قانون اصلاحات پیوست معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) و آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری (آی.اس.پی.اس)

شماره۱۸۵/۲۲۸۱۹                                                                       ۱۳۹۶/۳/۲۷

حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر حسن روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

عطف به نامه شماره ۵۳۳۵۰/۶۶۴۲۹ مورخ ۱۳۹۵/۶/۲ در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون اصلاحات پیوست معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) و آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری (آی.اس.پی.اس) که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ ۱۳۹۶/۲/۴ و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می گردد.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

 شماره۳۶۲۳۱                                                                              ۱۳۹۶/۳/۲۹

وزارت راه و شهرسازی

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست «قانون اصلاحات پیوست معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) و آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری (آی.اس.پی.اس) که در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ چهارم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و نود و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۹۶/۲/۱۳ به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره ۱۸۵/۲۲۸۱۹ مورخ ۱۳۹۶/۳/۲۷ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجراء ابلاغ می گردد.

رئیس جمهور ـ حسن روحانی

قانون اصلاحات پیوست معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاصدر دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) و آیین نامه بین المللی امنیت کشتیهاو تسهیلات بندری (آی.اس.پی.اس)

ماده واحده ـ اصلاحات مقررات بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا (موضوع پیوست قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به مقررات یادشده مصوب ۱۳۷۳/۲/۲۷) موضوع قطعنامه شماره (۱) فراهمایی (کنفرانس) دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مصوب ۱۲ دسامبر ۲۰۰۲ (برابر با ۲۱ آذر ۱۳۸۱) و آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری (آی.اس.پی.اس) موضوع قطعنامه شماره (۲) فراهمایی (کنفرانس) یادشده به شرح پیوست تصویب می شود.

تبصره ـ در اجرای این معاهده (کنوانسیون) و اصلاحات بعدی آن رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است. 

بسم الله الرحمن الرحیم

قطعنامه های فراهمایی (کنفرانس) دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳)

مصوب دسامبر ۲۰۰۲ (آذر ۱۳۸۱)

قطعنامه شماره ۱ فراهمایی (کنفرانس)

(مصوب ۱۲ دسامبر ۲۰۰۲ برابر با ۱۳۸۱/۹/۲۱)

تصویب اصلاحات پیوست معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، مورخ ۱۹۷۴(۱۳۵۳) فراهمایی (کنفرانس)، با در نظر داشتن اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد در ارتباط با حفظ صلح و امنیت بین المللی و بسط روابط دوستانه و همکاری میان کشورها، با ابراز نگرانی عمیق نسبت به افزایش اقدامات تروریستی در سطح جهان در تمامی اشکال آن که موجب به خطر افتادن یا از بین رفتن جان افراد بی گناه، تهدید آزادی های اساسی، و خدشه دار شدن جدی حیثیت انسانی می گردد، با آگاهی از مفهوم و اهمیت کشتیرانی در تجارت جهانی و اقتصاد، درنتیجه، با قصد حفاظت از زنجیره عرضه در سرتاسر جهان در برابر هرگونه نقض ناشی از حملات تروریستی علیه کشتیها، بنادر، پایانه های فراساحلی یا دیگر تسهیلات، با عنایت به این که اعمال غیرقانونی علیه دریانوردی، ایمنی و امنیت جان اشخاص و اموال را به خطر می اندازد، به طور جدی بر عملیات خدمات دریایی تأثیر می گذارد و موجبات سلب اطمینان مردم جهان را نسبت به ایمنی دریانوردی فراهم می نماید، با عنایت به این که وقوع چنین اعمالی موجب نگرانی شدید کل جامعه بین المللی می شود همچنین با علم به اهمیت فعالیت اقتصادی و کارآمد در تجارت جهانی، با اعتقاد به نیاز عاجل به توسعه همکاری های بین المللی میان کشورها جهت تدوین و اتخاذ تدابیر عملی و مؤثر، علاوه بر آنهایی که توسط سازمان بین المللی دریانوردی (که از این پس «سازمان نامیده می شود) تصویب شده، جهت پیشگیری و مقابله با اعمال غیرقانونی علیه کشتیرانی به مفهوم جامع آن، با یادآوری قطعنامه شماره (۲۰۰۱) ۱۳۷۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد، مصوب ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۱، (۱۳۸۰/۷/۶) مبنی بر درخواست از کشورها جهت انجام اقداماتی به منظور جلوگیری و مقابله با اعمال تروریستی، شامل درخواست از کشورها در اجرای کامل معاهده های (کنوانسیون های) ضدتروریستی، با توجه به اقدام مشترک گروه هشت در زمینه امنیت حمل و نقل (به ویژه، در بخش امنیت دریانوردی مربوط به آن) که توسط رهبران گروه هشت در خلال نشست سران در کاناناسکیس، آلبرتا (کانادا) در ژوئن ۲۰۰۲ (خرداد ۱۳۸۱) مورد تأیید واقع شد، با یادآوری بند (پ) ماده (۸) معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) آن طور که اصلاح شده، (که از این پس «معاهده (کنوانسیون) نامیده می شود) در ارتباط با رویه اصلاح معاهده (کنوانسیون) توسط فراهمایی دولتهای متعاهد، با توجه به قطعنامه (۲۲)۹۲۴.الف با عنوان «بازنگری اقدامات و روشهای جلوگیری از اعمال تروریستی که امنیت مسافرین و خدمه و ایمنی کشتی را به مخاطره می اندازد ، مصوب مجمع سازمان در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۰۱ (۱۳۸۰/۸/۲۹)، که در میان سایر امور:

(الف) نیاز به بازنگری آن توسط سازمان، با هدف بازنگری اقدامات بین المللی فنی و حقوقی موجود و در نظر گرفتن اقدامات جدید مناسب، جهت جلوگیری و مقابله با تروریسم علیه کشتیها و ارتقای امنیت روی خشکی و روی کشتی جهت کاهش خطر برای مسافرین، خدمه و کارکنان بندری روی کشتیها و در مناطق بندری، و کشتیها و بار آنها را تصدیق می نماید؛ و

(ب) از کارگروه ایمنی دریانوردی سازمان، کارگروه حقوقی، کارگروه تسهیل درخواست می کند که تحت رهبری شورا، و با اولویت تام، بازنگری آن را برعهده بگیرند تا معلوم شود که آیا نیازی به روزآمدسازی اسناد موضوع بندهای آغازین قطعنامه فوق الذکر و دیگر اسناد سازمان که در حیطه آنها می باشد وجود دارد یا ندارد و یا دیگر اقدامات امنیتی را تصویب نمایند و با توجه به چنین بازنگری، اقدام لازم را معمول دارند؛

با مشخص کردن  این که قطعنامه (۱۴)۵۸۴. الف با عنوان اقدامات مربوط به جلوگیری از اعمال غیرقانونی که ایمنی کشتیها و امنیت مسافرین و خدمه آنها را به مخاطره می اندازد، بخشنامه ام اس سی.۴۴۳ درخصوص اقدامات جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه مسافرین و خدمه روی کشتیها و بخشنامه ام اس سی.۷۵۴ درخصوص امنیت کشتیهای مسافری تفریحی از میان اسناد سازمان با مفاد قطعنامه (۲۲) ۹۲۴. الف مرتبط می باشند،

با یادآوری قطعنامه (۵) با عنوان «اصلاحیه های آتی فصل (۱۱) معاهده (کنوانسیون) سولاس ۱۹۷۴ (۱۳۵۳)، در زمینه اقدامات ویژه جهت افزایش ایمنی دریانوردی که توسط فراهمایی (کنفرانس) دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳)، در سال ۱۹۹۴ (۱۳۷۳) تصویب شد.

با در نظر داشتن این که اصلاحیه های پیوست معاهده (کنوانسیون) پیشنهاد و به کلیه اعضای سازمان و کلیه دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) ابلاغ شد،

۱ـ طبق جزء (۲) بند (پ) ماده (۸) معاهده (کنوانسیون)، اصلاحیه های پیوست معاهده (کنوانسیون)، که متن آن به پیوست این قطعنامه می باشد، را تصویب می نماید؛

۲ـ طبق قسمت (ب ب) ردیف (۲) جزء (۶) بند (ب) ماده (۸) معاهده (کنوانسیون) تصمیم می گیرد که اصلاحیه های فوق الذکر باید در تاریخ اول ژانویه ۲۰۰۴ (۱۳۸۲/۱۰/۱۱) پذیرفته شده تلقی شوند، مگراین که، پیش از آن تاریخ، بیش از یک سوم دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) یا دولتهای متعاهد که مجموع ناوگان تجاری آنها از پنجاه درصد (۵۰%) ظرفیت ناخالص کشتیرانی تجاری جهانی کمتر نباشد، اعتراض خود را به آن اصلاحیه ها ابراز نموده باشند؛

۳ـ از دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) درخواست می نمایند، طبق ردیف (۲) جزء (۷) بند (ب) ماده (۸) معاهده (کنوانسیون)، اصلاحیه های مذکور در تاریخ اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) به محض پذیرش طبق بند (۲) فوق، لازم الاجراء خواهد شد؛

۴ـ از دبیرکل سازمان درخواست می نماید که در طبق جزء (۵) بند (ب) ماده (۸) معاهده (کنوانسیون)، نسخ موثق این قطعنامه و متن اصلاحیه های مندرج در پیوست را برای تمام دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) ارسال دارد؛

۵ ـ به علاوه از دبیرکل درخواست می نماید که نسخ این قطعنامه و ضمائم آن را به تمام اعضای سازمان که جزء دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) نیستند، ارسال نماید.

 پیوست

اصلاحیه های پیوست معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳)، آن طور که اصلاح شده

فصل ۵ـ ایمنی ناوبری

مقرره ۱۹ـ الزامات حمل سامانه ها و تجهیزات ناوبری روی کشتی

۱ـ بند زیر جایگزین جزءهای موجود (۴) و (۵) و (۶) بند (۲. ۴. ۲) می شود:

«۴. در مورد کشتیها، به غیر از کشتیهای مسافری و نفتکشها (تانکرها)، با ظرفیت ناخالص ۳۰۰ تن و بیشتر اما با ظرفیت ناخالص کمتر از ۵۰.۰۰۰ تن، پیش از اولین بازرسی تجهیزات ایمنی ۱ پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) یا تا ۳۱ دسامبر ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۱۰/۱۰)، هر کدام زودتر باشد؛ و

۲ـ جملة جدید زیر به انتهای جزء (۷) موجود بند (۴. ۲) اضافه می شود:

«کشتیهای مجهز به (اِی آی اِس) (سامانه شناسایی خودکار) باید سامانه (سیستم) (اِی آی اِس) را در همه اوقات به حالت فعال (روشن) نگه دارند مگر زمانی که موافقتنامه ها، قواعد یا استانداردهای بین المللی به جهت حفاظت از اطلاعات ناوبری، آن را پیش بینی کند.

فصل ۱۱ـ اقدامات ویژه جهت افزایش ایمنی دریانوردی

۳ـ فصل (۱۱) موجود مجدداً شماره گذاری شده و به فصل (۱ـ۱۱) تغییر می یابد.

مقرره ۳ـ شماره شناسایی کشتی

۴ـ متن زیر پس از عنوان مقرره اضافه می شود:

«بندهای (۴) و (۵) در مورد تمامی کشتیهایی که این مقرره در مورد آنها اعمال می شود اعمال می گردد. کشتیهای ساخته شده پیش از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ـ اولین بازرسی تجهیزات ایمنی یعنی اولین بازرسی سالیانه، اولین بازرسی ادواری یا اولین بازرسی مجدد تجهیزات ایمنی، هر کدام که پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) موعد آن باشد، و به علاوه در مورد کشتیهای تحت ساخت، یعنی بازرسی اولیه

باید با الزامات بندهای (۴) و (۵) پیش از اولین حوضچه خشک برنامه ریزی شده کشتی پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) مطابقت نمایند.

۵ـ متن موجود بند (۴) حذف می شود و متن جدید زیر درج می گردد:

«۴. شماره شناسایی کشتی باید به صورت دائم علامت گذاری شود:

۱ـ در مکانی قابل دید در (عقب) پاشنه کشتی یا روی هر یک از دیواره های بدنه، سمت چپ و راست وسط کشتی، بالای عمیق ترین خط بار تعیین شده یا هر یک از طرفهای روسازه، سمت چپ و راست یا روبروی روسازه یا، در مورد کشتیهای مسافری، روی یک سطح افقی قابل دید از راه هوا؛ و

۲ـ در یک مکان با قابلیت دسترسی آسان روی یکی از دیواره های عرضی انتهایی فضای موتورخانه، آن طور که در مقررة (۳۰. ۳) فصل (۲ـ۲) شرح داده شده، یا روی یکی از پوششهای درب انبارها، در مورد نفتکشها (تانکرها)، در تلمبه خانه یا، در مورد کشتیهای دارای فضای رورو، آن طور که در مقرره (۴۱. ۳) فصل۲ـ۲ تعریف شده است روی یکی از دیواره های عرضی انتهایی فضاهای رورو

۱. ۵ علامت گذاری دائمی باید کاملاً قابل دید بوده، از دیگر علامت گذاری های روی بدنه مشخص تر بوده و باید با رنگی متفاوت رنگ آمیزی شود.

۲. ۵ علامت گذاری دائمی موضوع بند (۱. ۴) نباید کمتر از ۲۰۰ میلی متر ارتفاع داشته باشد. علامت گذاری دائمی موضوع بند (۲. ۴) نباید کمتر از ۱۰۰ میلی متر ارتفاع داشته باشد. عرض علامت گذاری ها باید با ارتفاع آن، متناسب باشد.

۳. ۵ علامت گذاری دائمی می تواند از طریق حروف برجسته یا حک کردن یا از طریق نقش انداختن یا سوراخ کردن روی فلز (پانچ کردن) یا هرگونه روش مشابه دیگر علامت گذاری شماره شناسایی کشتی ایجاد شود که اطمینان حاصل شود که علامت گذاری به راحتی قابل پاک کردن نمی باشد.

۴. ۵ در کشتیهای ساخته شده از موادی به غیر از فولاد یا فلز، مرجع دریایی باید روش علامت گذاری شماره شناسایی کشتی را تأیید نماید.

۶ ـ مقرره جدید (۵)، پس از مقررة (۴) موجود به شرح زیر اضافه می شود:

«مقرره ۵ ـ ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی

۱. برای هر کشتی که فصل (۱) در مورد آن اعمال می شود، باید یک ثبت مستمر تاریخچه کشتی صادر شود.

۱. ۲ هدف از ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی، تهیه یک تاریخچه ثبت شده روی کشتی در ارتباط با اطلاعات مندرج در آن می باشد.

۲. ۲ برای کشتیهای ساخته شده پیش از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)، ثبت مستمر تاریخچه کشتی باید، حداقل، حاوی تاریخچه کشتیها از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) باشد.

۳. ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی باید توسط مرجع دریایی برای هر کشتی که محق به برافراشتن پرچم آن می باشد، صادر شود و باید حداقل شامل اطلاعات زیر باشد:

۱ـ نام کشوری که کشتی محق به برافراشتن پرچم آن می باشد؛

۲ـ تاریخی که در آن کشتی به نام آن کشور ثبت شده؛

۳ـ شماره شناسایی کشتی طبق مقرره (۳)؛

۴ـ نام کشتی؛

۵ ـ بندری که در آن کشتی ثبت می شود؛

۶ـ نام مالک (مالکین) ثبت شده و نشانی (نشانی های) ثبت شده آنان؛

۷ـ نام اجاره کننده (اجاره کنندگان) ثبت شده دربست کشتی و نشانی (نشانی های) ثبت شده آنها، چنانچه عملی باشد؛

۸ ـ نام شرکت کشتیرانی آن طور که در مقررة (۱) فصل (۹) تعریف شده، نشانی ثبت شده آن و نشانی (نشانی هایی) که از آنجا فعالیت های مدیریت ایمنی انجام می شود؛

۹ـ نام مؤسسه (مؤسسات) رده بندی که کشتی در آنجا رده بندی شده است؛

۱۰ـ نام مرجع دریایی یا دولت متعاهد یا سازمان شناخته شده ای که سند انطباق (یا سند انطباق موقت) را که در آیین نامه مدیریت ایمنی کشتیها به نحو موصوف در مقرره (۱) فصل (۹) مشخص شده برای شرکتی که از کشتی بهره برداری می کند، صادر کرده است و نام گروهی که ممیزی را انجام داده اند که براساس آن این سند صادر شده، اگر آن گروه، گروهی غیر از گروه صادرکننده سند باشد.

۱۱ـ نام مرجع دریایی یا دولت متعاهد یا سازمان شناخته شده ای که گواهینامه مدیریت ایمنی (یا گواهینامه موقت مدیریت ایمنی) را که در آیین نامه مدیریت ایمنی کشتیها به نحو موصوف در مقرره (۱) فصل (۹) مشخص شده، برای کشتی صادر کرده است و نام گروهی که ممیزی را انجام داده اند که بر آن اساس گواهینامه صادر شده است، اگر آن گروه، گروهی غیر از گروه صادرکننده گواهینامه باشد؛

۱۲ـ نام مرجع دریایی یا دولت متعاهد یا سازمان امنیتی شناخته شده ای که گواهینامه بین المللی امنیت کشتی (یا گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی) که در بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس به نحو موصوف در مقرره (۱) فصل (۲ـ۱۱) مشخص شده، را برای کشتی صادر کرده است و نام گروهی که کار تأیید را انجام داده اند که بر آن اساس گواهینامه صادر شده، اگر آن گروه، گروهی غیر از گروه صادرکننده گواهینامه باشد؛ و

۱۳ـ تاریخی که در آن کشتی از ثبت آن کشور درمی آید.

۱. ۴ هرگونه تغییرات در رابطه با اطلاعات موضوع بندهای (۴. ۳) تا (۱۲. ۳) باید در ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی درج گردد به نحوی که اطلاعات روزآمد و موجود را همراه با تاریخچه تغییرات، دراختیار بگذارد.

۲. ۴ درصورت هرگونه تغییر در رابطه با اطلاعات موضوع بند (۱. ۴)، مرجع دریایی باید در اسرع وقت که عملاً ممکن است که نباید بیش از سه ماه از تاریخ تغییر مربوط باشد، برای کشتیهایی که حق برافراشتن پرچم آن را دارند، یک نسخه بازنگری و روزآمد شده ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی یا اصلاحات مربوط آن، را صادر کند.

۳. ۴ درصورت هرگونه تغییر در رابطه با اطلاعات موضوع بند (۱. ۴)، مرجع دریایی که قصد دارد یک نسخه بازنگری و روزآمد شده از خلاصه تاریخچه کشتی تهیه نماید، به شرکتی که در مقرره (۱) فصل (۹) تعریف شده یا فرمانده کشتی اختیار داده و ملزم خواهد نمود تا ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی را اصلاح نموده تا اینکه تغییرات مربوط را منعکس نماید. در چنین مواردی پس از این که ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی اصلاح شد، شرکت باید، بدون تأخیر، مرجع دریایی را نیز مطلع نماید.

۱. ۵ ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی باید به زبان انگلیسی، فرانسوی یا اسپانیولی باشد. به علاوه ترجمه ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی به زبان رسمی یا زبانهای مرجع دریایی ممکن است تهیه شود.

۲. ۵ ثبت مستمر تاریخچه کشتی باید طبق نمونه تهیه شده توسط سازمان بوده و باید طبق راهکارهای تهیه شده توسط سازمان نگهداری شود. هرگونه اطلاعات قبلی موجود در ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی نباید تغییر داده شود، حذف یا به هر نحوی پاک یا مخدوش شود.

۶. هنگامی که یک کشتی به پرچم کشور دیگری انتقال می یابد یا کشتی به مالک دیگری فروخته می شود (و یا تصدی آن را اجاره کننده دربست دیگری برعهده می گیرد) یا شرکت کشتیرانی دیگری مسؤولیت بهره برداری کشتی موردنظر را برعهده می گیرد، ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی باید روی کشتی باقی بماند.

۷. هنگامی که قرار است یک کشتی به پرچم کشور دیگری انتقال یابد، شرکت باید به مرجع دریایی، نام کشوری که کشتی قرار است به پرچم آن کشور منتقل شود را اطلاع دهد تا مرجع دریایی بتواند برای آن کشور یک نسخه از ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی را در مدت زمانی که کشتی تحت صلاحیت قضائی آن بوده، ارسال نماید.

۸. هنگامی که کشتی به پرچم کشور دیگری انتقال می یابد که دولت آن جزء دولتهای متعاهد می باشد، دولت متعاهد کشوری که کشتی حق برافراشتن پرچم آن را تا حال داشته، باید به مرجع دریایی پس از انتقال، هر چه سریعتر یک رونوشت از ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی در مدتی که تحت صلاحیت قضائی آن کشور بوده را همراه با هر ثبت مستمر خلاصه تاریخچه قبلی کشتی که برای آن کشتی توسط دولتهای دیگر صادر شده، ارسال نماید.

۹. هنگامی که کشتی به پرچم کشور دیگری انتقال می یابد، مرجع دریایی باید ثبت مستمر خلاصه تاریخچه های قبلی کشتی را به ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی ای که مرجع دریایی برای کشتی صادر خواهد نمود پیوست نماید تا ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی که منظور نظر این مقرره است تأمین شود.

۱۰. ثبت مستمر خلاصه تاریخچه کشتی باید روی کشتی نگهداری شود و باید جهت بازرسی در کلیه اوقات در دسترس باشد.

۷ـ متن جدید فصل (۲ـ۱۱) زیر، پس از فصل مجدد شماره گذاری شده (۱ـ۱۱) درج می گردد:

«فصل (۲ـ۱۱) اقدامات ویژه جهت افزایش امنیت دریانوردی

مقرره ۱ـ تعاریف

۱. از نظر این فصل، مگر صراحتاً طور دیگری پیش بینی شده باشد:

۱. فله بر یعنی یک فله بر آن طور که در مقرره (۶. ۱) فصل (۹) تعریف شده است.

۲. تانکر حمل مواد شیمیایی یعنی یک تانکر شیمیایی آن طور که در مقرره (۲. ۸) فصل (۷) تعریف شده است.

۳. حمل کننده گاز (گازبر) یعنی یک حمل کننده گاز آن طور که در مقرره (۲. ۱۱) فصل (۷) تعریف شده است.

۴.  شناور تندرو یعنی شناوری که در مقرره (۲. ۱) فصل (۱۰) تعریف شده است.

۵.  واحد حفاری متحرک فراساحلی یعنی یک واحد حفاری متحرک فراساحلی با نیروی رانش مکانیکی آن طور که در مقرره (۱) فصل (۹) تعریف شده است، که در محل مستقر نمی باشد.

۶. تانکر نفتی یعنی یک تانکر نفتی آن طور که در مقرره (۱۲. ۲) فصل (۱ـ۲) تعریف شده است.

۷. شرکت کشتیرانی یعنی یک شرکت، آن طور که در مقرره (۱) فصل (۹) تعریف شده است.

۸. فعل و انفعالات کشتی/ بندر یعنی کنش و واکنش هایی که اتفاق می افتد، هنگامی که کشتی مستقیماً و به فوریت از اقدامات مربوط به جایجایی افراد، کالاها یا تأمین خدمات بندری از کشتی یا به آن، متأثر می شود.

۹. تسهیلات بندری یعنی محلی که، توسط دولت متعاهد یا مقام منتخب تعیین می شود، و فعل و انفعال کشتی/ بندر در آن صورت می گیرد. این مکان مناطقی مانند لنگرگاهها، اسکله های توقف، آبراهه های (کانال های) ورودی از سمت دریا را، در صورت لزوم، شامل می شود.

۱۰. فعالیت کشتی با کشتی یعنی هر فعالیتی که مربوط به یک تسهیلات بندری که با انتقال کالا و افراد از یک کشتی به کشتی دیگر سر و کار دارد، نباشد.

۱۱. مقام منتخب یعنی سازمان (سازمان ها) یا مرجع دریایی (مراجع دریایی) تعیین شده، درون دولت متعاهد، به عنوان مسؤول حصول اطمینان از اجرای مقررات این فصل در رابطه با امنیت تسهیلات بندری و فعل و انفعال کشتی/ بندر، از نقطه نظر تسهیلات بندری.

۱۲. آیین نامه بین المللی امنیت کشتی و تسهیلات بندری (آیین نامه آی اس پی اس) یعنی آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری شامل بخش (الف) (که مقررات آن باید الزامی تلقی شود) و بخش (ب) (که مقررات آن توصیه ای باید تلقی شود)، آن طور که در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۰۲ (۱۳۸۱/۹/۲۱) به موجب قطعنامه (۲) فراهمایی (کنفرانس) دولتهای متعاهد معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا، ۱۹۷۴(۱۳۵۳)، که ممکن است توسط سازمان اصلاح شود، تصویب شده است، با این شرط که:

۱ـ اصلاحات بخش (الف) آیین نامه که طبق ماده (۸) این معاهده (کنوانسیون) در ارتباط با روشهای حاکم بر اصلاح پیوست به غیر از فصل (۱)، تصویب می شود، لازم الاجراء و نافذ می گردد؛ و

۲ـ اصلاحات بخش (ب) آیین نامه توسط کارگروه ایمنی دریانوردی طبق قواعد کار آن کارگروه، تصویب می شود.

۱۳. حادثه امنیتی یعنی هر عمل یا شرایط مشکوک که امنیت کشتی، شامل واحد حفاری متحرک فراساحلی و شناور تندرو، یا تسهیلات بندری یا هر فعل و انفعال کشتی/ بندر یا هرگونه فعالیت کشتی با کشتی را تهدید می کند.

۱۴. سطح امنیتی یعنی کیفیت میزان خطری که به انجام یک حادثه امنیتی اقدام خواهد شد یا یک حادثه امنیتی به وقوع خواهد پیوست.

۱۵. اعلامیه امنیتی یعنی توافق حاصل بین یک کشتی و یک تسهیلات بندری یا بین کشتی با کشتی دیگری که با آن فعل و انفعال انجام می دهد که نمایانگر اقدامات امنیتی است که هر کدام اجراء خواهند نمود.

۱۶. سازمان امنیتی شناخته شده یعنی سازمان دارای تخصص لازم در مسائل امنیتی و دانش لازم در ارتباط با کشتی و عملیات بندری، که اختیار می یابد فعالیت مربوط به ارزیابی یا تصدیق یا تأیید یا صدور گواهینامه مورد لزوم در این فصل یا بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس را انجام دهد.

۲. اصطلاح «کشتی ، هنگامی که در مقرره های (۳) تا (۱۳) استفاده می شود، شامل واحدهای حفاری متحرک فراساحلی و شناور تندرو خواهد بود.

۳. واژه «کلیه کشتیها هنگامی که در این فصل استفاده می شود، یعنی هر کشتی که این فصل در مورد آن اعمال می شود.

۴. اصطلاح «دولت متعاهد هنگامی که در مقرره های (۳)، (۴)، (۷)، (۱۰)، (۱۱)، (۱۲) و (۱۳) استفاده می شود شامل ارجاع به «مقام منتخب می شود.

مقرره ۲ـ کاربرد

۱. این فصل برای موارد زیر اعمال می شود :

۱. انواع کشتیهای زیر که به سفرهای بین المللی می پردازند:

۱. ۱ کشتیهای مسافری، شامل شناورهای مسافری تندرو

۲. ۱ کشتیهای باری، شامل شناورهای تندرو با ظرفیت ناخالص ۵۰۰ تن و بالاتر؛ و

۳. ۱ واحدهای حفاری متحرک فراساحلی؛ و

۲. تسهیلات بندری که به چنین کشتیهایی که به سفرهای بین المللی مشغول هستند خدمات ارائه می کنند.

۲. صرف نظر از مقررات بند (۲. ۱)، دولتهای متعاهد باید در مورد میزان کاربرد این فصل و قسمت های مربوط بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس در ارتباط با تسهیلات بندری واقع در سرزمین خود که، اگر چه اساساً توسط کشتیهایی که به سفرهای بین المللی نمی پردازند استفاده می شود، اما گاهی اوقات لازم می شود که به کشتیهای ورودی یا خروجی که به سفرهای بین المللی مشغول هستند خدمات ارائه کنند، تصمیم گیری نمایند.

۱. ۲ دولتهای متعاهد، تصمیماتی را که به موجب بند (۲) می گیرند، باید براساس ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری باشد که طبق مقررات بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس انجام می شود.

۲. ۲ هرگونه تصمیمی که دولت متعاهد به موجب بند (۲) می گیرد، نباید سطح امنیتی را که منظور نظر این فصل یا بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس می باشد، به مخاطره اندازد.

۳. این فصل در مورد کشتیهای جنگی، کشتیهای تدارکاتی نظامی، یا دیگر کشتیهای تحت بهره برداری یا با مالکیت دولت متعاهد که تنها جهت خدمات غیرتجاری دولتی استفاده می شوند، اعمال نمی شود.

۴. هیچ چیز در این فصل نباید به حقوق یا تعهدات کشورها به موجب حقوق بین الملل، لطمه ای وارد نماید.

مقرره ۳ـ تعهدات دولتهای متعاهد در رابطه با امنیت

۱. مراجع دریایی باید سطوح امنیتی را ایجاد نمایند و از فراهم سازی اطلاعات مربوط به سطوح امنیتی برای کشتیهایی که محق به برافراشتن پرچم آنها می باشند اطمینان حاصل نمایند. هنگامی که تغییراتی در سطح امنیتی رخ می دهد، اطلاعات سطح امنیتی باید آن طور که شرایط ایجاب می کند، روزآمد شود.

۲. دولتهای متعاهد باید سطوح امنیتی را ایجاد نمایند و از فراهم سازی اطلاعات سطوح امنیتی برای تسهیلات بندری واقع در قلمرو خود، و کشتیها پیش از ورود به بندر یا هنگامی که کشتی در بندری که در قلمرو آنها واقع شده است قرار دارد، اطمینان حاصل نمایند. هنگامی که تغییراتی در سطح امنیتی رخ می دهد، اطلاعات سطح امنیتی باید آن طور که شرایط ایجاب می کند، روزآمد شود.

مقرره ۴ـ الزامات شرکتهای کشتیرانی و کشتیها

۱. شرکتهای کشتیرانی باید با الزامات مربوط این فصل و بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس، با در نظر گرفتن راهکارهای مندرج در بخش (ب) آیین نامه آی اس پی اس، مطابقت داشته باشند.

۲. کشتیها باید با الزامات مربوط این فصل و بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس، با در نظر گرفتن راهکارهای مندرج در بخش (ب) آیین نامه آی اس پی اس، مطابقت داشته باشند و چنین مطابقتی باید آن طور که در بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس قید شده، مورد تأیید قرار گیرد و گواهی شود.

۳. کشتی، پیش از ورود به بندر یک دولت متعاهد یا هنگامی که در بندر واقع در سرزمین یک دولت متعاهد قرار دارد، باید با الزامات سطح امنیتی ایجاد شده توسط دولت متعاهد، اگر چنین سطح امنیتی بالاتر از سطح امنیتی ایجاد شده توسط مرجع دریایی برای آن کشتی باشد، مطابقت داشته باشد.

۴. کشتیها باید بدون هیچ تأخیر بی دلیلی نسبت به هرگونه تغییرات در ارتباط با سطح امنیتی بالاتر واکنش نشان دهند.

۵. هنگامی که یک کشتی با الزامات این فصل یا بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس مطابقت ندارد یا نمی تواند با الزامات سطح امنیتی ایجاد شده توسط مرجع دریایی یا توسط دولت متعاهد دیگر و قابل اعمال در مورد آن کشتی مطابقت نماید، باید پیش از انجام هرگونه فعل و انفعال کشتی/ بندر یا پیش از ورود به بندر، هر کدام زودتر اتفاق بیافتد، مقام صلاحیتدار را مطلع نماید.

مقرره ۵ ـ مسؤولیت ویژه شرکتهای کشتیرانی

شرکت کشتیرانی باید اطمینان حاصل نماید که فرمانده در کشتی، در تمام اوقات، اطلاعاتی را در دسترس دارد که از طریق آن مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد بتوانند ثابت کنند که:

۱. چه کسی مسؤول تعیین خدمه یا دیگر افراد به کار گرفته شده فعلی یا دست اندرکار در روی کشتی با هر توانایی در ارتباط با امور تجاری کشتی می باشد؛

۲. چه کسی مسؤول تصمیم گیری در ارتباط با نحوه به کارگیری آن کشتی می باشد؛ و

۳. در مواردی که کشتی تحت شرایط قرارداد (قراردادهای) اجاره به کار گرفته می شود، طرفهای این قرارداد (قراردادهای) اجاره، چه کسانی هستند.

مقرره ۶ـ سامانه (سیستم) زنگ امنیتی کشتی ۱

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ـ مراجعه شود به استانداردهای عملکرد سامانه (سیستم) زنگ امنیتی کشتی مصوب قطعنامه (۷۶)۱۳۶. ام اس سی

۱. کلیه کشتیها باید به شرح زیر، به سامانه (سیستم) زنگ امنیتی کشتی مجهز شوند:

۱. کشتیهای ساخته شده، در تاریخ اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) یا پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)؛

۲. کشتیهای مسافری، شامل شناورهای مسافری تندروی ساخته شده پیش از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)، پیش از اولین بازرسی تأسیسات رادیویی پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)؛

۳.  تانکرهای نفتی، تانکرهای مواد شیمیایی، گازبرها، فله برها و شناورهای باری تندرو با ظرفیت ناخالص ۵۰۰ تن و بیشتر که پیش از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) ساخته شد ه اند، پیش از اولین بازرسی تأسیسات رادیویی پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)؛ و

۴. دیگر کشتیهای باری با ظرفیت ناخالص ۵۰۰ تن و بیشتر و واحدهای حفاری متحرک فراساحلی که پیش از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱) ساخته شده اند، پیش از اولین بازرسی تأسیسات رادیویی پس از اول جولای ۲۰۰۶ (۱۳۸۵/۴/۱۰)؛

۲. سامانه (سیستم) زنگ خطر امنیتی کشتی، هنگامی که فعال می شود، باید:

۱. راه اندازی شود و زنگ امنیتی «کشتی ـ به ـ ساحل را برای مقام صلاحیتدار منتخب توسط مرجع دریایی که در این شرایط ممکن است شرکت کشتیرانی را هم شامل شود، ارسال نماید، به صورتی که کشتی و مکان آن را مشخص کند و نشان دهد که امنیت کشتی مورد نظر تحت خطر قرار دارد یا به خطر افتاده است؛

۲. زنگ امنیتی کشتی را برای دیگر کشتیها ارسال نکند؛

۳. زنگ امنیتی را در روی کشتی به صدا در نیاورد؛ و

۴. ارسال زنگ امنیتی را تا زمانی که غیرفعال شود و یا دوباره تنظیم شود ادامه دهد.

۳. سامانه (سیستم) زنگ امنیتی کشتی باید:

۱. این قابلیت را داشته باشد که بتوان آن را از پل فرماندهی و حداقل یک مکان دیگر فعال نمود؛ و

۲.  با استانداردهای عملکردی که از استانداردهایی که توسط سازمان تصویب شده کمتر نباشد، مطابقت داشته باشد.

۴. نقاط فعال سازی سامانه (سیستم) زنگ امنیتی کشتی باید به نحوی طراحی شود که از به راه اندازی غیرعمدی زنگ امنیتی کشتی ممانعت به عمل آورد.

۵. الزامات سامانه (سیستم) زنگ امنیتی کشتی را می توان با استفاده از تأسیسات رادیویی نصب شده جهت مطابقت با الزامات فصل (۴) رعایت نمود، به شرطی که با کلیه الزامات این مقرره مطابقت داشته باشد.

۶. هنگامی که یک مرجع دریایی گزارش یک زنگ امنیتی کشتی را دریافت می کند، آن مرجع دریایی باید فوری کشور (کشورهایی) که کشتی در مجاورت آنها در آن زمان فعالیت می کند را مطلع سازد.

۷. هنگامی که یک دولت متعاهد گزارش زنگ امنیتی کشتی را از کشتی ای دریافت می کند که محق به برافراشتن پرچم آن دولت نیست، آن دولت متعاهد باید فوری مرجع دریایی مربوط را مطلع سازد و در صورت لزوم، کشور (کشورهایی) را که کشتی در آن زمان در مجاورت آنها فعالیت می کند را مطلع سازد.

مقرره ۷ـ تهدیدات علیه کشتیها

۱. دولتهای متعاهد باید سطوح امنیتی را ایجاد نمایند و از فراهم سازی اطلاعات مربوط به سطوح امنیتی برای کشتیهایی که در آبهای سرزمینی آنها فعالیت می نمایند یا قصد خود را جهت ورود به آبهای سرزمینی آنها، اعلام نموده اند، اطمینان حاصل نمایند.

۲. دولتهای متعاهد باید یک نقطه تماس ایجاد نمایند تا از طریق آن کشتیهای مذکور بتوانند راهنمایی دریافت یا کمک درخواست کنند و چنین کشتیهایی بتوانند به آن، هر گونه نگرانی امنیتی را در مورد دیگر کشتیها، فعالیت ها یا مکاتبات گزارش کنند.

۳. هنگامی که خطر حمله مشخص شده است، دولت متعاهد ذی ربط، باید کشتیهای ذی ربط و مراجع دریایی آنها را از موارد زیر آگاه سازد:

۱. سطح امنیتی موجود؛

۲. هرگونه اقدامات امنیتی که باید توسط کشتیهای ذی ربط جهت محافظت خود از حمله، طبق مقررات بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس انجام شود؛ و

۳. اقدامات امنیتی که کشور ساحلی تصمیم گرفته است، در صورت لزوم، انجام دهد.

مقرره ۸ ـ صلاحدید فرمانده در رابطه با ایمنی و امنیت کشتی

۱ـ فرمانده نباید توسط شرکت کشتیرانی، اجاره کننده کشتی یا هر فرد دیگری از تصمیم گیری یا انجام هرگونه تصمیمی که، بنا به قضاوت حرفه ای فرمانده جهت حفظ و نگهداری ایمنی و امنیت کشتی لازم است، محدود شود. این تصمیم شامل جلوگیری از دسترسی افراد (به غیر از آنهایی که به عنوان مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد تعیین شده اند) یا اموال آنان و ممانعت از بارگیری کالا، شامل بارگنج(کانتینر)ها یا دیگر واحدهای حمل و نقل کالای محصور می باشد.

۲ـ اگر بنا بر قضاوت حرفه ای فرمانده، تضادی بین هرگونه الزامات امنیتی و ایمنی حاکم در کشتی به هنگام فعالیت آن کشتی پیش آید، فرمانده باید الزامات لازم جهت حفظ و نگهداری ایمنی کشتی را اجراء نماید. در چنین مواردی، فرمانده ممکن است اقدامات امنیتی موقتی را اجراء کند و باید فوری مرجع دریایی را در جریان بگذارد و، در صورت لزوم، دولت متعاهدی را که در بندر آن کشور، کشتی فعالیت دارد یا قصد ورود به آن را دارد، مطلع نماید. هرگونه اقدام امنیتی موقتی به موجب این مقرره باید، تا بیشترین حد ممکن، با سطح امنیتی غالب تناسب داشته باشد. هنگامی که چنین شرایطی شناسایی می شود، مرجع دریایی باید اطمینان حاصل کند که چنین تضادهایی رفع شده اند و احتمال وقوع مجدد آن کاهش یافته است.

مقرره ۹ـ وارسی (کنترل) و اقدامات تطابقی

۱. وارسی (کنترل) کشتیها در بندر

۱. ۱ از نظر این فصل، هر کشتی که این فصل در مورد آن اعمال می شود، هنگامی که در بندر دولت متعاهد دیگری قرار دارد، توسط مأموران به طور مقتضی مجاز شده آن دولت که ممکن است همان هایی باشند که وظایفی را به موجب مقرره (۱۹) فصل (۱) انجام می دهند، تحت وارسی (کنترل) قرار می گیرد. چنین وارسی (کنترلی) باید تنها به تحقیق در مورد وجود یک گواهینامه معتبر بین المللی امنیت کشتی یا یک گواهینامه معتبر بین المللی موقت امنیت کشتی صادره به موجب مقرره بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس (گواهینامه) در کشتی محدود شود، که اگر معتبر بود باید پذیرفته شود، مگر این که دلایل مشخصی برای باور این وجود داشته باشد که کشتی با الزامات این فصل یا بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس مطابقت ندارد.

۲. ۱ هنگامی که چنین دلایل مشخصی وجود دارد، یا هنگامی که گواهینامه معتبر درخواست می شود چنین گواهینامه ای موجود نباشد، مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد باید یکی از اقدامات وارسی(کنترلی) یا اقدامات وارسی(کنترلی) بیشتری را طبق آنچه در بند (۳. ۱) ذکر شده، در رابطه با آن کشتی اعمال نمایند. چنین اقدامات اعمال شده باید متناسب بوده و با در نظر گرفتن راهکارهای مندرج در بخش (ب) آیین نامه آی اس پی اس باشد.

۳. ۱ چنین اقدامات وارسی(کنترلی) به شرح زیر می باشد: بازرسی کشتی، ایجاد تأخیر در حرکت کشتی، توقیف کشتی، محدود کردن عملیات کشتی شامل جابجائی آن در بندر، یا اخراج کشتی از بندر، چنین اقدامات وارسی(کنترلی) ممکن است بیشتر یا به جای آن شامل اقدامات اصلاحی یا اداری کمتر دیگر شود.

۲. کشتیهایی که قصد ورود به بندر دولت متعاهد دیگری را دارند.

۱. ۲ از نظر این فصل، یک دولت متعاهد می تواند کشتیهایی را که قصد ورود به بنادر آن را دارند ملزم نماید که با هدف اجتناب از نیاز به اعمال اقدامات یا مراحل وارسی (کنترلی)، اطلاعات زیر را در اختیار مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد قرار دهند تا اطمینان حاصل کنند که با این فصل، پیش از ورود به بندر مطابقت دارند:

۱. اینکه کشتی دارای یک گواهینامه معتبر می باشد و نام مقام صادرکننده آن؛

۲. سطح امنیتی که کشتی درحال حاضر در آن مشغول به فعالیت می باشد؛

۳. سطح امنیتی که کشتی در آن در هر یک از بنادر پیشین به هنگام فعل و انفعال کشتی/ بندر در محدوده زمانی مشخص شده در بند (۳. ۲) فعالیت داشته است؛

۴. هرگونه اقدامات امنیتی خاص یا اضافی که توسط کشتی در هر یک از بنادر پیشین که کشتی فعل و انفعال کشتی/ بندر را در محدوده های زمانی مشخص شده در بند (۳. ۲) انجام می داده، اتخاذ شده است؛

۵. اینکه روشهای مناسب امنیت کشتی در طی فعالیت کشتی با کشتی در محدوده زمانی مشخص شده در بند (۳. ۲) حفظ شده است؛ یا

۶. دیگر اطلاعات امنیتی مربوط عملی (اما نه جزئیات طرح امنیتی)، با درنظر گرفتن راهکارهای مندرج در بخش (ب) آیین نامه آی اس پی اس.

چنانچه دولت متعاهد درخواست نماید، کشتی یا شرکت کشتیرانی باید تأییدیه اطلاعات درخواستی فوق را به نحوی که برای آن دولت متعاهد قابل قبول باشد، تهیه نماید.

۲. ۲ هر کشتی که این فصل در مورد آن اعمال می شود و قصد ورود به بندر دولت متعاهد دیگری را دارد باید اطلاعات مندرج در بندر (۱. ۲) را بنا به درخواست مأموران به طور مقتضی مجاز شده آن دولت، در اختیار قرار دهد. فرمانده می تواند از در اختیار گذاشتن چنین اطلاعاتی امتناع نماید، با علم به این که تهیه نکردن چنین اطلاعاتی ممکن است منجر به عدم پذیرش کشتی جهت ورود به بندر شود.

۳. ۲ کشتی باید سوابق اطلاعات موضوع بند (۱. ۲) را در مورد ۱۰ تسهیلات بندری که اخیراً به آنها مراجعه کرده، نگهداری نماید.

۴ . ۲ اگر پس از دریافت اطلاعات مندرج در بند (۱. ۲)، مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد بندری که کشتی قصد ورود به آن را دارد، دلایل مشخصی برای باور این داشته باشند که کشتی با الزامات این فصل یا بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس مطابقت ندارد، چنین مأمورانی باید تلاش کنند که ارتباط بین کشتی و مرجع دریایی مربوط آن را جهت رفع عدم تطابق برقرار نمایند. اگر چنین ارتباطی منجر به رفع نواقص نشد، یا اگر این مأموران دلایل موجه دیگری برای باور این داشته باشند که کشتی با الزامات این فصل یا بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس تطابق ندارد، چنین مأمورانی می توانند مراحل مرتبط با کشتی که در بند (۵. ۲) قید شده را انجام دهند. هرگونه مراحل صورت پذیرفته باید متناسب بوده و با درنظر گرفتن راهکارهای مندرج در بخش (ب) آیین نامه آی اس پی اس باشد.