۴. ۱۹ـ صدور گواهینامه موقت

۱. ۴. ۱۹ـ گواهینامه های مشخص شده در بند (۲. ۱۹) تنها زمانی باید صادر شود که مرجع دریایی صادرکننده گواهینامه کاملاً رضایت حاصل نماید که کشتی با الزامات بند (۱. ۱۹) مطابقت دارد. اگر چه پس از اول جولای ۲۰۰۴ (۱۳۸۳/۴/۱۱)، به منظور این که:

۱. یک کشتی در زمان تحویل یا پیش از به کارگیری یا به کارگیری مجدد آن بدون گواهینامه نباشد؛

۲. انتقال یک کشتی از پرچم یک دولت متعاهد به پرچم دولت متعاهد دیگر؛

۳. انتقال کشتی از پرچم کشوری که عضو دولت متعاهد نمی باشد به پرچم یک دولت متعاهد؛ یا

۴. هنگامی که شرکت کشتیرانی مسؤولیت اداره کشتی ای را بر عهده می گیرد که سابقاً آن را اداره نمی کرده است؛

تا زمانی که گواهینامه موضوع بند (۲. ۱۹) صادر شود، مرجع دریایی می تواند یک گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی طبق نمونه ارائه شده در پیوست این بخش از آیین نامه صادر نماید.

۲. ۴. ۱۹ـ گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی تنها باید هنگامی صادر شود که مرجع دریایی یا سازمان امنیتی شناخته شده به نیابت از مرجع دریایی تصدیق نموده باشند که:

۱. ارزیابی امنیتی کشتی، مورد لزوم در این بخش از آیین نامه، تکمیل شده است؛

۲. یک رونوشت از طرح امنیتی کشتی که الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه را برآورده می نماید و روی کشتی موجود می باشد، جهت بازبینی و تأیید ارائه شده است و روی کشتی اجراء می شود؛

۳. کشتی به سامانه (سیستم) زنگ خطر امنیتی الزامات مقرره (۶) فصل (۲ـ۱۱) را برآورده می نماید، چنانچه لازم باشد، مجهز شده است؛

۴. مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی:
۱. از موارد زیر اطمینان حاصل نموده است:
۱. بازنگری طرح امنیتی کشتی جهت مطابقت با این بخش از آیین نامه
۲. ارائه طرح امنیتی جهت تأیید، و
۳. اجرای طرح امنیتی روی کشتی، و
۲. مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی ترتیبات لازم را برقرار نموده است، شامل ترتیبات مربوط به رزمایش ها (مانورها)، تمرین ها و ممیزی های داخلی، که از طریق آن مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی رضایت حاصل می کند که کشتی به طور موفقیت آمیزی تصدیق مورد لزوم طبق بند (۱. ۱. ۱. ۱۹)، را طی شش ماه به اتمام رسانده است؛
۵. ترتیبات جهت انجام تصدیق های مورد لزوم در بند (۱. ۱. ۱. ۱۹) ایجاد شده است؛
۶. فرمانده، مأمور امنیتی کشتی، و دیگر کارکنان کشتی که دارای وظایف امنیتی خاص هستند با وظایف و مسؤولیت های خود آن طور که در این بخش از آیین نامه ذکر شده و با مقررات مربوط طرح امنیتی کشتی که در کشتی موجود است آشنا هستند و چنین اطلاعاتی به زبان کاری کارکنان کشتی یا زبانهای قابل فهم آنان تهیه شده است؛ و
۷. مأمور امنیتی کشتی الزامات این بخش از آیین نامه را برآورده ساخته است.
۳. ۴. ۱۹ـ گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی ممکن است توسط مرجع دریایی یا سازمان امنیتی شناخته شده ای که اختیار یافته است به نیابت از وی عمل کند، صادر شود.
۴. ۴. ۱۹ـ گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی باید برای شش ماه معتبر باقی بماند، یا تا زمانی که گواهینامه مورد لزوم بند (۲. ۱۹) صادر شود، هر کدام زودتر باشد و ممکن است تمدید نشود.
۵. ۴. ۱۹ـ هیچ دولت متعاهدی نباید گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی متعاقب متوالی را برای یک کشتی صادر نماید، اگر بنابر قضاوت مرجع دریایی یا سازمان امنیتی شناخته شده، یکی از اهداف کشتی یا شرکت کشتیرانی از درخواست چنین گواهینامه ای برای مدتی افزون بر زمان گواهینامه موقت اولیه آن طور که در بند (۴. ۴. ۱۹) توصیف شده، اجتناب از تطابق کامل با فصل (۲ـ۱۱) یا این بخش از آیین نامه باشد.
۶. ۴. ۱۹ از نظر مقرره (۹) فصل (۲ـ۱۱)، دولتهای متعاهد ممکن است، پیش از پذیرش گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی به عنوان گواهینامه معتبر، اطمینان حاصل نمایند که الزامات بندهای (۴. ۲. ۴. ۱۹) تا (۶. ۲. ۴. ۱۹) برآورده شده است.
پیوست بخش (الف)
پیوست ۱
فرم گواهینامه بین المللی امنیت کشتی
گواهینامه بین المللی امنیت کشتی
(مهر رسمی) (کشور)
شماره گواهینامه: ..........
صادره به موجب مقررات
آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری
(آیین نامه آی اس پی اس)
تحت مسؤولیت دولت
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(نام کشور)
توسط ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(اشخاص یا سازمان مجاز)
نام کشتی: ...............................................
شماره یا حروف مشخصه: ...............................................
بندر ثبت: ...............................................
نوع کشتی: ...............................................
وزن ناخالص: ...............................................
شماره سازمان بین المللی دریانوردی: ...............................................
نام و نشانی شرکت کشتیرانی: ...............................................
گواهی می شود:
۱. که سامانه (سیستم) امنیتی کشتی و دیگر تجهیزات امنیتی مربوط طبق بند (۱. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه «آی اس پی اس تصدیق شده است؛
۲. که این تصدیق نشان داد که سامانه (سیستم) امنیتی کشتی و هر تجهیزات امنیتی مربوط از کلیه جوانب رضایت بخش بوده و کشتی با الزامات قابل اعمال فصل (۲ـ۱۱) معاهده (کنوانسیون) و بخش (الف) آیین نامه «آی اس پی اس مطابقت دارد.
۳. که کشتی دارای طرح امنیتی تأیید شده کشتی می باشد.
تاریخ تصدیق اولیه/ مجدد که مبنای این گواهینامه می باشد: .....................................................
این گواهینامه تا تاریخ ........ با رعایت تصدیق های مندرج بند (۱. ۱. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه «آی اس پی اس ، اعتبار دارد.
صادره در ........................................................................................................
(محل صدور گواهینامه)
تاریخ صدور گواهینامه: .................................................................
(امضای مقام مسؤول مجاز صادرکننده گواهینامه)
(مهر یا امضای مقام صادرکننده، حسب مورد)
پشت نویسی جهت تصدیق میانی
گواهی می شود که با تصدیق میانی مورد لزوم در بند (۱. ۱. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس، تشخیص داده شد که کشتی با مقررات مربوط فصل ۲ـ۱۱ معاهده (کنوانسیون) و بخش (الف) آیین نامه «آی اس پی اس مطابقت دارد.
تصدیق میانی امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
پشت نویسی جهت تصدیق های اضافی۱
تصدیق اضافی امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
تصدیق اضافی امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
تصدیق اضافی امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
تصدیق اضافی طبق بند (۲. ۷. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس
گواهی می شود که با تصدیق اضافی مورد لزوم در بند (۲. ۷. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس تشخیص داده شد که کشتی با مقررات مربوط فصل ۲ـ۱۱ معاهده (کنوانسیون) و بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس مطابقت دارد.
تصدیق اضافی امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ : .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ـ این قسمت از گواهینامه توسط مرجع دریایی برای مشخص کردن اینکه تصدیق اضافی را به گونه پیش بینی شده در بند (۱۹.۱.۱.۴) ایجاد کرده یا نکرده است، تعدیل خواهد شد.
پشت نویسی جهت تمدید گواهینامه ای که کمتر از پنج سال اعتبار دارد، هنگامی که بند (۳. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس اعمال می شود.
این کشتی با مقررات مربوط بخش(الف) آیین نامه «آی اس پی اس مطابقت دارد و این گواهینامه باید طبق بند (۳. ۳. ۱۹) بخش(الف) آیین نامه آی اس پی اس تا تاریخ ......... معتبر پذیرفته شود.
امضاء : .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
پشت نویسی هنگامی که تصدیق مجدد تکمیل شده است و بند (۴. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس اعمال می شود.
این کشتی با مقررات مربوط بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس مطابقت دارد و این گواهینامه باید طبق بند (۴. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس تا تاریخ ........ معتبر پذیرفته شود.
امضاء : .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
پشت نویسی جهت تمدید اعتبار گواهینامه تا زمان رسیدن به بندر تصدیق هنگامی که بند (۵. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس اعمال می شود یا برای دادن مهلت هنگامی که بند (۶. ۳. ۱۹) بخش(الف) آیین نامه «آی اس پی اس اعمال می شود.
این گواهینامه باید طبق بند (۵. ۳. ۱۹)/ (۶. ۳. ۱۹) ۱ بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس، تا تاریخ ..... معتبر پذیرفته شود.
امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
پشت نویسی جهت جلو انداختن تاریخ انقضاء هنگامی که بند (۱. ۷. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه «آی اس پی اس اعمال می شود.
طبق بند (۱. ۷. ۳. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه «آی اس پی اس ، تاریخ جدید انقضاء ۲ ............ می باشد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ـ در صورت اقتضاء حذف شود.
۲ـ در صورت تکمیل این بخش از گواهینامه، تاریخ انقضای مندرج در بالای گواهینامه نیز باید بر این اساس اصلاح شود.
امضاء: .......................................
(امضای مقام مجاز)
مکان: .......................................
تاریخ: .......................................
(مهر یا امضای مقام مسؤول، در صورت اقتضاء)
پیوست ۲
فرم گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی
گواهینامه موقت بین المللی امنیت کشتی
(مهر مقام مجاز) (کشور)
شماره گواهینامه: ..........
صادره به موجب مقررات
آیین نامه بین المللی امنیت کشتیها و تسهیلات بندری
(آیین نامه آی اس پی اس)
تحت مسؤولیت دولت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(نام کشور)
توسط ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(اشخاص یا سازمان مجاز)
نام کشتی: .............................................
شماره یا حروف مشخصه: .............................................
بندر ثبت: .............................................
نوع کشتی: .............................................
وزن ناخالص: .............................................
شماره سازمان بین المللی دریانوردی: .............................................
نام و نشانی شرکت کشتیرانی: .............................................
آیا این گواهینامه، گواهینامه موقت متعاقب متوالی است؟ بله / خیر ۱
اگر جواب مثبت است، تاریخ صدور گواهینامه موقت اولیه: .................
گواهی می شود که با الزامات بند (۲. ۴. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس مطابقت شده است.
این گواهینامه متعاقب بند (۴. ۱۹) بخش (الف) آیین نامه آی اس پی اس صادر می شود.
این گواهینامه تا تاریخ ............................. معتبر می باشد.
صادره از ...........................................................
(محل صدور گواهینامه)
(تاریخ صدور) ................................. ..............................................
(امضای مقام به طور مقتضی
مجاز شده صادرکننده گواهینامه)
(مهر یا امضای مقام صادرکننده، در صورت اقتضاء)
بخش (ب)
راهنمای مربوط به مقررات فصل ۲ـ۱۱ پیوست
معاهده (کنوانسیون) بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا مورخ ۱۹۷۴ (۱۳۵۳)
آن طور که اصلاح شده و بخش(الف) این آیین نامه
۱ـ مقدمه
کلیات
۱. ۱ـ پیش گفتار این آیین نامه نشان می دهد که فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه، چهارچوب بین المللی جدیدی را در ارتباط با اقدامات افزایش امنیت دریانوردی، وضع می نماید که از طریق آن کشتی و تسهیلات بندری می توانند با یکدیگر در شناسایی و جلوگیری از اعمالی که امنیت را در بخش حمل و نقل دریایی به مخاطره می اندازد همکاری نمایند.
۲. ۱ـ این مقدمه، به صورت خلاصه، روشهای مورد نظر برای تعیین و اجرای اقدامات و ترتیبات لازم برای دستیابی و مطابقت با مقررات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه را بیان می کند و عوامل اصلی که این راهنما بر اساس آن پیشنهاد شده است را معرفی می نماید. این راهنما در بندهای (۲) تا (۱۹) پیش بینی شده است . این راهنما همچنین موضوعات اساسی که باید به هنگام اعمال این راهنما در مورد کشتیها و تسهیلات بندری مدنظر قرار گیرد را تعیین می نماید.
۳. ۱ـ اگر علاقه خواننده تنها به کشتیها مربوط می شود، قویاً توصیه می شود که این بخش از آیین نامه به طور کلی به ویژه بندهای مربوط به تسهیلات بندری مطالعه شود. به همین ترتیب در مورد افرادی که علاقمندی اصلی آنها تسهیلات بندری می باشد، باید بند های مربوط به کشتیها را نیز مطالعه نمایند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ـ در صورت اقتضاء حذف شود.
۴. ۱ـ راهکار ارائه شده در بندهای بعدی، عمدتاً مربوط است به حفاظت از کشتی هنگامی که در یک تسهیلات بندری قرار دارد. اگر چه ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که یک کشتی برای تسهیلات بندری تهدیدی را ایجاد نماید، مثلاً هنگامی که کشتی در تسهیلات بندری قرار دارد، می تواند به عنوان پایگاه شروع یک حمله مورد استفاده قرار بگیرد. به هنگام بررسی اقدامات امنیتی لازم جهت واکنش به تهدیدات امنیتی ناشی از کشتیها، افرادی که ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری را انجام می دهند یا طرح امنیتی تسهیلات بندری را تهیه می نمایند، باید تعدیل های مقتضی را برای راهکار ارائه شده در بندهای بعدی را مدنظر قرار دهند.
۵. ۱ـ خواننده راهنمایی می شود که هیچ چیز در این بخش از آیین نامه نباید در تضاد با هر یک از مقررات فصل (۲ـ۱۱) یا بخش (الف) این آیین نامه قرائت یا تفسیر شود و مقررات مذکور همیشه بر هر گونه تناقض ناخواسته که ممکن است سهواً در این بخش از آیین نامه بیان شده باشد، حاکم است. راهکار مندرج در این بخش از آیین نامه باید همیشه به صورتی قرائت، تفسیر و اعمال گردد که هماهنگ با اهداف، مقاصد و اصول مندرج در فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه باشد.
مسؤولیت های دولتهای متعاهد
۶. ۱ـ دولتهای متعاهد، به موجب مقررات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه دارای مسؤولیت های مختلفی می باشند که از جمله شامل موارد زیر می باشد:
ـ تعیین سطح امنیتی قابل اعمال؛
ـ تأیید طرح امنیتی کشتی و اصلاحیه های مربوط به طرح تأیید شده پیشین؛
ـ تصدیق مطابقت کشتیها با مقررات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه و صدور گواهینامه بین المللی امنیت کشتی برای آنها؛
ـ تعیین آن دسته از تسهیلات بندری واقع در قلمرو آنان که مستلزم تعیین مأمور امنیتی تسهیلات بندری می باشد، که آن شخص مسؤولیت تهیه طرح امنیتی تسهیلات بندری را بر عهده خواهد داشت.
ـ حصول اطمینان از تکمیل و تأیید ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری و اصلاحیه های بعدی ارزیابی تأیید شده پیشین؛
ـ تأیید طرح امنیتی تسهیلات بندری و اصلاحیه های بعدی طرح تأیید شده پیشین؛ و
ـ انجام اقدامات وارسی (کنترلی) و تطابقی؛
ـ سنجش طرحهای تأیید شده؛ و
ـ ارسال اطلاعات به سازمان بین المللی دریانوردی و به صنایع بندری و کشتیرانی.
۷. ۱ـ دولتهای متعاهد می توانند، مقام ‎ های منتخبی را از داخل دولت تعیین یا مشخص نمایند که وظایف امنیتی آنها را در ارتباط با تسهیلات بندری، طبق فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه بر عهده بگیرند و می توانند به سازمان های امنیتی شناخته شده اجازه دهند تا فعالیت خاصی را در رابطه با تسهیلات بندری انجام دهند، اما تصمیم نهایی درخصوص پذیرش و تأیید این فعالیت بر عهده دولت متعاهد یا مقام منتخب خواهد بود. مراجع دریایی نیز ممکن است برخی وظایف امنیتی در ارتباط با کشتیها را، به سازمان های امنیتی شناخته شده محول نمایند. وظایف یا فعالیت های زیر نمی تواند به سازمان امنیتی شناخته شده محول شود:
ـ تعیین سطح امنیتی قابل اعمال؛
ـ تعیین آن دسته از تسهیلات بندری واقع در قلمرو دولت متعاهد که لازم است برای آن، یک مأمور امنیتی تسهیلات بندری تعیین شود تا طرح امنیتی تسهیلات بندری را تهیه نماید؛
ـ تأیید ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری یا اصلاحیه های بعدی ارزیابی تأیید شده پیشین؛
ـ تأیید طرح امنیتی تسهیلات بندری یا اصلاحیه های بعدی طرح تأیید شده پیشین؛
ـ انجام اقدامات وارسی (کنترلی) و تطابقی؛ و
ـ تعیین الزامات مربوط به اظهارنامه امنیتی
تعیین سطح امنیتی
۸. ۱ـ تعیین سطح امنیتی قابل اعمال در هر زمان خاص، جزء مسؤولیت دولتهای متعاهد بوده و در مورد کشتیها و تسهیلات بندری قابل اعمال است. بخش (الف) این آیین نامه سه سطح امنیتی را جهت استفاده بین المللی تعریف می کند که عبارتند از:
ـ سطح امنیتی ۱، عادی؛ سطحی که در آن کشتیها و تسهیلات بندری در حالت عادی فعالیت می نمایند؛
ـ سطح امنیتی ۲، فوق العاده؛ سطح قابل اعمال، مادامی که خطر وقوع یک حادثه امنیتی افزایش می یابد؛ و
ـ سطح امنیتی ۳، استثنایی؛ سطح قابل اعمال برای یک دوره زمانی، هنگامی که خطر وقوع حادثه امنیتی احتمال می رود یا قریب الوقوع است.
شرکت کشتیرانی و کشتی
۹. ۱ـ هر شرکت کشتیرانی که کشتیهایی را اداره می کند که فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه در مورد آنها قابل اعمال است، باید یک مأمور امنیتی شرکت برای شرکت کشتیرانی و یک مأمور امنیتی کشتی برای هر یک از کشتیهای خود تعیین نماید. وظایف، مسؤولیت ها و نیازهای آموزشی این مأموران و الزامات مربوط به رزمایش ها(مانورها) و تمرینات در بخش (الف) این آیین نامه تعریف شده است.
۱۰. ۱ـ مسؤولیت های مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی، علاوه بر موارد دیگر، مختصراً شامل: حصول اطمینان از انجام دقیق ارزیابی امنیتی کشتی، تهیه طرح امنیتی کشتی و ارائه آن جهت تأیید به وسیله مرجع دریایی یا به نیابت از آن و سپس قراردادن طرح روی کشتی ای است که بخش (الف) این آیین نامه در مورد آن اعمال می شود و در رابطه با آن، شخص مذکور به عنوان مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی تعیین شده است.
۱۱. ۱ـ طرح امنیتی کشتی باید نشانگر تدابیر امنیتی فیزیکی و عملیاتی باشد که کشتی باید انجام دهد تا اطمینان حاصل کند که همیشه در سطح امنیتی ۱ فعالیت می نماید. همچنین طرح باید تدابیر امنیتی مضاعف یا شدیدتری را نشان دهد که خود کشتی می تواند انجام دهد تا به سطح امنیتی ۲ تغییر یابد یا در آن فعالیت کند، هنگامی که به آن چنین دستوری داده می شود. علاوه بر این، طرح باید اقدامات اولیه احتمالی را نشان دهد که کشتی برای واکنش به موقع به فرمان های صادره توسط افراد پاسخگو در سطح امنیتی ۳ در برابر یک حادثه امنیتی یا خطر مربوط به آن، می تواند انجام دهد.
۱۲. ۱ـ کشتیهایی که الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه در مورد آنها اعمال می شود، لازم است که یک طرح امنیت کشتی که توسط مرجع دریایی یا به نیابت از آن تأیید شده را همراه داشته باشند و طبق آن فعالیت نمایند. مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی و مأمور امنیتی کشتی باید تداوم ارتباط و کارایی طرح را از طریق انجام ممیزی های داخلی وارسی (کنترل) کنند. اصلاحات هر یک از عناصر طرح تأیید شده که به تشخیص مرجع دریایی نیازمند تأییدیه می باشد، باید پیش از الحاق به طرح تأیید شده و اجرای آن توسط کشتی، برای بازبینی و تأیید ارائه شود.
۱۳. ۱ـ کشتی باید یک گواهینامه بین المللی امنیت کشتی با خود داشته باشد که نشان دهد کشتی با الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه مطابقت دارد. بخش (الف) این آیین نامه شامل مقررات مربوط به تصدیق و صدور گواهینامه مطابقت کشتیها با الزامات مربوط، بر اساس تصدیق اولیه، مجدد و میان دوره ای می باشد.
۱۴. ۱ـ هنگامی که یک کشتی در بندر دولت متعاهدی قرار دارد یا به طرف بندر دولت متعاهدی حرکت می کند، دولت متعاهد به موجب مفاد مقرره (۹) فصل (۲ـ۱۱) این حق را دارد که اقدامات وارسی(کنترلی) و تطابقی مختلفی را در رابطه با آن کشتی اعمال نماید. کشتی مشمول بازرسی های وارسی(کنترلی) کشور صاحب بندر است اما این بازرسی ها معمولاً به خودی خود به بررسی طرح امنیتی کشتی، مگر در شرایط خاص، منجر نخواهد شد. اگر دولت متعاهدی که اقدامات وارسی(کنترلی) و تطابقی را انجام می دهد دلایلی برای باور این مطلب داشته باشدکه امنیت کشتی یا تسهیلات بندری که به آن سرویس دهی می نماید، به مخاطره افتاده است، کشتی ممکن است، مشمول اقدامات وارسی(کنترلی) اضافه تر نیز قرار بگیرد.
۱۵. ۱ـ همچنین لازم است کشتی اطلاعاتی را به همراه داشته باشد تا در صورت درخواست دولتهای متعاهد در دسترس آنان قرار گیرد و این اطلاعات نشان دهد چه کسی مسؤول تصمیم گیری درخصوص به کارگیری کارکنان کشتی و اظهارنظر در مورد جوانب مختلف مربوط به کارگیری کشتی مزبور می باشد.
تسهیلات بندری
۱۶. ۱ـ هر دولت متعاهد، باید از تکمیل ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری برای هر یک از تسهیلات بندری واقع در قلمرو خود که به کشتیهایی که به سفرهای بین المللی مشغول هستند خدمات دهی (سرویس دهی) می نمایند، اطمینان حاصل نماید. دولت متعاهد، مقام منتخب یا یک سازمان امنیتی شناخته شده ممکن است این ارزیابی را انجام دهند. ارزیابی امنیتی تکمیل شده تسهیلات بندری باید توسط دولت متعاهد یا مقام منتخب ذی ربط تأیید شود. این تأیید را نمی توان محول نمود. ارزیابی های امنیتی تسهیلات بندری باید به صورت ادواری بازبینی شود.
۱۷. ۱ـ ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری اساساً یک تجزیه و تحلیل از خطرات مربوط به کلیه جوانب عملیاتی تسهیلات بندری می باشد، تا مشخص شود که کدام بخش (بخش ها) بیشتر آسیب پذیر هستند و یا احتمالاً بیشتر در معرض خطر قرار دارند. خطر امنیتی، یعنی خطر یک حمله به همراه میزان آسیب پذیری هدف و نتایج آن حمله.

ارزیابی باید شامل مؤلفه های زیر باشد:

ـ تعیین خطر مشاهده شده نسبت به تأسیسات و زیرساخت بندر؛

ـ تشخیص آسیب پذیری های احتمالی؛ و

ـ محاسبه پیامدهای حوادث برآورده شده.

در انجام این تجزیه و تحلیل، ممکن است ارزیابی همه جانبه ای از سطح خطر انجام شود. ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری در تعیین این که کدام تسهیلات بندری نیاز به تعیین مأمور امنیتی تسهیلات بندری و تهیه طرح امنیتی تسهیلات بندری دارد، کمک خواهد کرد.

۱۸. ۱ـ تسیهلات بندری ای که باید با الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه مطابقت نماید، لازم است یک مأمور امنیتی تسیهلات بندری تعیین نماید. وظایف، مسؤولیت ها و نیازهای آموزشی این مأموران و الزامات مربوط به رزمایش ها (مانورها) و تمرینات در بخش (الف) این آیین نامه تعریف شده است.

۱۹. ۱ـ طرح امنیتی تسهیلات بندری باید تدابیر امنیتی فیزیکی و عملیاتی را نشان دهد که تسهیلات بندری باید انجام دهد تا اطمینان حاصل کند که همیشه در سطح امنیتی ۱ فعالیت می کند. همچنین طرح باید نشانگر اقدامات امنیتی مضاعف یا شدیدتری باشد که تسهیلات بندری می تواند انجام دهد تا به سطح امنیتی ۲ تغییر یابد یا در آن فعالیت کند، هنگامی که به آن چنین دستوری داده می شود. علاوه بر این، طرح باید اقدامات اولیه احتمالی را نشان دهد که تسهیلات بندری برای واکنش به موقع به فرمان های صادره توسط افراد پاسخگو در سطح امنیتی ۳ در برابر یک حادثه امنیتی یا خطر مربوط به آن، می تواند انجام دهد.

۲۰. ۱ـ تسهیلات بندری ‎ ای که باید با الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه مطابقت نماید، لازم است یک طرح امنیتی تأیید شده تسهیلات بندری که توسط دولت متعاهد یا مقام منتخب ذی ربط تأیید شده، داشته باشد و طبق آن فعالیت نماید. مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید مقررات آن را اجراء نماید و تداوم کارایی و ارتباط طرح را از طریق انجام ممیزی های داخلی اجرای طرح وارسی(کنترل) نماید. اصلاحات هر یک از عناصر طرح تأیید شده که به تشخیص دولت متعاهد یا مقام منتخب نیازمند تأییدیه می باشد، باید پیش از الحاق به طرح تأیید شده و اجرای آن در تسهیلات بندری، برای بازبینی و تأیید ارائه شوند. دولت متعاهد یا مقام منتخب ذی ربط ممکن است کارآیی طرح را بسنجند. ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری متعلق به یک تسهیلات بندری یا ارزیابی ‎ ای که بر اساس آن، این طرح تهیه می شود باید به طور منظم بازبینی شود. کلیه این فعالیت ها ممکن است منجر به اصلاحاتی در طرح تأیید شده شود. هرگونه اصلاح عناصر خاص طرح تأیید شده باید جهت تأیید، به دولت متعاهد یا مقام منتخب ذی ربط ارائه شود.

۲۱. ۱ـ کشتیهایی که از تسهیلات بندری استفاده می کنند، ممکن است مشمول بازرسی های وارسی(کنترلی) کشور صاحب بندر و اقدامات وارسی(کنترلی) مضاعف مندرج در مقرره (۹) فصل (۲ـ۱۱) قرار بگیرند. مسؤولین مربوط ممکن است درخواست نمایند که اطلاعات مربوط به کشتی، بار آن، مسافرین و کارکنان کشتی، پیش از ورود کشتی به بندر در اختیار آنها قرار گیرد. ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که در آن، از ورود به بندر ممانعت به عمل آید.

اطلاعات و مکاتبات

۲۲. ۱ـ فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه دولتهای متعاهد را ملزم می نماید که اطلاعات معینی را برای سازمان بین المللی دریانوردی تهیه نمایند تا با در دسترس قرار دادن اطلاعات، ارتباط مؤثر و کارآمد بین دولتهای متعاهد و بین مأموران امنیتی شرکت کشتیرانی و کشتی و مأموران امنیتی تسهیلات بندری میسر شود.

۲ـ تعاریف

۱. ۲ـ هیچ راهکاری در رابطه با تعاریف مندرج در فصل (۲ـ۱۱) یا بخش (الف) این آیین نامه ارائه نشده است.

۲. ۲ـ از نظر این بخش از آیین نامه:

۱. «قسمت یعنی قسمتی از بخش(الف) آیین نامه و به صورت  [قسمت الف/ (شماره قسمت مربوط)] نشان داده می شود؛

۲. «بند یعنی یک بند از این بخش از آیین نامه و به صورت  [ بند/(شماره بند مربوط) ] نشان داده می شود؛ و

۳. «دولت متعاهد هنگامی که در بندهای (۱۴) الی (۱۸) استفاده می شود، یعنی «دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده و شامل ارجاع به مقام منتخب می باشد.

۳ـ کاربرد

کلیات

۱. ۳ـ راهکار ارائه شده در این بخش از آیین نامه باید به هنگام اجرای الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه مدنظر قرار گیرد.

۲. ۳ـ با این وجود، تصدیق می شود که میزان کاربرد این راهکار در مورد کشتیها، به نوع کشتی، محموله و یا مسافرین آن و الگوی تجاری و ویژگیهای تسهیلات بندری ای که کشتی به آن مراجعه می نماید، بستگی دارد.

۳. ۳ـ همین طور، در مورد راهکار مربوط به تسهیلات بندری، میزان کاربرد این راهکار در مورد تسهیلات بندری، به خود تسهیلات بندری، نوع کشتیهایی که از آن تسهیلات بندری استفاده می کنند، نوع محموله و  یا مسافرین آن و الگوهای تجاری کشتیهای مراجعه کننده به آن بستگی دارد.

۴. ۳ـ مقررات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه در مورد تسهیلات بندری ای که اصولاً جهت مقاصد نظامی طراحی و مورد استفاده قرار می گیرند، اعمال نمی شود.

۴ـ مسؤولیت های دولتهای متعاهد

امنیت ارزیابی ها و طرحها

۱. ۴ـ دولتهای متعاهد باید اطمینان حاصل نمایند که اقدامات مقتضی جهت پیشگیری از افشای غیرمجاز، یا دسترسی به اطلاعات و اسناد حساس امنیتی مربوط به ارزیابی های امنیتی کشتی، طرحهای امنیتی کشتی، ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری و طرحهای امنیتی تسهیلات بندری و ارزیابی ها یا طرحهای منحصر به فرد، به عمل آمده است.

مقامهای منتخب

۲. ۴ـ دولتهای متعاهد ممکن است در داخل دولت، مقام منتخبی را جهت بر عهده گرفتن وظایف امنیتی خود در ارتباط با تسهیلات بندری آن طور که در فصل (۲ـ۱۱) یا بخش (الف) این آیین نامه درج شده، تعیین نمایند.

سازمان های امنیتی شناخته شده

۳. ۴ـ دولتهای متعاهد ممکن است به یک سازمان امنیتی شناخته شده (آر اس اُ) اختیار دهند تا برخی فعالیت های امنیتی، از جمله موارد زیر را  برعهده بگیرد:

۱. تأیید طرحهای امنیتی کشتی، یا اصلاحیه های مربوط به آن، به نیابت از مرجع دریایی؛

۲. تصدیق و صدور گواهینامه مطابقت کشتیها با الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه به نیابت از مرجع دریایی؛ و

۳.  انجام ارزیابی های امنیتی تسهیلات بندری مورد لزوم توسط دولت متعاهد.

۴. ۴ـ همچنین هر سازمان امنیتی شناخته شده ممکن است به شرکتهای کشتیرانی یا تسهیلات بندری در خصوص مسائل امنیتی، شامل ارزیابی های امنیتی کشتی، طرحهای امنیتی کشتی، ارزیابی های امنیتی تسهیلات بندری و طرحهای امنیتی تسهیلات بندری راهنمایی یا کمک ارائه نماید. این موضوع می تواند شامل تکمیل ارزیابی امنیتی کشتی یا طرح امنیتی کشتی، یا تکمیل ارزیابی و طرح امنیتی تسهیلات بندری باشد. اگر یک سازمان امنیتی شناخته شده چنین کاری را در رابطه با ارزیابی امنیتی کشتی یا طرح امنیتی کشتی انجام داده باشد، دیگر مجاز به تأیید آن طرح امنیتی نمی باشد.

۵. ۴ـ هنگامی که به یک سازمان امنیتی شناخته شده اختیار داده می شود، دولتهای متعاهد باید به کفایت و قابلیت چنین سازمانی توجه نمایند. یک سازمان امنیتی شناخته شده باید بتواند موارد زیر را اثبات کند:

۱. تخصص در جوانب مربوط به امنیت؛

۲. دانش لازم در رابطه با عملیات کشتی و بندر، ازجمله آگاهی از طراحی و ساخت کشتی اگر خدماتی را در رابطه با کشتیها ارائه می دهد و آگاهی لازم از طراحی و ساخت بندر در مواقعی که خدماتی را به تسهیلات بندری ارائه می دهد؛

۳. توانمندی خود در ارزیابی خطرات امنیتی احتمالی که ممکن است در طی فعالیت های کشتی و تسهیلات بندری حادث شوند؛ شامل فعل و انفعال کشتی/ بندر و نیز نحوه کاستن میزان این خطرات؛

۴. توانایی خود در حفظ و ارتقای مهارت های کارکنان خود؛

۵. توانایی خود برای وارسی (کنترل) تداوم وفاداری کارکنان خود؛

۶. توانایی خود برای اجرای اقدامات مقتضی جهت جلوگیری از افشای غیرمجاز یا دسترسی به اطلاعات حساس امنیتی؛

۷. آگاهی خود از الزامات فصل (۲ـ۱۱) و بخش (الف) این آیین نامه و قوانین ملی و بین المللی مربوط و الزامات امنیتی؛

۸. آگاهی خود از تهدیدات و الگوهای امنیتی موجود؛

۹. آگاهی خود درخصوص شناسایی و کشف تسلیحات، مواد و ابزار خطرناک؛

۱۰. آگاهی خود در زمینه شناسایی ویژگی های شخصیتی و الگوهای رفتاری افرادی که احتمالاً امنیت را به مخاطره می اندازند، بدون هیچگونه تبعیض؛

۱۱. آگاهی خود از فنون مورد استفاده به منظور سرپیچی از اقدامات امنیتی؛

۱۲. آگاهی خود از تجهیزات و سامانه (سیستم)های امنیتی و مراقبتی و محدودیت های عملیاتی آنها.

هنگامی که وظایف خاصی به یک سازمان امنیتی شناخته شده محول می گردد، دولتهای متعاهد، از جمله مراجع دریایی، باید اطمینان حاصل کنند که آن سازمان امنیتی شناخته شده صلاحیت های لازم جهت انجام آن وظایف را دارا می باشد.

۶. ۴ـ یک سازمان شناخته شده، آن طور که در مقرره (۶) فصل (۱) تعریف شده و الزامات مقرره (۱) فصل (۱ـ۱۱) را انجام می دهد، ممکن است به عنوان یک سازمان امنیتی شناخته شده تعیین گردد، به شرطی که مهارت لازم در رابطه با مسائل امنیتی مندرج در بند (۵. ۴) را داشته باشد.

۷. ۴ـ مسؤول بندر، یا لنگرگاه یا متصدی تسهیلات بندری ممکن است به عنوان سازمان امنیتی شناخته شده تعیین گردند، به شرطی که مهارت لازم در رابطه با مسائل امینتی مندرج در بند (۵. ۴) را داشته باشند.

تعیین سطح امنیتی

۸ .۴ـ دولتهای متعاهد، در تعیین سطح امنیتی باید اطلاعات کلی و جزئی تهدید را مدنظر قرار دهند. دولتهای متعاهد باید یکی از سه سطح امنیتی قابل اعمال در مورد کشتیها و تسهیلات بندری را به شرح زیر تعیین نمایند:

ـ سطح امنیتی ۱، عادی؛ سطحی که در آن، کشتی یا تسهیلات بندری در حالت عادی فعالیت دارد؛

ـ سطح امنیتی ۲، فوق العاده؛ سطح امنیتی قابل اعمال، مادامی که خطر وقوع یک حادثه امنیتی افزایش می یابد؛ و

ـ سطح امنیتی ۳، استثنائی؛ سطح قابل اعمال برای یک دوره زمانی، هنگامی که خطر وقوع حادثه امنیتی احتمال می رود یا قریب الوقوع است.

۹. ۴ـ اعمال سطح امنیتی ۳ اقدامی استثنائی است که تنها زمانی اعمال می شود که اطلاعات موثقی موجود است که احتمال وقوع یک حادثه می رود یا قریب الوقوع است. سطح امنیتی ۳ باید تنها برای مدتی تعیین شود که تهدید امنیتی یا یک حادثه امنیتی حقیقی بروز می نماید. اگر چه سطوح امنیتی از سطح امنیتی ۱ به سطح امنیتی ۲ و از آن به سطح امنیتی۳ تغییر می یابد، این احتمال هم وجود دارد که سطح امنیتی مسقیماً ازسطح امنیتی ۱ به سطح امنیتی ۳ تغییر یابد.

۱۰. ۴ـ در کلیه اوقات، فرمانده کشتی مسؤولیت نهایی در قبال ایمنی و امنیت کشتی را بر عهده دارد. حتی در سطح امنیتی ۳، فرمانده ممکن است به دنبال تشریح یا اصلاح دستورهای صادر شده توسط افراد پاسخگو به حوادث امنیتی یا خطرات مربوط به آن باشد، اگر دلایلی مبنی بر این که هر گونه پیروی از دستورها ممکن است ایمنی آن کشتی را به مخاطره اندازد، وجود داشته باشد.

۱۱. ۴ـ مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی (سی اس اُ) یا مأمور امنیتی کشتی (اس اس اُ) باید در اولین فرصت با مأمور امنیتی تسهیلات بندری ای (پی اف اس اُ) که کشتی قصد ورود به آن را دارد، به منظور تعیین سطح امنیتی قابل اعمال برای آن کشتی در تسهیلات بندری مربوط، ارتباط برقرار نماید. پس از برقراری تماس با کشتی، مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید به کشتی هر گونه تغییر آتی سطح امنیتی تسهیلات بندری را اطلاع دهد و هرگونه اطلاعات امنیتی مربوط را در اختیار کشتی قرار دهد.

۱۲. ۴ـ ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که به موجب آن، یک کشتی خاص نسبت به تسهیلات بندری ای که به آن وارد شده، در سطح امنیتی بالاتری فعالیت نماید، اما تحت هیچ شرایطی کشتی نمی تواند در سطح امنیتی پایین تری از تسهیلات بندری مذکور فعالیت نماید. اگر یک کشتی دارای سطح امنیتی بالاتری نسبت به تسهیلات بندری ای باشد که قصد استفاده از آن را دارد، مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی یا مأمور امنیتی کشتی باید بدون معطلی مأمور امنیتی تسهیلات بندری را مطلع سازد. مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید مسؤولیت ارزیابی شرایط خاص را با مشاوره با مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی یا مأمور امنیتی کشتی بر عهده بگیرد و در مورد اقدامات امنیتی مناسب در ارتباط با کشتی، که می تواند شامل تکمیل و امضای اظهارنامه امنیتی شود، توافق نماید.

۱۳. ۴ـ دولتهای متعاهد باید نحوه اعلام سریع اطلاعات مربوط به تغییر سطوح امنیتی را مدنظر قرار دهند. مراجع دریایی ممکن است بخواهند از پیامهای «سامانه (سیستم) خدمات مخابراتی ایمنی کشتیها (ناوتکس) یا اعلامیه های دریانوردی به عنوان شیوه ای جهت اطلاع تغییرات سطوح امنیتی کشتی، مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی و مأمور امنیتی کشتی استفاده نمایند یا ممکن است بخواهند سایر شیوه های ارتباطی را در نظر بگیرند که سرعت و پوشش معادل یا بهتری را دارا هستند. دولتهای متعاهد باید روشهایی جهت مطلع ساختن مأموران امنیتی تسهیلات بندری از تغییرات حاصل در سطوح امنیتی تعیین نمایند. دولتهای متعاهد باید جزئیات تماس آن دسته از افرادی که لازم است از تغییرات سطوح امنیتی مطلع شوند را گردآوری و حفظ و نگهداری نمایند. در حالی که نیازی نیست سطح امنیتی به عنوان مسأله حساس و خاصی در نظر گرفته شود، اما اطلاعات واقعی و پنهانی خطر می توانند بسیار حساس باشند. دولتهای متعاهد باید توجه خاصی به نوع و جزئیات اطلاعات ارسال شده و روشی داشته باشند که از طریق آن اطلاعات برای مأموران امنیتی کشتی، مأموران شرکت کشتیرانی و مأموران امنیتی تسهیلات بندری ارسال می شوند.

نقاط تماس و اطلاعات مربوط به طرحهای امنیتی تسهیلات بندری

۱۴. ۴ـ هنگامی که یک تسهیلات بندری، دارای طرح امنیتی تسهیلات بندری است، این موضوع باید به سازمان اطلاع داده شود و آن اطلاعات نیز باید در دسترس مأموران امنیتی کشتی و شرکت کشتیرانی قرار گیرد. به جز جزئیات مربوط به وجود چنین طرحی، سایر جزئیات مربوط به طرح امنیتی تسهیلات بندری نباید منتشر شود. دولتهای متعاهد باید ایجاد مراکز تماس مرکزی یا منطقه ای، یا دیگر روشهای تهیه اطلاعات روزآمد در خصوص مکانهایی که طرحهای امنیتی تسهیلات بندری برای آنها وجود دارد، همراه با جزئیات تماس مأمور امنیتی تسهیلات بندری ذی ربط را مدنظر قرار دهند. وجود چنین مراکز تماسی باید اطلاع داده شود. دولتهای متعاهد همچنین می توانند اطلاعاتی را درخصوص سازمان های امنیتی شناخته شده که تعیین شده اند تا به نیابت از دولت متعاهد عمل کنند، همراه با جزئیات مسؤولیت های ویژه و شرایط اختیار تفویض شده به چنین سازمان های امنیتی شناخته شده ای را نیز تهیه نمایند.

۱۵. ۴ـ چنانچه یک بندر دارای طرح امنیتی تسهیلات بندری نمی باشد (و بنابراین مأمور امنیتی تسهیلات بندری ندارد) مراکز تماس مرکزی یا منطقه ای باید قادر به تعیین یک فرد مناسب و صلاحیتدار در ساحل باشند که بتواند اقدامات امنیتی مناسبی را که باید در صورت لزوم برای مدت اقامت کشتی موجود باشد، انجام دهد.

۱۶. ۴ـ دولتهای متعاهد باید جزئیات تماس مأموران دولتی که مأمور امنیتی کشتی، مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی و مأمور امنیتی تسهیلات بندری بتوانند مسائل امنیتی را به آنها گزارش کنند، تهیه نمایند. این مأموران دولتی باید پیش از انجام هرگونه اقدام لازم، چنین گزارش هایی را ارزیابی نمایند. این مسائل گزارش شده ممکن است دارای موضعی در ارتباط با اقدامات امنیتی باشد که تحت صلاحیت دولت متعاهد دیگری باشد. در این گونه موارد، دولتهای متعاهد باید با همتای خود در دولت متعاهد دیگر جهت بحث و مذاکره درخصوص اینکه چه اقدامات اصلاحی و جبرانی مناسب است، ارتباط برقرار کند. به همین منظور، جزئیات تماس مأموران دولتی باید به اطلاع سازمان بین المللی دریانوردی برسد.

۱۷. ۴ـ دولتهای متعاهد همچنین باید اطلاعات مشخص شده در بندهای (۱۴. ۴) الی (۱۶. ۴) را بنا به درخواست دیگر، در اختیار دولتهای متعاهد قرار دهند.