قانون حمایت از مالکیت صنعتی بخش 2

مبحث هفتم ـ نقض حق اختراع و ضمانت اجرای آن

ماده۷۰ـ انجام هرگونه فعالیتی که حقوق انحصاری مالک گواهینامه اختراع یا قائم ­مقام او را تضییع کند، نقض حق اختراع محسوب می شود، مشروط بر اینکه این اقدامات پس از تاریخ ثبت اختراع، صورت پذیرد .

تبصره ـ انجام هریک از موارد مندرج در ماده (۳۸) این قانون، نقض حق اختراع محسوب نمی شود.

ماده۷۱ـ در دعاوی مربوط به نقض حق اختراع، در صورتی که اختراع به­ صورت فراورده باشد، بار اثبات نقض بر عهده­ مدعی نقض است، اما اگر اختراع به­ صورت فرایند دستیابی به یک فراورده بوده و دلایل متقن از جمله نظریه کارشناسی اطمینان ‍ آور وجود داشته باشد که ممکن است، فراورده به دست آمده از طریق فرایند مزبور ساخته شده و با تلاش ­های معقول فرایندی که واقعاً استفاده شده قابل احراز نباشد، در دعاوی مدنی، بار اثبات عدم تولید فراورده از طریق آن فرایند بر عهده خوانده دعوای نقض می­باشد. در این حالت، چنانچه خوانده برای اثبات ادعای خود، اسناد و مدارک یا اسرار تولیدی یا تجاری به دادگاه یا کارشناس رسمی دادگستری ارائه نماید، افشای آن ممنوع است و مرتکب علاوه بر جبران خسارت، به حداکثر مجازات مقرر برای افشای اسرار تجاری محکوم می­ شود و اجرای مجازات مذکور قابل تعلیق نیست.

ماده۷۲ـ در صورت اثبات نقض حق اختراع، مرتکب به تقاضای هر یک از ذی نفعان باید تمام خساراتی که در نتیجه این نقض وارد شده­ است، از قبیل منافع ممکن­ الحصولی که صدق اتلاف می­ کند را جبران نماید.

ماده۷۳ـ در هر مرحله از مراحل رسیدگی در دعاوی حقوقی و کیفری راجع به حقوق حاصل از ثبت اختراع، معترض می­ تواند از مرجع قضائی که دعوا در آنجا مطرح شده صدور قرار تأمین خواسته و دستور توقیف فراورده­ های ناقض حقوق ادعایی و نیز صدور دستور موقت نسبت به عدم ساخت، فروش یا ورود این فراورده­ ها را درخواست کند. در صورتی که فراورده­ های مورد ادعا در گمرک باشد، مأموران گمرک یا ضابطان، قرار یا دستور فوق را اجرا می­ کنند.

تبصره ـ رسیدگی به درخواست­ های مذکور در این ماده مطابق قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹/۱/۲۱ انجام می­ شود.

فصل دوم ـ نمونه­ اشیاء مصرفی

ماده۷۴ـ نمونه اشیاء مصرفی عبارت است از راه حل های جدید فنی در رابطه با شکل و ساختار محصول یا ترکیبی از آنها که موجب بهبود عملکرد آن می شود. نمونه شیء مصرفی، زمانی قابل ثبت است که جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد.

تبصره۱ـ حمایت از نمونه اشیاء مصرفی، منحصر به فراورده ها بوده و شامل فرایندها نمی شود.

تبصره۲ـ حمایت از نمونه اشیاء مصرفی، شامل فراورده­ های مواد شیمیایی، مواد مرکب و چندسازه نمی باشد.

ماده۷۵ـ گواهینامه­ نمونه­ اشیاء مصرفی، سندی است که مرجع ثبت مالکیت صنعتی برای نمونه اشیاء مصرفی صادر نموده و نشان دهنده­ حقوق انحصاری مندرج در این قانون برای دارنده­­ آن است.

ماده۷۶ـ مدت اعتبار گواهینامه­ نمونه­ اشیاء مصرفی، سه سال پس از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. دارنده­ گواهینامه نمونه شیء ­مصرفی می تواند با پرداخت هزینه­ مربوط، تمدید اعتبار گواهینامه را برای یک دوره سه ساله دیگر درخواست نماید. این درخواست باید حداکثر ظرف شش ماه قبل از انقضای مدت اعتبار ثبت نمونه ­شیء ­مصرفی در هر دوره مطرح شود. در صورت عدم درخواست در مدت مذکور، درخواست تمدید، حداکثر ظرف شش­ ماه پس از پایان اعتبار گواهینامه­ نمونه ­شیء مصرفی با پرداخت جریمه­ تأخیر معادل دو ­برابر حق ­الثبت امکان پذیر است، در غیر این­صورت، اعتبار گواهینامه­ نمونه شیء مصرفی خاتمه می یابد.

تبصره ـ مرجع ثبت مکلف است یک­ماه قبل از انقضای اعتبار گواهینامه در این ماده، به نحو مقتضی مراتب لزوم پرداخت هزینه تمدید اعتبار را به اطلاع دارنده گواهینامه نمونه شیء مصرفی برساند.

ماده۷۷ـ در صورتی که موضوع نمونه شیء مصرفی، افزوده یا اصلاح فنی در یک اختراع باشد، بهره برداری از آن نمونه شیء مصرفی منوط به اجازه­ دارنده­ حق اختراع است.

ماده۷۸ـ هزینه صدور گواهینامه نمونه شیء مصرفی، سی درصدِ (۳۰%) هزینه صدور گواهینامه اختراع است، لکن هزینه های سالانه یا دوره ای تمدید، همانند اختراع است.

ماده۷۹ـ متقاضی ثبت اختراع در زمان بررسی تقاضای ثبت اختراع می تواند درخواست ثبت خود را به­ عنوان نمونه شیء مصرفی تغییر دهد. همچنین در صورتی که تقاضای ثبت اختراع به­ صورت کلی یا جزئی رد شود، متقاضی می تواند ظرف بیست روز پس از ابلاغ تصمیم مرجع ثبت، تقاضای خود را مبنی بر ثبت به­ عنوان نمونه شیء مصرفی به مرجع ثبت تسلیم کند. در این صورت، زمان حمایت از اظهارنامه­ نمونه شیء مصرفی، همان زمان تسلیم اظهارنامه اولیه می ­باشد.

تبصره۱ـ در صورت تغییر درخواست ثبت از اختراع به نمونه شیء مصرفی، مابه التفاوت هزینه ها مسترد نمی شود.

تبصره۲ـ متقاضی ثبت نمونه شیء مصرفی تا قبل از تصمیم مرجع ثبت نسبت به رد یا قبول اظهارنامه می­تواند با پرداخت مابه التفاوت هزینه ها درخواست ثبت خود را به ­عنوان اختراع تغییر دهد، مشروط بر آنکه شرایط ماهوی لازم برای ثبت اختراع را داشته باشد.

تبصره۳ـ تقدیم هم زمان اظهارنامه نمونه شیء مصرفی و اظهارنامه اختراع امکان پذیر است.

ماده۸۰ ـ پس از تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت، در صورت وجود شرایط شکلی و عدم وجود سابقه­ ثبت در مورد نمونه شیء مصرفی موضوع تقاضا، مرجع مذکور ظرف دو ماه نظر خود مبنی بر پذیرش اظهارنامه را به متقاضی ابلاغ می­ کند؛ در غیر این­ صورت، با رعایت ماده (۲۳) این قانون، اظهارنامه را رد می­ کند.

ماده۸۱ ـ مفاد مواد (۳) تا (۱۰)، تبصره (۲) ماده (۱۲)، مواد (۱۳) تا (۱۵)، (۲۰) تا (۲۵)، (۲۹) تا (۳۳)، (۳۵)، (۳۶)، (۳۸)، بندهای (۱) تا (۳) ماده (۳۹)، مواد (۴۰) تا (۵۰)، (۵۳) تا (۶۳)، ماده (۶۴) و تبصره های (۱) و (۳) آن، مواد (۶۵) تا (۷۰)، صدر ماده (۷۱) و مواد (۷۲) و (۷۳) این قانون، حسب مورد در خصوص نمونه شیء مصرفی نیز مجری است.

تبصره۱ـ تمام مهلت­ های مربوط به ثبت نمونه شیء مصرفی، نصف مواعد ذکرشده در مورد فرایند ثبت اختراعات است. مهلت ­های ده روزه، مشمول این تبصره نمی شود.

تبصره۲ـ مدت حق تقدم موضوع معاهده (کنوانسیون) پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در خصوص نمونه شیء مصرفی دوازده ماه می باشد.

فصل سوم ـ طرحهای صنعتی

ماده۸۲ ـ از نظر این قانون ، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگ ها یا هر دو و هرگونه شکل سه بعدی با خطوط ، رنگ ها و یا بدون آنها، به گونه ای که چنین ترکیب یا شکل به یک فراورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی، شکل ظاهری و بصری خاصی را بدهد، طرح صنعتی است .

ماده۸۳ ـ موارد زیر از مصادیق طرح صنعتی موضوع این قانون نبوده و از حیطه­ حمایت از طرح صنعتی خارج است:

۱ـ طرح های حاوی نمادها یا نشانه های رسمی دولتی

۲ـ روش ها و اصول مربوط به طراحی صنعتی

۳ـ طرح های مغایر با موازین شرعی، نظم عمومی و یا اخلاق حسنه

۴ـ تغییر در ابعاد کالاهای موجود

۵ ـ طرح هایی که عین یا به طرز گمراه­ کننده­ای حاوی یا شبیه علامت تجاری ثبت­ شده دیگری باشند.

۶ ـ طرحی که صرفاً عملکرد فنی داشته ­باشد و شکل جدیدی را برای یک فراورده یا محصول ارائه ندهد.

۷ـ قطعات وابسته در طرح های مرکب (لوازم یدکی)

تبصره ـ آن بخش از طرح صنعتی که تنها راه دسترسی به یک نتیجه فنی محسوب می شود، مشمول حمایت این فصل از قانون نمی­ شود.

ماده۸۴ ـ طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید و اصیل باشد.

تبصره۱ـ منظور از جدید بودن این است که از طریق انتشار به­ طور محسوس و یا از طریق استفاده به هر نحو دیگر قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا حسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه ای از جهان برای عموم افشاء نشده باشد.

تبصره۲ـ منظور از اصیل بودن به این معنا است که به طور مستقل به ­وسیله طراح پدید آمده و روگرفت (کپی) یا تقلید از طرح های موجود نباشد.

ماده۸۵ ـ اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید بر اساس برگه مخصوصی که مطابق آیین­ نامه اجرائی این قانون تهیه می­ شود، به زبان فارسی تکمیل و پس از درج تاریخ، امضاء شود و شامل موارد زیر باشد:

۱ـ اطلاعات هویتی متقاضی یا نماینده­ او

۲ـ اطلاعات هویتی طراح

۳ـ عنوان طرح صنعتی و مشخصات نگاشتاری (گرافیکی) تشکیل دهنده آن

۴ـ تعیین طبقه طرح صنعتی بر اساس طبقه­ بندی بین ­المللی طرح های صنعتی

۵ ـ تاریخ، محل و شماره­ اظهارنامه یا گواهینامه­ طرح صنعتی در خارج از کشور (در صورت درخواست حق تقدم)

۶ ـ اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی (در صورت تکمیلی بودن طرح صنعتی)

۷ـ تعیین نوع فراورده یا محصولی که ثبت طرح صنعتی برای آن درخواست شده است.

۸ ـ تعیین پیوست­ ها

ماده۸۶ ـ مدارک زیر باید به اظهارنامه پیوست شود:

۱ـ مدرک هویت متقاضی و طراح

۲ـ نمونه­ شکل یا تصویر نگاشتاری (گرافیکی) یا نمونه­ ترسیم ­شده از جوانب مختلف طرح مورد تقاضای حمایت

۳ـ تسلیم نمونک (ماکت) یا نمونه­ واقعی طرح، در صورت درخواست مرجع ثبت

۴ـ توصیف طرح و تعیین کالاهایی که طرح صنعتی بر روی آنها اجرا می شود.

۵ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر نام طراح، در صورتی که او بخواهد نامش در اظهارنامه درج نشود.

۶ ـ مدرک مربوط به حق تقدم که باید هم زمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف یک­ماه از آن تاریخ تسلیم شود (در صورت درخواست حق تقدم).

۷ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه­ های قانونی

ماده۸۷ ـ دو یا چند طرح صنعتی مربوط به یک طبقه از طبقه بندی بین المللی و یا یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء، ولو مربوط به طبقات مختلف باشند، چنانچه با هم استعمال گردند را می توان با پرداخت هزینه جداگانه در یک اظهارنامه قید و به مرجع ثبت تسلیم نمود.

تبصره ـ در فرضی که اظهارنامه حاوی طرحهای صنعتی متعدد است، تصاویر یا اشکال یا نمونه اشیاء باید به­ صورت جداگانه ارائه شود.

ماده۸۸ ـ مرجع ثبت، تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه محسوب می کند، در صورتی که اظهارنامه دارای نواقصی باشد جهت اصلاح و تکمیل آن یک ماه مهلت داده خواهد شد، مشروط بر اینکه حداقل شرایط لازم برای پذیرش اظهارنامه شامل تقاضای صریح یا ضمنی ثبت، مشخصاتی که شناخت هویت متقاضی یا نماینده وی و تماس با ایشان را ممکن سازد و نمایش نگاشتاری (گرافیکی) طرح صنعتی را دارا باشد. در صورتی که اظهارنامه دارای نواقصی باشد و جهت اصلاح مهلت داده شود، تاریخ دریافت اصلاحات، تاریخ تقاضا محسوب می­ شود.

تبصره ـ اگر اظهارنامه فاقد شرایط فوق باشد، مرجع ثبت، اظهارنامه را رد کرده و در صورت دسترسی به اطلاعات تماس متقاضی یا نماینده وی، مراتب را به وی اعلام می کند.

ماده۸۹ ـ پس از تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت، تاریخ تقاضا و حسب مورد، شماره­ طبقه­ بندی ملی یا بین­ المللی طرح های صنعتی روی آن قید می ­شود. در صورت وجود شرایط شکلی، کارشناسان ذی ­ربط حداکثر ظرف چهارماه، شرایط مندرج در مواد (۸۲)، (۸۳) و (۸۴) این قانون را مورد بررسی قرار می­ دهند و نتیجه این بررسی به متقاضی ابلاغ می شود. متقاضی می­تواند ظرف یک­ ماه به گزارش کارشناسی پاسخ داده و دلایل خود را ارائه کند یا اینکه ظرف همان مدت، تغییراتی را در مضمون اظهارنامه انجام دهد، مشروط بر اینکه در نتیجه­ این تغییرات، اطلاعات مندرج در اظهارنامه­ جدید از حدود اظهارنامه­ اولیه تجاوز نکند. مرجع ثبت، نظر نهائی خود مبنی بر پذیرش یا عدم پذیرش اظهارنامه­ مورد تقاضا را که کارشناسان ذی­ربط با در نظر گرفتن دلایل و پاسخ متقاضی و دلایل ذی­ نفعان (در صورت ارائه) تدوین نموده ­اند، ظرف یک­ماه به متقاضی ابلاغ می ­کند. درصورت رد تقاضای ثبت، متقاضی می تواند با رعایت مفاد ماده (۲۳) این قانون به این تصمیم اعتراض کند.

ماده۹۰ـ در صورت پذیرش اظهارنامه مطابق ماده (۸۹) این قانون، مرجع ثبت، اظهارنامه و پیوست های مربوط به آن را برای عموم منتشر می کند. متقاضی می تواند به­ صورت مکتوب از مرجع مذکور تقاضا کند، اظهارنامه و پیوست­های مربوط به آن تا دوازده ماه از تاریخ اظهارنامه منتشر نشود.

تبصره ـ مرجع ثبت مکلف است اظهارنامه هایی که به هر دلیل رد شده اند را نیز برای عموم منتشر نماید.

ماده­۹۱ـ پس از انتشار عمومی اظهارنامه طبق ماده (۹۰) این قانون، هر شخصی که نسبت به پذیرش اظهارنامه و پیوست­ های آن اعتراض داشته باشد، می­ تواند با رعایت مواد (۲۹) تا (۳۱) این قانون، ظرف دو ماه اعتراض خود را به مرجع ثبت تسلیم کند. مرجع ثبت، اعتراض­ های واصل­ شده را جهت رسیدگی و اتخاذ تصمیم نهائی به هیأت موضوع ماده (۲۳) این قانون ارجاع می ­دهد.

ماده۹۲ـ مدت اعتبار گواهینامه طرح صنعتی، پنج سال پس از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. دارنده­ گواهینامه­ طرح صنعتی می­ تواند با پرداخت هزینه­ مربوط، تمدید اعتبار گواهینامه را برای دو دوره پنج ساله­ متوالی درخواست نماید.

تبصره ـ مرجع ثبت مکلف است یک­ ماه قبل از انقضای اعتبار گواهینامه در این ماده، به­ نحو مقتضی، مراتب لزوم پرداخت هزینه را به اطلاع دارنده گواهینامه طرح صنعتی برساند.

ماده۹۳ـ حقوق انحصاری ناشی از بهره برداری از طرح­ صنعتی به شرح زیر می­ باشد:

۱ـ ساخت

۲ـ فروش

۳ـ واردات اقلام حاوی آن طرح صنعتی

تبصره ـ مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت او موارد مندرج در این ماده را برای مقاصد تجاری انجام دهد یا مرتکبِ عملی شود که عرفاً نقض حقوق مالک را در آینده فراهم آورد، در مرجع صالح قضائی اقامه دعوا نماید.

ماده۹۴ـ مفاد مواد (۲)، (۳)، (۵) تا (۱۰)، تبصره (۲) ماده (۱۲)، (۱۳)، (۲۱) تا (۲۵)، (۳۲)، (۳۳)، (۳۵)، (۳۶)، (۳۸)، (۵۴) تا (۷۰)، (۷۲) و (۷۳) این قانون، حسب مورد در خصوص طرح های صنعتی نیز مجری است.

تبصره ـ حق تقدم موضوع ماده (۱۰) این قانون در مورد طرح های صنعتی، شش ماه از تاریخ ثبت اظهارنامه است.

فصل چهارم ـ علائم تجاری، علائم جمعی، علائم تأییدی و نام های تجاری

ماده۹۵ـ

۱ـ علامت تجاری: هر نشان قابل رؤیتی است که کالا­ها یا خدمات اشخاص را از هم متمایز می­ سازد.

۲ـ علامت جمعی: هر نشان قابل رؤیتی است که برای تمایز محصولات یا خدمات گروهی از اشخاص از محصولات و خدمات سایر اشخاص به کار می رود و تحت نظارت مالک علامت جمعی ثبت­ شده توسط اعضاء استفاده می­ شود. مالک علامت جمعی می­ تواند صنف، تعاونی، اتحادیه و مانند آن باشد.

۳ـ علامت تأییدی: هر نشانه ای است که برای تأیید کیفیت یا ویژگی محصولات یا خدمات یا شیوه تولید کالا یا اجرای خدمات به کار می رود و هر شخصی که تأییدیه­ دارنده علامت یا نماینده وی را به دست آورد، می تواند از آن علامت برای کالاها یا خدمات خود استفاده کند.

۴ـ نام تجاری: هر اسم یا عنوانی که معرّف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی عرضه کننده کالا یا خدمت می باشد.

تبصره ـ تمام مواد مربوط به علامت تجاری مقرر در این قانون، در مورد علامت جمعی و علامت تأییدی نیز مجری است، مگر در مواردی که قانون ترتیب دیگری مشخص کرده ­باشد.

ماده۹۶ـ موارد زیر به­ عنوان علامت تجاری، قابل ثبت نیست:

۱ـ علامتی که کالاها یا خدمات یک شخص را از کالا­ها یا خدمات اشخاص دیگر متمایز نسازد.

۲ـ علامتی که مفاد آن یا بهره ­برداری از آن، خلاف موازین شرعی، قانونی و یا نظم عمومی بوده یا موجب وهن مقدسات دینی گردد.

۳ـ علامتی که موجب گمراهی عموم، به ویژه در مورد مبدأ جغرافیایی کالا­ها یا خدمات یا خصوصیات آنها از قبیل نوع، کیفیت، کمیت و قیمت شود.

۴ـ علامتی که عین علامت یا نام تجاری باشد که قبلاً برای همان کالا­­ها یا خدمات در ایران معروف شده است .

۵ ـ علامتی که عین، شبیه یا ترجمه علامت یا نام تجاری باشد که قبلاً برای همان کالا­ها یا خدمات یا برای کالا­ها یا خدمات مشابه در ایران معروف شده است، مشروط بر آنکه موجب گمراهی عموم شود.

۶ ـ علامتی که شبیه یا ترجمه علامت یا نام تجاری باشد که قبلاً برای همان کالا­ها یا خدمات در ایران به ثبت رسیده یا ثبت آن تقاضا شده یا دارای حق تقدم است، مشروط بر آنکه موجب گمراهی عموم شود.

۷ـ علامتی که عین، شبیه یا ترجمه­ علامت یا نام تجاری باشد که قبلاً برای کالا­ها یا خدمات دیگری در ایران معروف شده یا به ثبت رسیده یا ثبت آن تقاضا شده یا دارای حق تقدم است، مشروط بر آنکه موجب گمراهی گردد یا به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.

۸ ـ علامتی که عین یا شبیه نشان نظامی، پرچم، یا سایر نشان­ های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به یک کشور، سازمان­ بین الدّولی یا سازمان­هایی که تحت معاهده (کنوانسیون) های بین المللی تأسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد، مگر آنکه مقام صلاحیت دار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط، اجازه­ ثبت آن را صادر کرده باشد؛

۹ـ علامتی که عین یا به طرز گمراه ­کننده ای شبیه علائم مربوط به دوران تاریخی یا آثار باستانی باشد.

۱۰ـ علامتی که عین یا شبیه علائمی باشد که سازمان ها و مراجع تأییدکننده، از قبیل سازمان ملی استاندارد ایران و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای تأیید کالاها و خدمات صادر می نمایند.

۱۱ـ علامتی که عین طرح صنعتی ثبت ­شده­ دیگری برای همان کالاها یا خدمات باشد.

تبصره ـ منظور از علائم معروف، علائم مذکور در ماده (۶) مکرر معاهده (کنوانسیون) پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی بوده و تشخیص آن بر عهده مرجع ثبت است.

ماده۹۷ـ اظهارنامه­ ثبت علامت تجاری باید بر اساس برگه مخصوصی که مطابق آیین ­نامه­ اجرائی این قانون تهیه می ­شود، به زبان فارسی تکمیل شود و شامل موارد زیر باشد :

۱ـ نمونه علامت

۲ـ توصیف کامل علامت

۳ـ فهرست کالاها یا خدماتی که ثبت علامت برای آنها درخواست شده و بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی باشد.

تبصره۱ـ در صورتی که ثبت علامت جمعی یا تأییدی، درخواست شده باشد، حسب مورد درج عنوان «علامت جمعی» یا «علامت تأییدی» در اظهارنامه الزامی است و باید نسخه­ ای از دستورالعمل و شرایط استفاده از علامت جمعی یا تأییدی با آخرین تغییرات ارائه شود. به علاوه، در مورد علامت تأییدی باید گواهی مقام صلاحیتدار دائر بر تصدیق صلاحیت ثبت علامت تأییدی به پیوست اظهارنامه ارائه شود.

تبصره۲ـ در دستورالعمل و شرایط استفاده از علامت جمعی یا تأییدی باید خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی در یک منطقه­ جغرافیایی معین یا مورد تأیید حسب مورد برای علائم جمعی یا تأییدی که تحت آنها اشخاص می­ توانند از علامت مذکور استفاده کنند و همچنین ضمانت اجراهای مربوط به عدم رعایت شرایط و دستورالعمل یادشده تعیین گردد. هرگونه تغییر در دستورالعمل و شرایط حاکم بر استفاده از علامت جمعی یا تأییدی باید به ­صورت مکتوب توسط مالک آن علامت به مرجع ثبت اعلام شود. تغییرات مذکور قبل از ثبت، هیچ­ گونه اثری ندارد و خلاصه ­ای از تغییرات یادشده باید توسط مرجع ثبت آگهی شود.

ماده۹۸ـ متقاضی ثبت باید ضمن پرداخت هزینه­ های قانونی، موارد زیر را به اظهارنامه پیوست کند:

۱ـ مدرک مثبت هویت متقاضی یا متقاضیان

۲ـ مدرک دال بر تعهد متقاضی به استفاده از علامت یا تعهد نامبرده به ارائه مدارک فعالیت در حوزه تولید، توزیع یا خدمات مطابق آیین نامه اجرائی این قانون

۳ـ مدرک مثبت حق تقدم که باید هم زمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف یک­ماه از آن تاریخ تسلیم شود (در صورت درخواست حق تقدم).

تبصره ـ در صورتی که متقاضی ظرف یک­ سال از تاریخ ثبت علامت از علامت استفاده نکند یا مدرک دال بر فعالیت خود را ارائه ندهد، گواهینامه ثبت علامت از تاریخ تقدیم اظهارنامه ملغی محسوب می شود.

ماده۹۹ـ حقوق مقرر در این قانون برای علائم ثبت شده در ایران در حدود کالا و خدماتی است که علامت مذکور برای آنها به ثبت رسیده ­است.

ماده۱۰۰ـ استفاده از علامت های ثبت شده در ایران از سوی هر شخصی غیر از مالک علامت، مشروط به موافقت مالک آن می­ باشد.

ماده۱۰۱ـ در صورتی که اظهارنامه، فاقد شرایط مندرج در مواد (۹۵) و (۹۶) این قانون باشد، اظهارنامه رد و مراتب به متقاضی اعلام می شود. همچنین اگر اظهارنامه فاقد شرایط مندرج در ماده (۹۸) این قانون باشد، مرجع ثبت به متقاضی اعلام می کند که ظرف سی­روز نسبت به رفع نواقص اقدام نماید، در غیر این­ صورت اظهارنامه رد می شود.

ماده۱۰۲ـ ثبت چند علامت به طور هم زمان، مستلزم استفاده از اظهارنامه­ جداگانه برای هر علامت است، اما استفاده از یک اظهارنامه جهت ثبت یک علامت برای کالا­ها و خدماتی که شامل چند طبقه­ بین المللی هستند، با پرداخت هزینه­ مربوط بلامانع است.

ماده۱۰۳ـ مرجع ثبت پس از دریافت اظهارنامه، تاریخ تقاضا را روی آن درج کرده و حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ وصول اظهارنامه، آن را از لحاظ رعایت شرایط مقرر در این قانون و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با آخرین ویرایش طبقه­ بندی بین­ المللی مورد بررسی قرار می­ دهد و نتیجه را به متقاضی ابلاغ می کند. در صورت رد اظهارنامه، موضوع در هیأت ماده (۲۳) این قانون قابل اعتراض است. در صورت پذیرش اظهارنامه، مرجع ثبت مفاد اظهارنامه را حداکثر ظرف یک هفته برای عموم منتشر می نماید. پس از انتشار عمومی اظهارنامه، هر ذی نفع می تواند با رعایت مواد (۲۹) تا (۳۱) این قانون، حداکثر تا یک ماه از تاریخ انتشار، اعتراض خود مبنی بر عدم رعایت مفاد مواد (۹۵) و (۹۶) این قانون را به مرجع ثبت تسلیم نماید.

تبصره ـ مرجع ثبت موظف است ظرف شش­ ماه از تاریخ لازم ­الاجراشدن این قانون، جویشگر (موتور جستجوگر) علائم تجاری را مبتنی بر پردازش تصویر که قابلیت ارائه گزارش میزان مشابهت علائم ثبت شده و علائم تقاضا شده را دارد، طراحی و اجرا نماید و برای تأیید اظهارنامه ها از نتایج جویشگر (موتور جستجوگر) استفاده کند و امکان دسترسی عموم به سامانه مذکور مبنی بر جستجوی اظهارنامه ­های ردشده را ایجاد کند.

ماده۱۰۴ـ مرجع ثبت موظف است ظرف ده روز از وصول اعتراض ­نامه، نسخه ای از آن را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی، به متقاضی ثبت ابلاغ کند. متقاضی مکلف است ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ، پاسخ مکتوب خود به اعتراض­ وارده را به مرجع ثبت تسلیم نماید. چنانچه متقاضی نسبت به اعتراض سکوت نموده یا آن را به­ صورت مکتوب بپذیرد، درخواست او برای ثبت مستردشده محسوب می شود و مرجع ثبت مراتب را به معترض ابلاغ می کند تا از طریق اظهارنامه ای که هم زمان با اعتراض تسلیم کرده، نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورتی که متقاضی، اعتراض را وارد نداند، مرجع ثبت مراتب را ظرف ده روز به معترض ابلاغ می کند و وی از تاریخ ابلاغ می­ تواند ظرف بیست روز اعتراض خود را به هیأت موضوع ماده (۲۳) این قانون تسلیم کند و رسید آن را به مرجع ثبت تحویل دهد.

ماده۱۰۵ـ چنانچه شخصی علامت متعلق به دیگری را با علم به اینکه او از علامت یادشده استفاده می کرده­ است برای خود ثبت کند، استفاده کننده از علامت می تواند از دادگاه صالح، ابطال آن را تقاضا نماید مشروط بر اینکه صاحب علامت حداقل یک سال قبل از تاریخ درخواست ثبت علامت از جانب ناقض، استفاده مستمر از علامت داشته باشد.

تبصره ـ چنانچه شخصی حداقل یک سال قبل از ثبت شدن علامت، از آن علامت استفاده می کرده است، ثبت آن از سوی سایر اشخاص مانع استمرار استفاده از علامت برای استفاده کننده مقدم نیست.

ماده۱۰۶ـ پس از گذشت مهلت­ های مقرر و پذیرش نهائی اظهارنامه، مرجع ثبت بعد از دریافت هزینه مربوط، علامت را ثبت و گواهینامه مربوط را صادر و به متقاضی تسلیم می کند و سپس مراتب ثبت علامت را برای عموم منتشر می­نماید.

تبصره۱ـ مرجع ثبت موظف است امکان دسترسی عمومی به سامانه برخط یا جویشگر (موتور جستجوی) اظهارنامه­های رد شده را ایجاد کند.

تبصره۲ـ مهلت پرداخت هزینه­ موضوع این ماده، حداکثر یک ماه پس از اعلام پذیرش نهائی اظهارنامه به متقاضی است. درصورت عدم پرداخت هزینه­ مربوط در این مهلت، اظهارنامه منتفی تلقی می گردد.

ماده۱۰۷ـ دو یا چند شخص می توانند یک علامت را به طور مشترک به ثبت برسانند. در این صورت می توانند هم زمان از این علامت استفاده نمایند، مشروط بر آنکه استفاده­ هم زمان یا جداگانه، در عرف موجب گمراهی عموم نشود.

ماده۱۰۸ـ مالک علامت ثبت ­شده یا نماینده او می تواند علیه هر شخصی که بدون اجازه­ او، از آن علامت استفاده نموده یا مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به نقض حقوق ناشی از ثبت علامت می گردد و یا از علامتی استفاده کند که شبیه علامت ثبت­ شده بوده و موجب گمراهی عموم می شود یا به منافع مالک لطمه وارد می­ سازد، در مرجع صالح قضائی اقامه دعوا نماید.

ماده۱۰۹ـ اقدامات موضوع ماده (۱۰۸) این قانون نسبت به کالا ها و خدماتی که مالک علامت یا اشخاص مأذون از طرف او در بازار عرضه می کنند، نقض محسوب نمی شود .

ماده۱۱۰ـ هر ذی نفع می تواند حداکثر ظرف پنج سال از تاریخ ثبت علامت، با اثبات عدم رعایت مفاد مواد (۹۵) و (۹۶) این قانون، ابطال گواهینامه علامت را از مرجع صالح قضائی درخواست نماید. همچنین اگر ذی نفعی ثابت کند مالک علامت ثبت شده شخصاً یا به وسیله شخصی که از طرف او مجاز بوده است آن علامت را کلاً یا جزئاً حداقل به ­مدت سه سال کامل از تاریخ ثبت تا یک­ ماه قبل از تاریخ درخواست ذی نفع، استفاده نکرده ­است نیز همین حکم مجری است، مگر اینکه ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از آن بوده ­است. اثر ‎‎‎ ابطال، در صورت عدم رعایت مفاد مواد (۹۵) و (۹۶) این قانون از تاریخ تسلیم اظهارنامه و در خصوص عدم استفاده، از تاریخ صدور حکمِ قطعی است. آگهی مربوط به ابطال در اولین فرصت ممکن منتشر می شود.

تبصره۱ـ مهلت پنج ساله در مورد درخواست ابطال علامت­ هایی که با علم به اینکه مالک از علامت یاد شده استفاده کرده به ثبت رسیده­ است، رعایت نمی شود و درخواست ابطال این علائم را در هر زمانی می­ توان ارائه کرد. همچنین مهلت مذکور در مورد بندهای (۲)، (۳)، (۸)، (۹) و (۱۰) ماده (۹۶) این قانون لازم ­الرعایه نیست.

تبصره۲ـ هرگاه ثابت شود که مالک علامت جمعی، از آن به تنهایی و یا برخلاف دستورالعمل و شرایط استفاده از آن (موضوع تبصره (۱) ماده (۹۷) این قانون)، استفاده کرده یا به­ گونه­ ای از آن استفاده کرده و یا اجازه­ استفاده از آن را داده است که موجب فریب عموم نسبت به مبدأ یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالاها و خدمات مربوط گردد، علامت جمعی باطل می شود.

تبصره۳ـ مفهوم ذی نفع در این ماده، علاوه بر اشخاصی که مطابق مقررات آیین دادرسی مدنی ذی نفع محسوب می شوند، شامل نهادهای حاکمیتی نظارت­ کننده بر کیفیت (کنترل کننده کیفیت) کالاها و خدمات و اتحادیه های صنفی است که در زمینه موضوع علامت تجاری فعالیت دارند.

ماده۱۱۱ـ مدت اعتبار گواهینامه­ ثبت علامت، ده سال از تاریخ ثبت اظهارنامه­ آن است. تمدید اعتبار گواهینامه مشروط بر اینکه شش­ ماه قبل از انقضای مهلت اعتبار با پرداخت هزینه­ مربوط درخواست شود، برای دوره های متوالی ده ساله امکان پذیر است.

تبصره۱ـ چنانچه تمدید در مهلت مقرر درخواست نشود، تا شش ­ماه پس از انقضای مدت اعتبار با پرداخت جریمه­ ای که میزان آن دو برابر حق­ الثبت می­ باشد، تمدید امکان پذیر است.

تبصره۲ـ مرجع ثبت مکلف است یک ­ماه قبل از انقضای مدت اعتبار گواهینامه در این ماده، به ­نحو مقتضی، مراتب لزوم پرداخت هزینه را به اطلاع دارنده گواهینامه ثبت علامت برساند.

ماده۱۱۲ـ متقاضی اظهارنامه یا مالک علامت تجاری می ­تواند مشروط به ارائه اظهارنامه جدید، افزایش یا کاهش کالا­ها و خدمات یا طبقه­ بین­ المللی ثبت آنها را از مرجع ثبت تقاضا نماید.

ماده۱۱۳ـ در صورت اعطای مجوز بهره برداری از علامت به دیگری، مالک علامت در مقابل مصرف کنندگان و اشخاص ثالث، مسؤول اقدامات دارنده مجوز بهره برداری در راستای بهره برداری از علامت نظارت (کنترل) کیفیت می باشد، مگر اینکه ثابت کند به ­طور مؤثر و کافی بر کیفیت کالا ها یا خدمات دارنده مجوز بهره برداری نظارت داشته­ است.

ماده۱۱۴ـ در صورتی که تغییر در مالکیت علامت در مواردی مانند ماهیت ، مبدأ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالا ها یا خدمات سبب گمراهی یا فریب عموم شود، آن تغییر، معتبر نیست .

ماده ۱۱۵ـ علامت جمعی یا تأییدی ثبت شده یا اظهارنامه­ آنها نمی تواند موضوع قرارداد انتقال یا اجازه بهره برداری باشد.

ماده۱۱۶ـ مفاد مواد (۲)، (۳)، تبصره (۳) ماده (۷)، (۱۰)، (۱۳)، (۲۱)، (۲۳)، (۲۸) تا (۳۳)، (۵۷) تا (۵۹)، (۶۴)، (۶۶)، (۶۸)، (۷۰)، (۷۲)، (۷۳) و (۸۶) این قانون حسب مورد درخصوص علامت نیز مجری است.

تبصره۱ـ مراجع کیفری می توانند در موارد فوری و وجود ادله قابل قبول، با رعایت ماده (۷۳) این قانون، رأساً دستور جمع آوری و توقیف کالاهای دارای علامت تجاری متقلبانه را صادر نمایند.

تبصره۲ـ حق تقدم موضوع ماده (۱۰) این قانون در مورد علائم تجاری، شش­ ماه می­ باشد.

ماده۱۱۷ـ نام تجاری حتی بدون ثبت، مشمول حمایت های این قانون می باشد، ولو اینکه طبق سایر قوانین و مقررات، ثبت نام تجاری اجباری باشد.

تبصره ـ ثبت نام تجاری مطابق آیین نامه اجرائی این قانون می باشد.

ماده۱۱۸ـ هرگونه استفاده از نام تجاری توسط غیر به­ صورت نام تجاری، علامت تجاری، علامت جمعی یا علامت تأییدی یا هرگونه استفاده از آنها بر روی کالا یا راجع به خدمات که عرفاً موجب گمراهی عموم شود، ممنوع است.

ماده۱۱۹ـ اسم یا عنوانی که معنا، ماهیت، ترکیب یا روش استفاده از آن، برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی باشد و یا موجبات فریب عموم را نسبت به ماهیت شرکت، مؤسسه یا بنگاهی که آن اسم یا عنوان، معرف آن است فراهم نماید، نمی­ تواند به­ عنوان یک نام تجاری به کار رود.

ماده۱۲۰ـ هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال شرکت یا بنگاه تجاری یا بخشی از آن که با آن نام شناخته می شود، صورت پذیرد. رعایت مواد (۲۳)، (۲۸) تا ( ۳۲)، (۵۷)، (۵۹)، (۷۲) و (۷۳) این قانون در مورد نام های تجاری ثبت­ شده لازم ­الاجراست.

ماده۱۲۱ـ کلیه نام ها و علائم تجاری که مطابق این قانون ثبت می­ شود، ظرف پانزده­ ماه پس از ثبت باید در بهره­ برداری تجاری استفاده شود و در صورت عدم بهره ­برداری مالک نام یا علائم تجاری ظرف مدت مذکور، ثبت نام و علائم تجاری مشابه آن، مجاز است.

فصل پنجم ـ اسرار تجاری

ماده۱۲۲ـ اسرار تجاری عبارت است از هر نوع اطلاعات تجاری که دارای ارزش اقتصادی مستقل بالقوه یا بالفعل یا ارزش رقابتی باشد و به ­سبب آنکه عموماً ناشناخته است و به­ سادگی و از طرق قانونی قابل دستیابی یا احراز نیست، دارنده قانونی، تدابیر متعارفی را برای حفظ محرمانگی آنها ترتیب داده باشد.

اطلاعاتی از قبیل تمام اشکال و انواع اطلاعات مهندسی، اقتصادی، فنی، علمی، تجاری یا مالی از جمله الگوها، نقشه ها، مجموعه ها، برنامه ها و قواعد (فرمول­ ها)، طرح ها و روش ها، ابزارها، فنون (تکنیک ها)، فرایندها، نرم افزارها، شناسه­ ها، فهرست های مشتریان، روشهای انجام کار تجارت، اسرار تولید، اختراعات و طرح های صنعتی ثبت نشده و هرنوع اطلاعات دیگر با داشتن شرایط مذکور می­توانند سرّ تجاری تلقی شوند.

ماده۱۲۳ـ دستیابی به اسرار تجاری یا افشای آنها، بدون اذن مالک، نقض اسرار تجاری محسوب می­ شود.

ماده۱۲۴ـ موارد زیر نقض اسرار تجاری نیست:

۱ـ در صورتی که شخصی بدون نقض اسرار تجاری دیگران، به طور مستقل و در نتیجه­ فعالیت های خود، اطلاعات را کسب نماید.

۲ـ هرگاه دستیابی به اطلاعات، در نتیجه ­ مهندسی معکوس صورت گرفته باشد .

تبصره ـ شخصی که اطلاعات را به یکی از روش های مذکور به ­دست آورد، در صورت دارا بودن شرایط ماده (۱۲۲) این قانون می تواند از حمایت قانونی مربوط به اسرار تجاری درمورد اطلاعات به دست آمده برخوردار شود.

ماده۱۲۵ـ مدت حمایت از اسرار تجاری، تا زمانی است که اطلاعات مزبور افشاء نشده باشد.

ماده۱۲۶ـ حق بهره ­برداری از اسرار تجاری در انحصار صاحب آن اسرار می باشد و او یا اشخاص مأذون از طرف او می توانند اسرار تجاری را به دیگری منتقل نموده و با منتقلٌ الیه، قرارداد التزام به عدم افشای اطلاعات منعقد نمایند.

تبصره ـ هر شخصی که اسرار تجاری را به هر نحو در اختیار دیگری قرار می دهد، باید موضوع سرّ تجاری بودن آن را به طرف مقابل اطلاع دهد؛ در غیر این صورت نقض اطلاعات از سوی شخص ثالث مشمول نقض اسرار تجاری نمی باشد.

ماده۱۲۷ـ مراجع ذی­ صلاح موظفند از اسرار تجاری که برای انجام اموری مانند آزمایش یا اعطای مجوز از اشخاص یا مؤسسات دریافت می کنند محافظت نمایند؛ در غیر این­ صورت، آن مراجع و عامل افشاء مطابق قواعد ضمان حسب مورد مکلف به جبران خسارت می باشند. این حکم، مانع از اجرای مجازات عامل افشاء نمی گردد.

تبصره ـ در مواردی که موضوع رسیدگی دادگاه، سرّ تجاری بوده یا یکی از طرفین برای دفاع یا اثبات ادعای خود ناگزیر به ارائه اسرار تجاری باشند، دادگاه به شکل غیرعلنی برگزار می شود.

ماده۱۲۸ـ مفاد مواد (۷۲) و (۷۳) این قانون حسب مورد، در خصوص اسرار تجاری نیز مجری است.

فصل ششم ـ رقابت غیرمنصفانه

ماده۱۲۹ـ موارد زیر رقابت غیرمنصفانه محسوب می شود:

۱ـ اظهار خلاف واقع علیه رقیب که موجب سلب یا کاهش یا آسیب به اعتماد نسبت به بنگاه اقتصادی، کالا ها یا فعالیت های صنعتی و تجاری او شود.

۲ـ اقدامی که منجر به ایجاد تشابه کالاها و خدمات خود با کالا ها و خدمات رقیب شود، به شرطی که نوعاً موجب گمراهی مصرف­ کنندگان گردد.

۳ـ تبلیغات نادرست یا گمراه کننده و هرگونه ارائه اطلاعات یا ایجاد تصور نادرستی که موجب گمراهی عموم در مورد ماهیت محصولات و کیفیت آنها از قبیل مواد تشکیل دهنده کالا، مدت اعتبار و منشأ آنها، روش ساخت، میزان یا مقدار و دسترسی برای استفاده از محصولات شود.

۴ـ تبلیغات مقایسه ای گمراه کننده از سوی رقیب که باعث وارد کردن خدشه به شهرت و اعتبار کالاها، خدمات یا فعالیت های اقتصادی رقیب گردد.

۵ ـ تبلیغاتی که کالای اصلی و کالای تحت مجوز بهره برداری که کیفیت کالای اصلی را نداشته باشد را از هم متمایز ننماید.

۶ ـ هرگونه تبانی برای افزایش یا کاهش قیمت کالا و خدمات که به ­منظور حذف رقبا، صورت گیرد.

تبصره ـ اعلام ­نظر کارشناسانه از سوی مرجع تخصصی در حدود صلاحیت قانونی در مورد کالا ها یا خدمات از مصادیق رقابت غیرمنصفانه نیست.

ماده۱۳۰ـ حکم ماده (۷۳) این قانون، حسب مورد در خصوص رقابت غیرمنصفانه نیز مجری است.

فصل هفتم ـ مقررات کیفری

ماده۱۳۱ـ ارتکاب هر یک از رفتارهای زیر جرم محسوب و مرتکب علاوه بر جبران خسارت و ضبط اموال و عوائد حاصل از جرم به­ پرداخت جزای نقدی درجه پنج یا جزای نقدی معادل دو برابر خسارات واردشده، هرکدام که بیشتر باشد محکوم می­ شود:

۱ـ هرگونه بهره­ برداری غیرمجاز که حسب مورد پس از ثبت اختراع، طرح صنعتی یا نمونه شیء مصرفی مطابق مقررات این قانون نقض حقوق مادی محسوب شود.

۲ـ هرگونه بهره­ برداری و استفاده غیرمجاز از نام تجاری، علامت تجاری، علامت جمعی و یا علامت تأییدی برخلاف مقررات مندرج در این قانون به­ نحوی که نوعاً باعث فریب عموم شود.

۳ـ تحصیل یا افشای اسرار تجاری متعلق به غیر بدون رضایت او یا بر خلاف مواد (۱۲۳) و (۱۲۶) این قانون.

۴ـ ارتکاب اقداماتی که به­موجب این قانون رقابت غیرمنصفانه محسوب می­ گردد.

تبصره۱ـ ارتکاب رفتاری که طبق مقررات این قانون، نقض حقوق معنوی محسوب شود، مستوجب جزای نقدی درجه شش می ­باشد.

تبصره۲ـ ارتکاب جرم موضوع بند (۲) این ماده در فضای مجازی علاوه بر مجازات مقرر در این ماده مستوجب حبس درجه شش می ­باشد.

تبصره۳ـ جرائم موضوع این ماده به جز بند (۲) از جرائم قابل گذشت است و در صورت گذشت شاکی یا تقاضای ترک تعقیب او، از اموال توقیفی رفع توقیف می­ شود، مگر در مواردی که طرفین به­ گونه دیگری مصالحه کرده باشند.

تبصره۴ـ در صورت احراز عدم توانایی مرتکب به پرداخت جزای نقدی، مواد (۵۲۹)، (۵۳۰)، (۵۳۱) و (۵۳۳) قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ مجری است.

تبصره۵ ـ در کلیه جرائم موضوع این ماده بجز بند (۲) در صورت وجود سایر شرایط مقرر قانونی جهت صدور قرار تعلیق تعقیب، قرار تعویق صدور حکم یا تعلیق مجازات، مقام قضائی می­ تواند علاوه بر دستورهای پیش ­بینی­ شده در مواد قانونی مربوط، مرتکب را به اجرای یک تا سه مورد از دستورهای زیر محکوم نماید:

الف ـ شرکت در کلاس ها، همایش ها یا دوره های آموزشی مالکیت فکری حداکثر به مدت دویست ساعت ظرف دوسال

ب ـ استخدام یک ساله حداکثر سه نفر که نام آنها به عنوان مخترع یا طراح صنعتی در گواهینامه ثبت اختراع یا طرح صنعتی درج شده است ظرف شش ماه

پ ـ تهیه یا تأمین مالی تدوین نماهنگ یا برنامه تصویری آموزشی در جهت فرهنگ سازی رعایت حقوق مالکیت فکری و فراهم آوردن زمینه پخش آن از طریق رسانه ملی ظرف یک سال

ت ـ فراهم کردن موجبات صادرات یکی از محصولات تولید داخل شرکت های دانش بنیان ثبت شده ظرف شش ماه تا یک سال

ث ـ درج مراتب عذرخواهی از شاکی در جرائد صنف مربوط، جرائد محلی یا کثیرالانتشار به هزینه خود به ویژه در موارد نقض حقوق معنوی موضوع این قانون، ظرف سه ماه

ج ـ توقف ساخت، واردات، عرضه یا تبلیغ اقلام حاوی نقض علامت شاکی و مورد حمایت این قانون و تحویل داوطلبانه قالب تولیدی و اقلام مذکور به شاکی یا معدوم سازی آنها در صورت ضرورت و عدم صدق اسراف حرام در حضور وی ظرف یک ماه

چ ـ جمع آوری کلیه فراورده های عرضه ­شده خود که حاوی نقض حقوق مورد حمایت این قانون است، از بازار و تحویل داوطلبانه فراورده های مذکور به شاکی و یا مرجوع نمودن یا محو موارد مغایر با حقوق و در صورت عدم امکان، معدوم سازی آنها در صورت ضرورت و عدم صدق اسراف حرام به هزینه خود ظرف دو ماه

تبصره۶ ـ اگر مدعی نقض، طی اظهارنامه رسمی به شخص ناقض، اخطار دهد که فعالیت او مصداق نقض حقوق وی بوده و توقف فوری فعالیت نقض کننده را خواستار شود و با این ­وجود، شخص ناقض همچنان به فعالیت خود ادامه دهد، در صورت اثبات نقض، وی به پرداخت جریمه­ ای معادل سه برابر خسارات واردشده از تاریخ ابلاغ اظهارنامه رسمی تا صدور حکم، محکوم می شود. حکم این تبصره در مواردی که موضوع اختراع فرایند می ­باشد و یا دارنده اختراع موضوع اختراع را تولید نکرده و به فروش نرسانده باشد، جاری نمی­ باشد.

ماده۱۳۲ـ هرگاه شخص حقوقی مرتکب جرائم موضوع این قانون شود، مطابق مواد (۲۰) و (۲۱) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۲/۱ مجازات می­ شود.

تبصره ـ در مواردی که مطابق قانون، علاوه بر شخص حقیقی، ارتکاب جرم متوجه شخص حقوقی نیز باشد، شاکی یا مدعی خصوصی می تواند خسارات واردشده را مطابق قواعد ضمان از شخص حقوقی مطالبه نماید یا به هر کدام به ­نسبت تقصیر رجوع کند. شخص حقوقی می ­تواند جهت مطالبه خسارتی که برای تقصیر شخص حقیقی پرداخت کرده ­است به وی رجوع نماید.

ماده۱۳۳ـ هرگاه متهم در مراجع کیفری موضوع این قانون، ادعای بی ­اعتباربودن گواهینامه ثبت شاکی را مطرح کند، در صورت وجود قرائن و امارات قابل قبول وفق ماده (۲۱) قانون آیین دادرسی کیفری، قرار اناطه صادر می شود. در این موارد، چنانچه بیم تأمین نشدن خسارات واردشده بر شاکی وجود داشته باشد، دادگاه می تواند از متهم، تأمین متناسب اخذ کند.

تبصره ـ در مورد این ماده، چنانچه احراز شود که مرتکب با طرح ادعای واهی قصد اطاله دادرسی یا ایراد خسارات بیشتر به شاکی را دارد، در صورت محکومیت در مرجع کیفری، مجازات وی یک درجه تشدید می شود.

فصل هشتم ـ مقررات عمومی

ماده۱۳۴ـ مرجع ثبت مالکیت صنعتی، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است. ثبت تمام موضوعات مربوط به مالکیت صنعتی ، اعم از اختراعات، نمونه شیء (مدل) مصرفی، طرحهای صنعتی، علائم تجاری، علائم جمعی، علائم تأییدی، نام های تجاری و نشانه های جغرافیایی در این سازمان انجام می شود.

تبصره۱ـ گواهینامه اختراع دفاعی با همکاری ستاد کل نیروهای مسلح و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و مرجع ثبت صادر می شود. فرایند ثبت اختراع دفاعی و نحوه­ همکاری مراجع مذکور، بر اساس آیین­ نامه ­ای است که ظرف سه ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون، با همکاری ستاد کل نیروهای مسلح و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و مرجع ثبت تهیه می­ شود و به ­تصویب هیأت وزیران می رسد.

تبصره۲ـ نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در امور مربوط به مالکیت صنعتی در سازمان جهانی مالکیت فکری و اتحادیه های مربوط به معاهده(کنوانسیون)های مرتبط با آن با مرجع ثبت است.

ماده۱۳۵ـ به منظور انجام پشتیبانی و مانع­زدایی در مسیر تجاری­ سازی اختراعات ثبت­ شده مطابق این قانون، دولت موظف است ظرف سه ماه پس از ابلاغ این قانون کارگروه پشتیبانی و مانع ­زدایی تجاری­ سازی اختراعات را با ریاست و مسؤولیت وزیر صنعت، معدن و تجارت و عضویت وزارتخانه­ های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ارتباطات و فناوری اطلاعات، جهاد کشاورزی، دادگستری، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، نفت، نیرو، امورخارجه و علوم، تحقیقات و فناوری و معاون علمی و فناوری رئیس جمهور، دادستان کل کشور، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، رئیس سازمان صدا و سیما، رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، رئیس اتاق تعاون، رئیس اتاق اصناف، رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تشکیل دهد. آیین ­نامه این ماده که متضمن امور اجرائی است ظرف سه­ ماه پس از تاریخ لازم ­الاجرا شدن این قانون توسط کارگروه مذکور تدوین می­ شود و به­ تصویب هیأت وزیران می ­رسد.

تبصره ـ مرجع ثبت موظف است، فهرست اختراعات ثبت ­شده را به صورت ماهانه به کارگروه موضوع این ماده ارسال نماید.

ماده۱۳۶ـ مرجع ثبت باید تمام مراحل و فرایندهای ثبت اختراعات، طرح های صنعتی، علائم تجاری، نمونه­ اشیاء مصرفی، علائم جمعی، علائم تأییدی و نام های تجاری و تغییرات مربوط به آنها را در قالب سامانه­ الکترونیکی طراحی و اجرا کند. همچنین این مرجع باید تمام اطلاعات، آگهی ها و مواردی را که به موجب این قانون، قابل ­انتشار است، به صورت روزآمد در «سامانه­ الکترونیک مالکیت صنعتی» که صحت، تمامیت و اعتبار آنها را تأمین می کند، نگهداری نماید و در زمانی که به موجب این قانون، مقرر شده است، در دسترس عموم قرار دهد. تمام اطلاعات موضوع این ماده، بجز مواردی که به موجب قوانین و مقررات، محرمانه محسوب می ­شود باید از طریق جویشگر (موتورجستجوگر) برای همگان قابل دسترسی باشد. نشانی اعلام شده به مرجع ثبت یا نشانی موجود در سامانه الکترونیکی مرجع ثبت به­ عنوان سابقه ابلاغ در تمام مراحل اداری و قضائی محسوب می شود.

تبصره۱ـ اعتبار مورد نیاز اجرای این ماده، از محل درآمدهای حاصل از اجرای این قانون، در قوانین بودجه­ سنواتی پیش بینی می شود.

تبصره۲ـ مرجع ثبت مکلف است با رعایت ضوابط «اعداد توافق شده بین المللی برای شناسایی داده های فهرست شده» (آی.اِن.آی.دی کُدس) و «استانداردهای وایپو» نمایه اختراعات ثبت­ شده را منتشر کند.

تبصره۳ـ مرجع ثبت مکلف است امکان جستجوی بین المللی اختراعات ثبت ­شده در ایران را با هدف حفظ دستاوردهای مخترعان ایرانی، فراهم کند.

ماده۱۳۷ـ مرجع ثبت، دفاتر جداگانه ای را برای ثبت اختراعات، طرح های صنعتی، علائم تجاری، علائم جمعی، نمونه شیء مصرفی، علائم تأییدی و نامهای تجاری در نظر می­ گیرد. تمام اموری که باید مطابق مواد این قانون و آیین ­نامه اجرائی آن ثبت شود، در این دفاتر به ثبت می ­رسد. اطلاعات موجود در این دفاتر از طریق سامانه الکترونیک برای همگان قابل دسترسی است.

ماده۱۳۸ـ تمام ابلاغ ها در این قانون و آیین­ نامه اجرائی آن، حسب مورد تابع مقررات مربوط در قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و قانون آیین دادرسی کیفری است.

ماده۱۳۹ـ در صورت مفقود شدن یا از بین­ رفتن گواهینامه­ اختراعات، طرح های صنعتی، علائم تجاری، نمونه شیء مصرفی، علائم جمعی، علائم تأییدی و نام های تجاری، مالک گواهینامه می ­تواند با پرداخت هزینه مقرر، به صورت کتبی درخواست صدور گواهینامه المثنی نماید.

ماده۱۴۰ـ هزینه ­های مربوط به فرایند ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی، علائم تجاری، نمونه شیء مصرفی، علائم جمعی، علائم تأییدی و نامهای تجاری به شرح جدول زیر تعیین می­شود:

عنوان هزینه فرایند ثبتی

میزان هزینه دریافتی از اشخاص حقیقی

(مبنای محاسبه ریال)

در خصوص اختراع و طرح صنعتی برای هر طبقه

در خصوص علائم و نامهای تجاری برای هر طبقه

ثبت اظهارنامه و جستجو

۵۰۰/۰۰۰

۲/۰۰۰/۰۰۰

بررسی ماهوی

۳/۰۰۰/۰۰۰

ـ

صدور گواهینامه (حق­الثبت)

۱/۰۰۰/۰۰۰

۶/۰۰۰/۰۰۰

تمدید سالانه

۱/۰۰۰/۰۰۰

۶/۰۰۰/۰۰۰

(برای هر دوره حمایت)

انتقال و ثبت مجوز بهره­ برداری

۵۰۰/۰۰۰

۱/۰۰۰/۰۰۰

بررسی اعتراض

۱/۵۰۰/۰۰۰

۵/۰۰۰/۰۰۰

پاسخ استعلام، تغییرات، رفع نقص

و سایر خدمات ثبتی

۵۰۰/۰۰۰

۵۰۰/۰۰۰

۱ـ هزینه فرایندهای ثبت اشخاص حقوقی پنج برابر هزینه اشخاص حقیقی است.

۲ـ شرکتهای دانش­ بنیان مورد تأیید معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری از پرداخت پنجاه ­درصد (۵۰%) هزینه ­های ثبت اختراع معافند.

۳ـ هزینه فرایندهای ثبت نمونه اشیاء مصرفی نصف هزینه­ های ثبت اختراع است.

۴ـ مبالغ مذکور در این جدول هر سه­ سال یک­بار به تناسب نرخ تورم اعلام­ شده از سوی بانک مرکزی

با پیشنهاد مرجع ثبت و تصویب رئیس قوه ­قضائیه تعدیل می­ شود.

تبصره۱ـ هزینه تمدید علائم تجاری ثبت ­شده ­ای که پس از تاریخ لازم ­الاجرا شدن این قانون تمدید می­ گردد، نیز بر اساس جدول هزینه­ ها محاسبه می­شود.

تبصره۲ـ مرجع ثبت مکلف است بدون دریافت هزینه نسبت به پاسخ به استعلام های دستگاه های حاکمیتی و دولتی، محاکم، نیروی انتظامی و سایر دستگاه های قانونی ذی صلاح اقدام نماید. مرجع ثبت باید در صورتی که استعلام از طرف اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی باشد هزینه­ های استعلام را منطبق بر جدول این ماده دریافت نماید.

تبصره۳ـ درآمدهای حاصل از اجرای این قانون پس از واریز به خزانه در قالب بودجه­ های سنواتی تا سقف پنجاه ­درصد (۵۰%) صرف امور اجرائی، توسعه زیرساخت، نیروی انسانی، ترویج و توسعه فرهنگ مالکیت فکری می­ گردد.

ماده۱۴۱ـ مرجع ثبت مجاز است هرگونه اشتباه در ترجمه یا رونوشت برداری، اشتباه اداری، اشتباه در اظهارنامه، اشتباه در اسناد ارائه­ شده به مرجع مذکور و یا اشتباه در هریک از ثبت ­های انجام ­شده را با رعایت مواد این قانون و آیین نامه اجرائی آن تصحیح نماید. در صورتی که اشتباه صورت گرفته از سوی متقاضی باشد، هرگونه تصحیح مستلزم پرداخت هزینه های مربوط مطابق با ماده (۱۴۰) این قانون است. اصلاحات انجام شده در هر یک از موارد فوق، توسط مرجع ثبت به اطلاع ذی نفع رسیده و منتشر می گردد.

ماده­۱۴۲ـ نحوه اعتراض به اظهارنامه­ اختراعات، نمونه­ اشیاء مصرفی، طرحهای صنعتی، علائم تجاری، علائم جمعی، علائم تأییدی و نام تجاری ثبت شده و رسیدگی به آن، براساس مفاد این قانون است.

ماده۱۴۳ـ رسیدگی به اختلافات و دعاوی ناشی از اجرای این قانون و آیین نامه اجرائی آن حسب مورد در صلاحیت شعب مجتمع قضائی ویژه مالکیت فکری مستقر در تهران است که ظرف شش ماه از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون، توسط رئیس قوه قضائیه تشکیل می گردد. دادسرای رسیدگی کننده به جرائم موضوع این قانون نیز در معیت دادگاه های کیفری تهران است که حداکثر تا شش ماه بعد از تاریخ لازم­ الاجرا شدن این قانون توسط رئیس قوه قضائیه ایجاد می شود. ‎‎‎

تبصره۱ـ اختلافات ناشی از این قانون قابل ارجاع به داوری است مگر آنکه موضوع آن اختلاف در اصل اعتبار حقوق باشد.

تبصره۲ـ قضات مجتمع ویژه مالکیت فکری باید دارای دانش حقوقی مرتبط با مالکیت فکری باشند.

تبصره۳ـ تخصصی بودن دادسرا و دادگاه های موضوع این ماده مانع از ارجاع سایر پرونده­ ها به این مراجع نیست.

تبصره۴ـ تا زمان تشکیل مجتمع قضائی ویژه مالکیت فکری در تهران، ماده (۵۹) قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶/۸/۷ مجری است.

ماده۱۴۴ـ تا معادل پنجاه درصد (۵۰%) از درآمد ناشی از اجرای مفاد معاهده (کنوانسیون) های مربوط به ثبت بین المللی مالکیت صنعتی که از زمان لازم ­الاجراشدن این قانون عاید می گردد، برای ارتقاء و تجهیز اداره­ مالکیت صنعتی و ارتقای کیفی آن در قانون بودجه­ سالانه پیش­ بینی و اختصاص می یابد. ‎‎‎

تبصره ـ مرجع ثبت موظف است گزارش سالانه عملکرد خود و نحوه هزینه کرد درآمدهای موضوع این ماده را به کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس شورای اسلامی ارائه کند.

ماده۱۴۵ـ مرجع ثبت مکلف است نسبت به احراز صلاحیت و صدور پروانه­ فعالیت برای کارگزاران تخصصی ثبت اختراع از طریق آزمون به وسیله سازمان سنجش آموزش کشور، جهت انجام فعالیت ­های مرتبط با جستجو، نگارش مستندات ثبت اختراع و پیگیری ثبت اختراع اقدام نماید. مرجع ثبت می تواند یک درصد (۱%) از بودجه خود را به موضوع آموزش مالکیت فکری اختصاص دهد. آیین ­نامه­ اجرائی این ماده و همچنین آیین نامه نحوه نظارت و رسیدگی به تخلفات کارگزاران ظرف شش ­ماه پس از لازم ­الاجرا شدن این قانون توسط مرجع ثبت تهیه می­ شود و به تصویب رئیس قوه­ قضائیه می­ رسد.

تبصره ـ کارگزاران تخصصی ثبت اختراع نیاز به اخذ وکالت نامه محضری از متقاضیان نداشته و اعطای وکالت در برگه های مخصوصی که به موجب آیین نامه اجرائی این ماده تعیین می گردد، برای انجام امور ثبتی کفایت می کند.

ماده۱۴۶ـ به منظور بررسی ماهوی اظهارنامه های اختراع اعم از داخلی و بین المللی، مرجع ثبت مکلف است حداکثر ظرف سه سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون، با رعایت قوانین استخدامی نسبت به جذب و استخدام تعدادی کارشناس تمام وقت مورد نیاز، متناسب با تعداد درخواست های ثبتی که دارای شرایط لازم برای بررسی و جستجوی اختراعات مطابق با شرایط آیین نامه اجرائی این قانون باشند، اقدام نماید. به منظور اجرای این ماده، مرجع ثبت مکلف است نسبت به ایجاد زیرساخت های لازم و اجرای نظام (سیستم) مدیریت کیفیت مطابق با قوانین جستجوی بین المللی اقدام نماید.

تبصره۱ـ هزینه های مربوط به تربیت و استخدام کارشناسان در مرجع ثبت، از محل درآمدهای موضوع ماده (۱۴۰) این قانون تأمین می گردد.

تبصره۲ـ گزارش جستجو و بررسی ماهوی تهیه شده توسط مرجع ثبت به ­عنوان پیوست ماده (۲۷) این قانون باید برای عموم منتشر شود.

تبصره۳ـ تمام اطلاعات و مستندات ارائه شده از طرف متقاضیان ثبت اختراع از جمله اظهارنامه، توصیف نامه و ادعانامه تا قبل از زمان انتشار مطابق این قانون نزد مرجع ثبت محرمانه تلقی شده و بجز موارد قانونی مربوط به استعلام دادگاه ها، غیرقابل افشاء است.

تبصره۴ـ پس از سه سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون، تمام بررسی ها باید در مرجع ثبت انجام شود و انتقال اطلاعات و مستندات مذکور به خارج از مرجع ثبت، جهت بررسی ممنوع است.

ماده۱۴۷ـ مواعد یک ماهه تعیین شده برای ابلاغ به متقاضی، رفع نقص، ارائه نقشه ها، اعتراض به نظر مرجع ثبت، اعتراض به تصمیمات هیأت موضوع ماده (۲۳) این قانون، ارائه دلایل نسبت به گزارش کارشناس، پرداخت هزینه ثبت و پاسخ به اعتراض ها ، برای اشخاص مقیم خارج از کشور شصت روز لحاظ می شود.

ماده۱۴۸ـ در موارد زیر کارشناس بررسی کننده باید از بررسی موضوع درخواستی خودداری نماید:

۱ـ بین کارشناس و متقاضی، قرابت نسبی یا سببی تا درجه سوم از هر طبقه ارثی وجود داشته باشد.

۲ـ کارشناس یا همسر یا فرزند او حقوق بگیر متقاضی باشند.

۳ـ کارشناس یا همسر یا فرزند او دارای نفع شخصی در موضوع مطرح ­شده باشند.

ماده۱۴۹ـ آیین ­نامه اجرائی این قانون ظرف شش ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون، توسط مرجع ثبت با همکاری معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور و وزارتخانه ­های علوم، تحقیقات و فناوری، صنعت، معدن و تجارت، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، دادگستری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه می­ شود و به ­تصویب رئیس قوه­ قضائیه می رسد. تا زمان تصویب آیین­ نامه مذکور، آیین نامه اجرائی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری در حدودی که مغایر با این قانون نباشد، مجری است.

ماده۱۵۰ـ از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون، «قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری» مصوب ۱۳۸۶/۸/۷ نسخ می گردد.

قانون فوق مشتمل بر یکصد و پنجاه ماده و یکصد و بیست و هشت تبصره که گزارش آن توسط کمیسیون قضائی و حقوقی به صحن علنی تقدیم شده ­بود، پس از تصویب در جلسه علنی روز سه ­شنبه مورخ یکم خردادماه یکهزار و چهارصد و سه مجلس، در تاریخ ۱۴۰۳/۳/۲۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف

منبع: edmanlaw.ir

دفتر وکالت مهدی نوری (وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی)

شماره تماس: 09127184919 – 86072210 – 86072235