رای غیابی که فرد محکوم از آن بی‌اطلاع باشد، قابل واخواهی است

طبق ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری،چنانچه رای دادگاه که بصورت غیابی صادر شده مبنی بر محکومیت متهم باشد، ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ واقعی، قابل واخواهی در همان دادگاه میباشد و پس از انقضای مهلت واخواهی برابر مقررات حسب مورد، قابل تجدیدنظر یا فرجام است. لذا طبق تبصره 2 همین ماده، هر گاه حکمِ غیابیِ دادگاه، ابلاغِ واقعی (ابلاغ به خود شخص) نشده باشد، محکوم علیه می تواند ظرف 20 روز از تاریخ اطلاع، درخواست واخواهی کند.

احکام در دستگاه قضایی تقسیم بندی‌های مختلفی دارند که بسته به پرونده افراد برای آنها صادر می‌شود.

حضوری و غیابی:

در رسیدگی اختصاری(شفاهی و بدون تبادل لایحه طرفین دعوا) حکم حضوری است، مگر اینکه خواندۀ دعوا در هیچ یک از جلسات حاضر نشده یا لایحۀ دفاعیه تقدیم نکرده باشد. در مورد حکم غیابی، مسأله واخواهی مطرح است.

حکم قطعی و غیرقطعی:

حکمی را که رسیدگی ماهوی دیگری نداشته و قابل اجرا باشد قطعی و حکمی که قابل شکایت از طرق قانونی (واخواهی، تجدیدنظر) است غیر قطعی می‌نامند.