قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست‌ 1

قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست‌

دانلود فایل WORD قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست‌

ماده۱ـ به پیروی از تعالیم عالیه اسلام در جهت حفظ شؤون و حقوق اجتماعی زن و کودک‌بی‌سرپرست و زدودن آثار فقر از جامعه اسلامی و به‌منظور اجرای قسمتی از اصل بیست و یکم‌قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زنان و کودکان بی‌سرپرستی که تحت پوشش قوانین حمایتی‌دیگری نیستند از حمایتهای مقرر در این قانون بهره‌مند خواهند شد.

ماده۲ـ مشمولان این قانون عبارتند از:

۱ ـ زنان بیوه ـ بیوه به زنانی اطلاق می‌شود که به عقد ازدواج (دایم یا منقطع) درآمده و سپس به یکی‌از دلایل طلاق، فوت شوهر، فسخ عقد، صدور حکم موت فرضی، بذل مدت و یا انقضای مدت درنکاح منقطع، شوهر خود را از دست داده باشند.

۲ ـ زنان پیر و سالخورده ـ زنان بی‌سرپرست و مسنی هستند که قادر به تأمین معاش‌خودنباشند.

۳ ـ سایر زنان و دختران بی‌سرپرست ـ به زنان و دخترانی اطلاق می‌شود که بنا به عللی از قبیل‌:مفقودالاثر شدن یا از کار افتادگی سرپرست، به طور دایم یا موقت بدون سرپرست (نان‌آور) می‌مانند.

۴ ـ کودکان بی‌سرپرست ـ به کودکانی اطلاق می‌شود که بنا به هر علت و به طور دایم یا موقت، سرپرست خود را از دست داده باشند.

تبصره ۱ ـ پسران موضوع بند ۴ این ماده تا رسیدن به حداقل سن قانونی (مندرج در قانون کار) ودختران تا زمانی که ازدواج نمایند مشمول این قانون باقی خواهند ماند مگر این که تحت سرپرستی‌قرار گیرند یا به نحوی تمکن مالی بیابند.

تبصره ۲ ـ پسرانی که ادامه تحصیل دهند به شرط وجود اعتبار تا پایان تحصیل مشمول مفاد این‌قانون می‌باشند.

ماده ۳ ـ زنان و کودکان بی‌سرپرست که به هر نحو از مستمریهای بازنشستگی، از کار افتادگی وبازماندگان بهره‌مند می‌شوند و یا از تمکن مالی برخوردار باشند از شمول مقررات این قانون خارج‌هستند.

ماده ۴ ـ حمایتهای موضوع این قانون عبارتند از:

۱ ـ حمایت‌های مالی شامل تهیه وسایل و امکانات خودکفایی یا مقرری نقدی و غیرنقدی‌به‌صورت نوبتی یا مستمر.

۲ ـ حمایتهای فرهنگی، اجتماعی شامل ارائه خدماتی نظیر خدمات آموزشی (تحصیلی)، تربیتی، کاریابی، آموزش حرفه و فن جهت ایجاد اشتغال، خدمات مشاوره‌ای و مددکاری جهت رفع مسایل‌و مشکلات زندگی مشمولان و به وجود آوردن زمینه ازدواج و تشکیل خانواده.

۳ ـ نگهداری روزانه یا شبانه‌روزی کودکان و زنان سالمند بی‌سرپرست در واحدهای بهزیستی یاواگذاری سرپرستی این گونه کودکان و زنان به افراد واجد شرایط.

تبصره ـ کلیه مشمولان واجد شرایط که از سلامت جسمی و روانی برخوردارند به تشخیص‌مددکاران ذی ربط، جهت شرکت در دوره‌های آموزش حرفه‌ای و کاریابی معرفی می‌شوند.

ماده ۵ ـ میزان و مدت پرداخت مقرری ماهیانه طبق آیین‌نامه‌ای تعیین می‌گردد که بنا به پیشنهادسازمان بهزیستی کشور به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

تبصره ـ پرداخت مقرری نقدی و غیرنقدی تا احراز موارد مندرج در ماده (۶) این قانون ادامه‌خواهد یافت.

ماده ۶ ـ در موارد زیر مقرری مشمولان قطع خواهد شد:

۱ ـ درصورت ازدواج، رجوع یا تحت تکفل قرار گرفتن.

۲ ـ یافتن تمکن مالی.

۳ ـ خودداری از شرکت در دوره‌های آموزشی (تحصیلی) و آموزش حرفه‌ای بدون عذر موجه.

۴ ـ امتناع از قبول شغل مناسب پیشنهادی.

تبصره ـ در صورت محکومیت کیفری که منجر به بازداشت و زندان شود، مقرری مربوط در مدت‌محکومیت قطع خواهد شد.

ماده ۷ ـ هرکس براساس اسناد و گواهیهای خلاف یا با توسل به عناوین تقلبی از مزایای مقرر در این‌قانون به نفع خود استفاده نماید به رد عین یا معادل کمکهای نقدی و غیرنقدی دریافتی و نیز تا دوبرابر آن جریمه محکوم می‌شود و چنانچه موجبات استفاده اشخاص ثالث را من غیرحق فراهم‌نماید به جزای نقدی تا سه برابر مزبور محکوم خواهد شد.

تبصره ۱ ـ کلیه خسارات و وجوه حاصله از جرایم نقدی مقرر در این قانون جزء درآمد اختصاصی‌سازمان بهزیستی و در یک ردیف درآمد و هزینه مستقل همه ساله در قانون بودجه منظور و طبق‌آیین‌نامه‌ای که به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید هزینه می‌گردد.

تبصره ۲ ـ سازمان بهزیستی می‌تواند از هدایا و کمک‌های اشخاص حقیقی و حقوقی در جهت‌اجرای این قانون استفاده نماید.

ماده ۸ ـ چنانچه مشمولان این قانون، اشتغال، ازدواج یا رجوع خود را مکتوم داشته و مقرری‌دریافت دارند، برابر ماده ۷ این قانون مورد پیگرد قرار خواهند گرفت.

ماده ۹ ـ سازمان بهزیستی کشور مجری این قانون خواهد بود و موظف است آیین‌نامه‌های اجرایی‌مربوط را ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ قانون با هماهنگی کلیه نهادها و دستگاههای ذیربط تهیه وجهت تصویب به هیأت وزیران تقدیم نماید.

تبصره ـ اجرای این قانون مانع از انجام وظائف قانونی و موارد پیش‌بینی شده در اساسنامه کمیته‌امداد امام خمینی (ره) نمی‌باشد و کمیته مزبور در چارچوب وظائف قانونی خویش کماکان نسبت‌به ارائه خدمات مربوط ادامه خواهد داد.

ماده ۱۰ ـ کلیه وزارت‌خانه‌ها، سازمان‌های دولتی و وابسته به دولت، مؤسسات عمومی وسازمان‌هایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام می‌باشد موظفند همکاریهای لازم را در زمینه‌اجرای این قانون با سازمان بهزیستی کشور معمول دارند.

‌آیین‌نامه اجرایی قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست

1374.05.11 – .26549ت14549ه – 1374.05.17 – 455

آموزش عالی – آموزش و پرورش – بانکی و پولی – بودجه – تأمین اجتماعی – حمایت

خانواده – کار – کیفری – مسکن – نهادهای انقلاب اسلامی

سازمان بهزیستی کشور

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ 1374.5.11 بنا به پیشنهاد شماره 856.3532 مورخ 1373.11.25 سازمان بهزیستی کشور و به استناد مواد (5) و (9) قانون‌تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست – مصوب 1371 – آیین‌نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر

تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست

‌ماده 1 – محور و اساس حمایتها و اقدامات اجرایی موضوع این آیین‌نامه عبارت است از ایجاد امنیت اجتماعی و اقتصادی و فراهم کردن زمینه‌ها و موجبات‌عادی‌سازی زندگی زنان و کودکان بی‌سرپرست موضوع ماده (2) قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست که از این پس در این آیین‌نامه به اختصار قانون نامیده‌می‌شود.

‌ماده 2 – کودکان بی‌سرپرست مشمول قانون با هماهنگی نیروی انتظامی مورد شناسایی قرار می‌گیرند و پس از تحقیقات اولیه و طی مراحل قانونی از طریق‌مراجع ذی صلاح قضایی به سازمان بهزیستی کشور معرفی می‌شوند.

‌تبصره – در موارد اضطراری به منظور حفظ سلامت کودکان، واحدهای بهزیستی رأساً کودکان کمتر از هفت سال را با رعایت ضوابط، پذیرش موقت می‌کنند و‌متعاقب آن مدارک و گزارشهای لازم را به مراجع ذی صلاح قضایی ارسال و اعلام می‌کنند.

‌ماده 3 – مشمولان موضوع مواد (3) و (6) قانون همچنین مشمولانی که در نتیجه اقدامات حمایتی و خدمات و تسهیلات دریافتی به تشخیص مددکاران و تأیید‌ مدیران مسئول، توانایی لازم را برای گذارندن زندگی عادی و خود اتکایی کسب کرده باشند، از شمول اقدامات حمایتی خارج می‌شوند و مجاز به استفاده از‌حمایتهای موضوع این آیین‌نامه نیستند.

‌ماده 4 – اقدامات اجرایی به منظور ایجاد حمایتهای اجتماعی و اقتصادی از زنان و کودکان بی‌سرپرست عبارتند از:

‌الف – خدمات آموزشی و تربیتی در سطوح آمادگی و پیش‌دبستانی تا تحصیلات عالی.

ج – خدمات کاریابی و اشتغال.

‌د – مددکاری، مشاوره و راهنمایی.

ه – نگهداری و مراقبت از افراد نیازمند به ویژه کودکان و سالمندان، متناسب با نیازهای و شرایط سنی و جنسی و اجتماعی هر فرد یا خانواده تحت پوشش به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم تا حصول اطمینان از بازتوانی و خوداتکایی کامل آنان توسط سازمان بهزیستی کشور و سازمانهای بهزیستی استانها.

‌تبصره 1 – پسران بی‌سرپرست تا رسیدن به سن قانونی – موضوع ماده (79) قانون کار – و دختران بی‌سرپرست تا زمانی که ازدواج نکرده باشند، مشمول پذیرش‌در واحدهای نگهداری شبانه‌روزی می‌شوند.

‌تبصره 2 – دختران بی‌سرپرستی که واجد شرایط پذیرش در واحدهای شبانه‌روزی نباشند، بنا به تشخیص سازمان بهزیستی از حمایت های موضوع این آیین‌نامه‌بهره‌مند می‌شوند.

‌تبصره 3 – به منظور جلوگیری از جدایی فرهنگی و اجتماعی کودک از فرهنگ بومی خود و فراهم شدن زمینه بازگشت به خانواده و اجتماع، حتی‌الامکان‌کودکان بی‌سرپرست در شهرهای محل تولد یا شهرهای همجوار پذیرش و نگهداری می‌شوند و در صورتی که در بدو پذیرش، والدین یا بستگان کودک شناسایی‌شوند، به منظور پیشگیری از ورود کودکان به واحدهای شبانه روزی و حفظ نهاد خانواده در صورت نیاز نسبت به ارائه حمایتهای مالی، فرهنگی و اجتماعی‌طبق ضوابط و آیین‌نامه‌های مربوط اقدام می‌شود.

‌تبصره 4 – شرایط خانواده‌های داوطلب واجد شرایط و نحوه نگهداری آنها بر اساس دستورالعمل اجرایی مورد عمل سازمان بهزیستی کشور تعیین می‌شود.

‌ماده 5 – پرداختهای غیر مستمر، ناظم بر فراهم ساختن و تهیه امکانات، ابزار و وسایل حرفه‌آموزی، کار و اشتغال، تأمین هزینه‌های کارآموزی و آموزشهای فنی و‌حرفه‌ای، پرداخت سرمایه کار و تأمین هزینه‌های تشکیل خانواده و ازدواج به تناسب شرایط و تواناییهای جسمی، اجتماعی و اقتصادی مشمولان است که‌ سالانه در حد اعتبارات مصوب در برنامه‌های مربوط توسط سازمان بهزیستی کشور و سازمانهای بهزیستی استانها به مشمولان نیازمند و واجد شرایط اختصاص‌ می‌ یابد.

‌تبصره – مستمری ماهانه خانواده‌هایی که از سرمایه کار و اشتغال و ابزار و وسایل کار استفاده می‌کنند، حداکثر پس از شش ماه از تاریخ استفاده، قطع می‌شود.

‌ماده 6 – میزان و مدت پرداختهای مستمر به ترتیب زیر تعیین می‌شود:

‌الف – مستمری ماهانه:

– افرادی که به تنهایی زندگی می‌کنند و خانواده‌های دو نفره، حداکثر 30% حداقل مستمری ماهانه مشمولان قانون استخدام کشوری در هر سال.

– خانواده‌های سه نفره، حداکثر 35% حداقل مستمری ماهانه مشمولان قانون استخدام کشوری در هر سال.

– خانواده‌های چهار نفره، حداکثر 40% حداقل مستمری ماهانه مشمولان قانون استخدام کشوری در هر سال.

– خانواده‌های پنج نفر و بیشتر، حداکثر 50% حداقل مستمری ماهانه مشمولان قانون استخدام کشوری در هر سال.

‌تبصره – کلیه پرداختهای یاد شده به صورت نقدی و حتی‌المقدور توسط سیستم بانکی با توجه به اعتبارات دستگاه پرداخت‌ کننده تا حداکثر میزان تعیین شده،‌انجام می‌شود.

ب – هزینه تحصیلات:

‌هزینه تحصیلات برای هر یک از دانش‌آموزان و دانشجویان خانواده‌های تحت حمایت، حداکثر معادل 5.000 ریال در ماه تعیین می‌شود.

ج – حق سرانه بیمه خدمات درمانی:

‌حق سرانه بیمه خدمات درمانی برای هر یک از زنان و کودکان بی‌سرپرست معادل رقم مصوب هر ساله از محل اعتبارات موضوع ماده (14) قانون بیمه همگانی‌خدمات درمانی کشور – مصوب 1373 – در اختیار کمیته امداد امام خمینی (‌ره) قرار می‌گیرد. کمیته یاد شده موظف است کلیه خانواده‌ها و افراد مشمول این‌ آیین‌ نامه را تحت پوشش بیمه خدمات درمانی درآورد.

‌د – هزینه نگهداری:

‌بخشی از هزینه نگهداری و مراقبت از کودکان بی‌سرپرست و زنان سالمند مشمول، در مراکز نگهداری شبانه روزی غیر دولتی همچنین مراکزی که به شکل هیأت‌ امنایی اداره می‌شوند، به صورت سرانه توسط سازمان بهزیستی تأمین و پرداخت می‌شود. سازمان بهزیستی موظف است اولویت امر نگهداری افراد مشمول را‌در میان خانواده‌های داوطلب واجد صلاحیت فراهم کند و شرایط را با پرداخت هزینه سرانه نگهداری تعیین شده رعایت نماید و گسترش دهد.

‌تبصره 1 – هزینه نگهداری و مراقبت از مشمولان نیازمند در مراکز نگهداری وابسته به سازمان بهزیستی، کمک آن از محل اعتبارات جاری این سازمان در‌برنامه‌های ذی ربط تأمین می‌شود و افرادی که در مراکز توانبخشی و حمایتی سازمان بهزیستی نگهداری می‌شوند، مشمول پرداختهای فوق قرار نمی‌گیرند.

‌تبصره 2 – اقدام به تأمین مسکن مشمولان نیازمند در قالب سیاستها و اقدامات حمایتی دولت با استفاده از تسهیلات اعطایی بانکی صورت می‌گیرد.

‌ماده 7 – مبانی و میزان پرداخت مستمریهای مشمولان این آیین‌نامه در سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (‌ره) هماهنگ و یکسان می‌باشد.

‌ماده 8 – در شرایطی که انجام و ارائه خدمات آموزشی و نگهداری مشمولان این آیین‌ نامه در مراکز غیر وابسته به سازمان بهزیستی اعم از بخش دولتی و غیر‌دولتی یا در خانواده صورت گیرد، هزینه‌های مربوطه به صورت سرانه از محل اعتبارات مصوب سالانه سازمان بهزیستی کشور و سازمانهای بهزیستی استان ها‌ پرداخت می‌شد

‌ماده 9 – افراد و خانواده‌های تحت پوشش علاوه بر کسب موقعیت ها و شرایط موضوع ماده (6) قانون، در صورت نیل به خود اتکایی و کسب توانایی لازم برای‌زندگی متعارف (‌به تشخیص مددکاران و تأیید مدیران ذیربط) مجاز به استفاده از حمایت های اقتصادی و دریافت مستمری نخواهند بود.

‌ماده 10 – سازمان بهزیستی کشور و سازمانهای بهزیستی استانها موظف به بررسی و تنظیم برنامه‌های اجرایی و ارائه و طرح آن در قالب بودجه عملیاتی سالانه‌ پیشنهادی به سازمان برنامه و بودجه برای ایجاد تعادل لازم بین حجم و میزان فعالیتها و اقدامات و منابع اعتباری قابل تخصیص سالانه هستند.

‌ماده 11 – سازمان بهزیستی کشور و سازمانهای بهزیستی استانها موظفند ضمن اعمال نظارت مستمر و برنامه‌ریزی شده بر مراحل اجرایی اقدامات، گزارش‌اقدامات و فعالیتهای انجام یافته را هر شش ماه یک بار به سازمان برنامه و بودجه ارسال کنند.

‌ماده 12 – در اجرای مواد (7) و (8) قانون، سازمان بهزیستی مکلف است موارد تخلف را پس از بررسی و تشخیص تخلفات به مراجع ذیصلاح قضایی منعکس‌و متخلفات را به تشکیل پرونده برای اعمال مجازاتهای مالی مقرر در ماده (7) قانون معرفی کند.

‌ماده 13 – وزارت امور اقتصادی و دارایی به منظور نگهداری حساب مبالغ واریزی جرایم موضوع مواد (7) و (8) قانون، حساب جداگانه‌ای به عنوان سازمان‌بهزیستی کشور افتتاح می‌کند. مبالغ واریز شده به حساب یاد شده همچنین مشارکتهای مردمی و هدایای نقدی مردم به سازمان بهزیستی در اجرای قانون، به‌عنوان بخشی از منابع تأمین اعتبار اقدامات اجرایی قانون محسوب می‌شود.

‌ماده 14 – سازمان بهزیستی کشور موظف است مددکاران (‌ترجیحاً مددکاران زن) خود را برای نظارت و آگاهی از وضعیت کودکان و زنان سالمند سپرده شده به‌ خانواده‌های داوطلب و مراکز، اعزام کند.

‌حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور

منبع: http://vekalatlegal.blogfa.com/post/5388