قانون اصلاح قانون عضويت دولت جمهوري اسلامي ايران در برخي از سازمانها و مجامع بين‌المللي

شماره 241                                                                                                15/۱/۱۳۹۱  

مديرعامل محترم روزنامه رسمي كشور

       با توجه به انقضاي مهلت مقرر در ماده «1» قانون مدني و در اجراي مفاد تبصره ماده «1» قانون مذكور، يك نسخه تصوير «قانون اصلاح قانون عضويت دولت جمهوري اسلامي ايران در برخي از سازمانها و مجامع بين‌المللي» براي درج در روزنامه رسمي ارسال مي‌گردد.

رئيس مجلس شوراي اسلامي ـ علي لاريجاني

شماره75381/338                                                                     15/12/1390

جناب آقاي دكتر محمود احمدي‌نژاد

رياست محترم جمهوري اسلامي ايران

       عطف به نامه‌‌ شماره 92495/42412 مورخ 5/5/1388 در اجراي اصل يكصد و بيست و سوم(123) قانون اساسي جمهوري‌اسلامي‌ايران قانون اصلاح قانون عضويت دولت جمهوري اسلامي ايران در برخي از سازمانها و مجامع بين‌المللي كه با عنوان لايحه به مجلس ‌شوراي ‌اسلامي تقديم گرديده بود، با تصويب در جلسه علني روز چهارشنبه مورخ 6/7/1390 و تأييد شوراي محترم نگهبان به‌پيوست ابلاغ مي‌گردد.

رئيس مجلس شوراي اسلامي ـ علي لاريجاني

قانون اصلاح قانون عضويت دولت جمهوري اسلامي ايران در برخي از سازمانها و مجامع بين‌المللي

       ماده واحده ـ رديف (52) فهرست اول قانون عضويت دولت جمهوري اسلامي ايران در برخي از سازمانها و مجامع بين‌المللي ـ مصوب 26/1/1365ـ به شرح زير با توجه به قرارداد پيوست اصلاح و تبصره‌هاي زير به عنوان تبصره‌هاي(6) و(7) به قانون ياد شده الحاق مي‌شود:

       تبصره6 ـ ايجاد هماهنگي، نظارت و ارزيابي موارد عضويت دولت (قوه مجريه) در سازمانها و مجامع بين‌المللي بر عهده رياست جمهوري (معاونت حقوقي رئيس‌جمهور) است.

       تبصره7ـ در اجراي قرارداد ضميمه اين قانون رعايت اصل هفتاد وهفتم (77) قانون اساسي جمهوري اسلامي‌ايران، الزامي‌است.

قرارداد يكنواخت استفاده از واگنها

(جي. سي. يو)

پيشگفتار

       استفاده از واگنها توسط شركتهاي راه‌آهني به عنوان وسيله حمل و نقلي، اتخاذ مفاد قراردادي مبني بر حقوق و تعهدات هر يك از طرفين را ملزم مي‌سازد.

       براي بهبود كارآيي و رقابت‌پذيري ترافيك باري ريلي، بدينوسيله نگهدارنده‌هاي واگن و شركتهاي راه‌آهني كه فهرست آنها در ضميمه (1) درج شده است، موافقت خود را براي اجراي مفاد قرارداد كلي استفاده از واگنها (جي. سي. يو) اعلام مي‌دارند.

       فصل1ـ هدف، حيطه كاربرد، فسخ، گسترش قرارداد، محروميت از عضويت

       ماده1ـ هدف

       1ـ1ـ اين قرارداد، به همراه ضمايم مربوطه، شرايط تأمين واگن جهت استفاده به‌عنوان وسيله حمل و نقلي توسط شركتهاي راه‌آهني در ترافيك ملي و بين‌المللي براساس حيطه كاربرد كنوانسيون مربوط به حمل و نقل بين‌المللي راه‌آهن (كتيف) جاري را مطرح مي‌سازد.

       2ـ1ـ مفاد اين قرارداد در مورد نگهدارنده‌هاي واگن و شركتهاي راه‌آهن به عنوان كاربر واگنها اعمال خواهد شد.

       3ـ1ـ استفاده از واگن شامل تردد به صورت پر و خالي، همچنين شرايطي كه واگن در اختيار يك شركت راه‌آهني عضو قرار دارد، است.

       4ـ1ـ استـفاده و نگهداري با پذيرش واگن توسـط شركت راه‌آهـن آغاز و با تحويل آن به نگهدارنده يا شخص مجاز ديگري، براي مثال يك شركت راه‌آهني عضو ديگر، گيرنده قراردادي كالاي حمل شده يا بهره‌‌بردار خطوط فرعي خصوصي مجاز به دريافت واگن، خاتمه مي‌يابد.

       ماده2ـ حيطه كاربرد

       1ـ2ـ قرارداد حاضر در ترافيك ريلي بين‌المللي نسبت به مقررات يكسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقليه در ترافيك بين‌المللي راه‌آهن (سي.يو. وي) (ضميمه دي) از كتيف 1999 ميلادي «1378 هجري‌شمسي» و در ترافيك ريلي داخلي نسبت به هرگونه مقررات ملّي قابل اجراء، تا حد مجاز، از اولويت برخوردار خواهد بود.

       2ـ2ـ پذيرش، از اولين روز فصل بعدي سال، اجراء خواهد شد، مشروط بر اين كه حداقل يك ماه قبل اين مورد به دفتر(جي. سي. يو) اعلام شده باشد.

       3ـ2ـ مفاد قرارداد چند جانبه حاضر بين امضاءكنندگان اعمال خواهد شد تا حدي كه مفاد ديگري ميان خود منعقد نكرده باشند.

       4ـ2ـ دفتر (جي. سي. يو) هرسه ماه در روزهاي اول ژانويه (11 دي)، اول آوريل (12 فروردين)، اول اكتبر (9 مهر) هر سال، فهرست جديدي از امضاءكنندگان (اعضاء) را منتشر خواهد كرد.

       ماده3ـ فسخ

       هر يك از اعضاء مي‌توانند در پايان هر سال تقويمي، حداقل شش‌ماه قبل با ابلاغ كتبي به دفتر(جي. سي. يو) از اين قرارداد انصراف دهند. فسخ و تاريخ اجراي آن از طريق فهرست سه ماهه مورد اشاره در ماده(4ـ2) به اعضاء ابلاغ خواهد شد.

       ماده4ـ گسترش قرارداد

طرفين قرارداد (جي. سي. يو) به منظور گسترش اين قرارداد، مقررات داخلي (ضميمه‌) را تنظيم خواهند نمود. دفتر جي.سي.يو مسؤوليت بازنگري و هماهنگي هرگونه اصلاحات در (جي. سي. يو)را بر عهده خواهد داشت.

       ماده5 ـ محروميت از عضويت

       اگر عضوي نتواند مبلغ مقرر بيش از صد يورو به عنوان بدهي خود را براساس بخش (1) ماده(12) از ضميمه(8) پرداخت كند و بيش از شش‌ماه به تعويق بيافتد و پس از درخواست كتبي نسبت به پرداخت نتواند ظرف دو ماه آن را پرداخت كند، محروميت از عضويت وي در فهرست سه ماهه بر اساس ماده (4ـ2) اعلام خواهد شد. ازآن زمان به بعد وي براساس مواد (16) و (17) به عنوان شخص ثالث در نظر گرفته خواهد شد.

       ماده6 ـ حذف شده است.

       فصل2ـ تعهدات و حقوق نگهدارنده واگن

       ماده7ـ تأييد فني و حفظ و نگهداري واگنها

1ـ7ـ نگهدارنده تضمين مي‌نمايد كه واگنهاي وي از نظر فني مطابق با قوانين جاري اروپا مورد تأييد بوده و در تمام طول مدت بهره‌‌برداري نيز در اين شرايط خواهند بود.

2ـ7ـ نگهدارنده بايد بنا بر درخواست شركتهاي راه‌آهني كاربر مدركي مربوط به مطابقت حفظ و نگهداري واگنهاي مربوطه با مقررات جاري ارائه دهد.

3ـ7ـ نگهدارنده بايد به شركتهاي راه‌آهني اجازه دهد تا هرگونه بازرسيهاي لازم، به ويژه موارد ذكر شده در ضميمه(8)، بر روي واگنها را انجام دهد.

       ماده8 ـ مندرجات و علائم واگن، مشخصات نگهدارنده

       بدون تخطي از مقررات جاري، واگنها بايد حاوي مشخصات ذيل باشند:

       - مشخصات نگهدارنده

       - مندرجات و علائم روي واگن طبق ضميمه(11)

       - در صورت لزوم، ايستگاه يا منطقه مبدأ

       ماده 9ـ حق آرايش نگهدارنده

       1ـ9ـ نگهدارنده بر واگنهاي خود نظارت خواهد داشت.

       2ـ9ـ فقط نگهدارنده به‌جز دلايل ايمني، درخصوص استفاده از واگنهاي مربوطه، مجاز به صدور دستورالعمل به شركتهاي راه‌آهني خواهد بود.

       3ـ9ـ نگهدارنده دستورالعملهاي لازم براي حمل به موقع واگنهاي خالي به شركتهاي راه‌آهني ارائه خواهد داد.

       4ـ9ـ هرگونه درخواست ازجانب نگهدارنده درخصوص عدم تحويل واگنهاي مربوطه به شركتهاي راه‌آهني خاص، اعم از عضو يا شخص ثالث، بايد رعايت گردد.

       فصل3ـ تعهدات و حقوق شركتهاي راه‌آهني

       ماده 10ـ پذيرش واگنها

       منوط به اين كه نگهدارنده تعهدات مربوطه خود را مطابق با مفاد فصل(2) رعايت كند، شركتهاي راه‌آهني نيز واگنها را طبق خدمات تجاري خود خواهند پذيرفت.

       ماده 11ـ عدم پذيرش واگنها

       يك شركت راه‌آهني مي‌تواند در شرايط ذيل واگنها را رد كند:

       - يك مقام ذي‌صلاح پذيرش آنها را ممنوع كند؛

       - پذيرش آنها بنا بر دلايل بهره‌‌برداري خاص برخي از شركتهاي راه‌آهني به‌طور موقت غيرممكن باشد؛

       - به ‌دليل وجود شرايط مستثني كه خارج ازكنترل شركت راه‌آهني است (به‌ويژه حوادث غيرمترقبه) كه به طور موقت مانع پذيرش واگنها مي‌شوند؛

       - شرايط واگن با مقررات فني و تعمير و نگهداري يا دستورالعملهاي فعلي بارگيري مطابقت ندارد.

       يك شركت راه‌آهني نمي‌تواند اقدام به عدم پذيرش واگنهاي خود كه به صورت خالي و قابل تردد هستند، كند.

       ماده12ـ جابه‌جايي واگنها

       هر شركت راه‌آهني بايد واگنها را با احتياط و دقت جابه‌جا كرده و بازديدهاي مورد اشاره در ضميمه(9) را انجام دهد. به‌همين شكل، صرف‌نظر از نگهدارنده آنها، به‌ويژه بايد كليه بازديدهاي مورد نياز از لحاظ ايمني را بر روي واگنها انجام دهد. هزينه‌هاي مربوط به اين بازديدهاي منظم نبايد در فاكتور مجزايي به نگهدارنده ارسال شود.

       ماده13ـ دوره‌هاي حمل واگنها و تعهدات مالي

       1ـ13ـ دوره‌هاي حمل واگنهاي پر به دوره عبور(ترانزيت) كالاي حمل شده بستگي دارد. دوره‌هاي حمل واگنهاي خالي طي موافقتنامه‌اي تعيين مي‌شود. درصورت فقدان چنين موافقتنامه‌اي، دوره‌هاي تعيين شده درماده(16) از مقررات مربوط به قرارداد حمل و نقل بين‌المللي كالاها با راه‌آهن (سي.آي.ام) درخصوص بار واگن دربست اعمال خواهد شد.

       2ـ13ـ شركت راه‌آهن كاربر در شرايط ذيل مسؤوليت در قبال طولاني شدن زمان حمل نخواهد داشت:

       - خطاي نگهدارنده،

       - سفارش از سوي نگهدارنده مبني بر عدم قصور شركت راه‌آهن كاربر،

       - نقص در واگن يا بار مربوطه،

       - شرايط و عواقبي كه راه‌آهن كاربر قادر به اجتناب و پيشگيري از آن نباشد،

       - عدم پذيرش موجه واگن يا محموله طبق ماده(11)

       3ـ13ـ اگر اين دوره‌ها به دلايل منسوب به يك شركت راه‌آهني طولاني‌تر گردند، نگهدارنده مي‌‌تواند براي بلااستفاده بودن واگنها درخواست خسارت كند. مگر طور ديگر توافق شده باشد، ميزان خسارت بلااستفاده بودن مطابق با ضميمه(6) محاسبه خواهد شد. اين ميزان، به اضافه خسارت تعيين شده در ماده(2ـ23)، نبايد از ميزان قابل پرداخت براي بلااستفاده بودن واگن تجاوز كند. اين مبلغ بايد علاوه بر خسارت تعيين شده طبق مواد (3ـ20) يا (1ـ23) مطالبه شود.

       ماده14ـ آرايش واگنهاي خالي

       1ـ14ـ شركت راه‌آهن بايد دستورالعملهاي ارائه شده از سوي نگهدارنده جهت حمل واگنهاي خالي بر اساس خدمات تجاري خود را اجراء كند.

       2ـ14ـ واگنهاي خالي بايد همراه با برگه مشخصات واگن (رجوع شود به «ضميمه3») اعزام شوند.

برنامه‌هاي استفاده از برگه مشخصات واگن در راهنماي برگه مشخصات مقررات يكسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقليه در ترافيك بين‌المللي راه‌آهن (سي.يو.وي) شناسنامه واگن ـ مقررات يكسان مربوط به قرارداد استفاده از وسائط نقليه در ترافيك بين‌المللي راه‌آهن (جي. ال. دبليو ـ سي. يو. وي)، منتشر شده توسط كميته بين‌المللي حمل و نقل ريلي ـ كميته بين‌المللي حمل و نقل راه‌آهن (سي.آي.تي) قيد شده است.

       3ـ14ـ اگر نگهدارنده نتواند تا زمان عودت واگنها توسط شركت راه‌آهن، حداكثر پس از تخليه، دستورالعملها را ارائه كند، شركت راه‌آهن موظف به عودت واگن به ايستگاه يا منطقه مبدأ يا هر ايستگاهي كه از پيش تعيين شده است، خواهد بود.

       ماده15ـ اطلاعات جهت ارائه به نگهدارنده

       1ـ 15ـ شركت راه‌آهن كاربر بايد كليه اطلاعات لازم براي بهره‌‌برداري و حفظ و نگهداري واگنها را به نگهدارنده ارائه دهد.

       2ـ 15ـ شركتهاي راه‌آهني بايد اطلاعات مربوط به واگنهاي مورد استفاده خود از سامانه(سيستم)هاي ثبت عمليات و داده‌هاي خود در مورد كيلومتراژ واقعي حمل شده را به نگهدارنده‌ها ارائه دهند.

       ماده16ـ تحويل واگن به اشخاص ثالث

شركت راه‌آهني كه بدون اجازه نگهدارنده واگن را به شخص ثالث تحويل مي‌دهد به‌ويژه براي هرگونه خسارت احتمالي در قبال نگهدارنده مسؤول خواهد بود. مسؤوليت شخص ثالث نيز به قوت خود باقي است.

       ماده17ـ پذيرش واگن از نگهدارنده‌هاي ثالث

قرارداد حاضر همچنين در واگنهاي متعلق به نگهدارنده‌هايي كه عضو قرارداد (جي.سي.يو) نبوده ولي در عين حال مورد تأييد يك شركت راه‌آهن عضو هستند، اعمال خواهد شد.

در اين صورت، شركت راه‌آهني كه واگن را پذيرفته است در قبال ساير طرفين قرارداد به عنوان نگهدارنده تلقي خواهد شد.

       فصل4ـ اثبات و رسيدگي به خسارات وارده به واگن در اختيار يك شركت راه‌آهني

       ماده18ـ ‌اثبات خسارت

       1ـ 18ـ وقتي خسارت وارده به واگن يا گم شدن و خسارت‌ديدگي قطعات جداشدني روي واگن توسط يك شركت راه‌آهني مشاهده شده يا مسلم دانسته شود يا نگهدارنده چنين ادعاء كند، شركت راه‌آهني بايد بدون تأخير و در صورت امكان با حضور نگهدارنده، گزارش خسارت واگن را تنظيم نمايد (مطابق «ضميمه4») و ماهيت خسارت يا گم شدن و تا حد امكان دليل و زمان وقوع آن‌ را مستند سازد.

       2ـ 18ـ وقتي خسارت يا گم شدن قطعات مانع بهره‌برداري از واگن نشود، چنانچه خسارت يا گم شدن ثبت شود، نيازي به دعوت از نگهدارنده نيست.

       3ـ 18ـ نسخه‌اي از گزارش خرابي واگن بدون تأخير به نگهدارنده ارسال خواهد شد.

       4ـ 18ـ چنانچه نگهدارنده مضمون گزارش خرابي واگن را نپذيرد، مي‌تواند درخواست نمايد كه كارشناسي كه توسط طرفين قرارداد يا از طرق قضائي انتخاب مي‌شود، ماهيت، علت و ميزان خسارت را ثبت نمايد. اين مرحله مشروط به قانون كشوري خواهد بود كه اين اتفاق در آن رخ داده است.

       5 ـ 18ـ وقتي واگني خسارت ببيند يا بخشي از آن گم شود و در نتيجه نتوان از آن بهره‌‌برداري نمود، شركت راه‌آهني نيز بايد مراتب را سريعاً وحداقل در حد اطلاعات ذيل به نگهدارنده اطلاع دهد:

       • شماره واگن

       • وضعيت واگن(پر يا خالي)

       • زمان و محلي كه از سرويس خارج گرديده

       • دليل خارج شدن از سرويس

       • جزئيات اداره‌اي كه بايد در جريان قرار گيرد

       • مدت احتمالي كه واگن براي بهره‌برداري موجود نخواهد بود (تا شش‌روز كاري، بيش از شش‌روز كاري)

       ماده 19ـ رسيدگي به خسارت

       1ـ19ـ شركـت راه‌آهني مقرر مي‌دارد كه واگن مطابق با مقررات ضميمه (10) به سير و حركت بازگردانده‌شود. چنانچه هزينه تعميرات بيش از هفتصد و پنجاه ‌يورو باشد، ابتداء بايد موافقت نگهدارنده جلب شود، مگر در خصوص تعويض بلوكهاي ترمز، چنانچه نگهدارنده پس از دو هفته كاري (به‌جز تعطيلي آخر هفته) پاسخي نداد، عمليات تعمير ادامه خواهد يافت.

       2ـ19ـ چنانچه هزينه تعمير واگن خسارت ديده بيشتر از خسارت محاسبه شده مطابق با ضميمه(5) باشد، واگن از نظر اقتصادي قابل تعمير نخواهد بود.

       3ـ19ـ وقتي خسارت بر مناسب بودن واگن جهت بهره‌برداري خدشه‌اي وارد نكرده، ولي استفاده از آن را مشكل كرده باشد، شركت راه‌آهني مي‌تواند طوري تعميرات را انجام دهد كه واگن براي استفاده مجدد بدون توافق نگهدارنده مناسب باشد؛ تا مبلغ هفتصد و پنجاه يورو شركت راه‌آهني با توافق با نگهدارنده مجاز به انجام كارهاي اضافي ديگري نيز خواهد بود.

       4ـ19ـ  پس از تكميل تعميرات و انجام دستورات خاص نگهدارنده، شركت راه‌آهني واگن را به ايستگاه مقصد ارسال خواهد نمود كه از اول قرار بوده به آنجا فرستاده شود.

       5 ـ19ـ در همه مواردي كه شركت راه‌آهني تعميرات را مطابق با شرايط مندرج در ضميمه(10) انجام مي‌دهد (يا ترتيب انجام آن را مي‌دهد)، بايد تعميرات را با دقت لازم و كافي انجام دهد و از كارگاهها و مصالح تأييد شده استفاده نمايد. شركت راه‌آهني بايد اطلاعات دقيق از كار انجام شده براي نگهدارنده فراهم نمايد.

       6 ـ19ـ  مديريت قطعات يدكي در ضميمه(7) آورده شده است.

       7ـ19ـ هزينه تعميرات در فصل(5) آورده شده است.

       ماده 20ـ رسيدگي به واگنها و قطعات جداشدني گم شده

       1ـ20ـ واگن زماني گم شده در نظر گرفته خواهد شد كه سه‌ماه پس از روزي كه شركت راه‌آهني گم شدن آن را به نگهدارنده اعلام كرده و درخواست جستجوي آن را داده باشد، در اختيار نگهدارنده قرار نگيرد، يا چنانچه نگهدارنده هيچ اخطاريه‌اي در مورد محل واگن دريافت نكرده باشد.

اين زمان را بايد به مدت زماني كه واگن به هردليل غيرقابل استناد به شركت راه‌آهني يا به دليل خسارت قادر به حركت نبوده اضافه نمود.

       2ـ20ـ قطعه‌اي از تجهيزات جداشدني روي واگن وقتي گم شده در نظر گرفته مي‌شود كه به‌وسيله نقليه بازگردانده نشود.

       3ـ20ـ چـنانچه يك شركت راه‌آهـني مسؤول خسارت باشد، بايد مبالغ زير را به نگهدارنده پرداخت نمايد:

       ـ در مورد واگن گم شده، غرامت مطابق با ضميمه(5) محاسبه مي‌شود.

       ـ در مورد تجهيزات گم شده، غرامت بالغ بر ارزش قطعه مورد نظر

       4ـ20ـ  نگهدارنده پس از دريافت غرامت، مي‌تواند به صورت كتبي درخواست كند كه وقتي واگن (يا قطعات جداشدني) پيدا شد، به اطلاع وي رسانيده شود. در اين مورد نگهدارنده مي‌تواند درخواست نمايد كه در عرض شش‌ماه از دريافت اطلاعيه، در ازاء دريافت بازپرداخت غرامت، ‌واگن(يا قطعات جداشدني) به وي عودت شود. مدت زمان ميان پرداخت غرامت براي گم شدن واگن و بازپرداخت مربوطه توسط نگهدارنده، وي را متعهد به پرداخت غرامت براي بلااستفاده ماندن نمي‌نمايد.

       ماده21ـ رسيدگي به بوژيها

       در مورد بوژيها نيز شرايط اين فصل به همين ترتيب به‌كار خواهد رفت.

       فصل5 ـ مسؤوليت درصورت مفقود شدن يا وارد آمدن خسارت به واگن

       ماده22ـ‌ مسؤوليت شركت راه‌آهن استفاده‌كننده

       1ـ22ـ شركت راه‌آهني كه از واگن استفاده مي‌كند، مسؤول هر گونه مفقودي يا خسارت وارده به واگن يا تجهيزات آن در قبال نگهدارنده خواهد بود، مگر اين‌كه ثابت شود كه خسارت از جانب وي نبوده است.

       2ـ22ـ شركت راه‌آهني مسؤوليتي نخواهد داشت، چنانچه يكي از موارد زير ثابت شود:

       ـ شرايـطي كه شركت راه‌آهني قادر به اجتناب از آنها نبوده است و شرايطي كه قابل جلوگيري نمي‌‌باشد.

       ـ خطاي شخص ثالث

       ـ تعمير و نگهداري ناكافي توسط نگهدارنده وقتي كه شركت راه‌آهني بتواند ثابت كند كه واگن كاملاً استفاده و بازرسي شده است.

       ـ خطاي نگهدارنده

       چنانچه شركت راه‌آهني تا حدودي مسؤول تشخيص داده شود، خسارت بر عهده طرفين مسؤول و به نسبت سهم ايشان از مسؤوليت خواهد بود.

نگـهدارنده نمي‌تواند وجود عـيب ذاتي واگن خود را به عنوان مدركي دال بر عدم مقصر بودن خود برشمرد.

       3ـ22ـ شركت راه‌آهني در موارد ذيل مسؤول نخواهد بود:

       ـ گم شدن يا خسارت وارد بر تجهيزات جداشدني كه در طرفين واگن فهرست نشده‌است.

       ـ  گم شدن و خسارت به تجهيزات جداشدني(شلنگهاي تغذيه، ‌ابزار و غيره)

       مشروط بر اين‌كه نتوان ثابت كرد كه ايراد دارند و خراب هستند.

       4ـ22ـ به منظور تسهيل رسيدگي به خسارت و همچنين درنظر گرفتن استهلاك طبيعي واگن، كيفيت تعمير و نگهداري و استفاده آن توسط اشخاص ثالث، فهرست خسارت در ضميمه (12)به ترتيب زير به‌كار خواهد رفت:

       ـ خسارتي كه براي نگهدارنده تعيين شده است، بايد توسط نگهدارنده تقبل شود؛ علاوه بر اين نگهدارنده بايد براي خسارت بيشتر از هفتصد و پنجاه يورو به شركت راه‌آهني متوسل شود، چنانچه بتواند ادله‌اي مبني بر مقصر بودن شركت راه‌آهني مزبور بياورد.

       ـ خسارت محوله به شركت راه‌آهني تا سقف حداكثر هفتصد و پنجاه يورو برعهده شركت راه‌آهني استفاده‌كننده خواهد بود.

       ـ در خصوص خسارت محوله به شركت راه‌آهني بيشتر از هفتصد و پنجاه‌‌ يورو مطابق با مفاد بند (1ـ22) عمل خواهد شد.

       ماده23ـ ‌ميزان خسارت

       1ـ23ـ در صورت گم شدن واگن يا قطعات آن، ميزان غرامت بايد مطابق با ضميمه(5) محاسبه گردد.

       2ـ23ـ در صورت ايجاد خسارت به واگن يا قطعات آن، غرامت بايد به هزينه تعميرات محدود گردد. غرامت براي بلااستفاده ماندن مطابق با بند(3ـ13) داده مي‌شود. وقتي كه درخواسـتي براي نگهدارنده جهـت انجام تعميرات قطـعات يدكي ارسال شود، زمان بلااستفاده ماندن بين تاريخ درخواست و تاريخي كه قطعات دريافت مي‌شوند در نظر گرفته خواهد شد. ميزان غرامت نبايد از مبلغ قابل پرداخت براي گم شدن بيشتر باشد.

       ماده24ـ ‌مسؤوليت كاربران قبلي

       1ـ24ـ وقتي كه شركت راه‌آهني كه واگن را در اختيار دارد مسؤول نباشد، هر يك از كاربران قبلي در زنجيره فعلي استفاده (اعم از تردد پر و خالي) در قبال نگهدارنده براي هر ‌‌گونه خسارتي كه به واگن وارد شده يا گم شدن و خرابي قطعات آن مطابق با ماده(22) مسؤول مي‌‌باشد، چنانچه شركتهاي راه‌آهني بعدي در زنجيره استفاده طبق شرايط ماده(22) بتوانند خود را معاف نمايند.

       2ـ24ـ خارج از زنجيره استفاده، چنانچه نگهدارنده بتواند ثابت كند كه كاربر باعث بروز خسارت گرديده است و اگر كاربر مذكور نتواند خود را طبق ماده(22) معاف بدارد، كاربر قبلي فقط در قبال نگهدارنده مسؤول خواهد بود.

       ماده25ـ ‌تعهد نسبت به كاهش و تخفيف خسارات

وقتي پرداخت براي خسارات وارده به واگن انجام گيرد، طرفين قرارداد بايد شرايط مرتبط با تعهد را بپذيرند تا ضررهاي حاصله را محدود نمايند.

       ماده26ـ ‌حل و فصل خسارات

       شركت راه‌آهن استفاده‌كننده يا كارگاه زيرمجموعه آن بايد صورتحساب هزينه تعمير واگن را به نگهدارنده بدهد، به استثناء هزينه‌هايي كه شركت راه‌آهني استفاده‌كننده تحت شرايط ماده(22) خود مسؤول پرداخت آنها مي‌باشد. وقتي كه استفاده‌كننده قبلي مسؤول ايجاد خسارت باشد، نگهدارنده صورتحسابي براي هزينه تعميراتي به آن استفاده‌كننده مي‌فرستد كه خود اين صورتحساب نيز توسط شركت راه‌آهني استفاده‌كننده يا كارگاه براي نگهدارنده ارسال شده است.

       نگهدارنده مي‌تواند مطابق با ماده(13) ادعاء خسارت به دليل بلااستفاده ماندن نمايد.

       فصل6 ـ مسؤوليت در صورتي كه واگن موجب بروز خسارت شود

       ماده27ـ ‌اصل مسؤوليت

       1ـ27ـ نگهدارنده يا استفاده‌كننده قبلي مشمول اين قرارداد مسؤول خسارتي خواهد بود كه واگن ايجاد مي‌نمايد، وقتي كه بتوان نشان داد كه خرابي ايجاد كرده است. چنانچه شركت راه‌آهني استفاده‌كننده مقصر نباشد، طرف مسؤول بايد شركت راه‌آهني استفاده‌كننده را در قبال دعاوي هر شخص ثالثي مصون بدارد.

       2ـ27ـ چنانچه شركت راه‌آهني استفاده‌كننده تا حدودي مقصر باشد، غرامت بايد توسط هر يك از طرفين به تناسب سهم خود در اين مسؤوليت تعيين شود.

       3ـ27ـ وقتي كه شخص ثالثي به طور كامل يا تا حدودي در ايجاد خسارت مقصر باشد، طرفين قرارداد اصولاً مي‌توانند از اين شخص ثالث دعواي غرامت براي خسارت وارده نمايند.

       4ـ27ـ به منظور ساده نمودن و سرعت بخشيدن به روند امور در صورت بروز خسارات كم اهميت‌‌تر، شركت راه‌آهني استفاده‌كننده مي‌تواند در شرايط كلي فروش خود مبلغي را مقرر نمايد1 كه در صورت وقوع خسارت تا (سقف) اين مبلغ،‌ حتي چنانچه نگهدارنده يا استفاده‌كننده قبلي مقصر هم شناخته شود، از حقوق خود را در قبال آنها بگذرد. اين كار در مواردي كه تعمد يا قصور عمده‌اي از سوي نگهدارنده يا استفاده‌كننده قبلي وجود داشته، كاربرد نخواهد داشت.

       5 ـ27ـ هر شركت راه‌آهني مي‌تواند پيشنهاد نمايد تا هر نگهدارنده‌اي را طبق مسؤوليت مدني خود بيمه نمايد.

       6 ـ27ـ چنانچه مسؤوليت نگهدارنده در بندهاي (4ـ27) و (5 ـ27) پوشش داده نشده باشد، نگهدارنده بايد بيمه مطابق با قوانين داخلي خود را ارائه نمايد.

       فصل7ـ مسؤوليت در قبال پرسنل و ساير اشخاص

       ماده 28ـ ‌اصل مسؤوليت

       طرفين مورد قرارداد در قبال خدمه خود و ساير افرادي كه از خدمات ايشان در ايفاء قرارداد بهره مي‌برند، مسؤول خواهد بود، وقتي كه اين خدمه و ساير افراد در حيطه فعاليتهاي خود عمل مي‌كنند.

       فصل8 ـ ساير موارد

       ماده 29ـ ‌دستورالعملهاي بارگيري

       شركتهاي راه‌آهني بايد تضمين نمايند كه حمل‌كنندگان شرايط بارگيري لازم‌الاجراء اتحاديه بين‌المللي راه‌آهن(يو.آي.سي) را رعايت مي‌نمايند.

       ماده 30ـ حسابداري و پرداخت

       يورو بايد به عنوان تنها واحد پول براي كليه حسابها و پرداختها استفاده شود.

       ماده31ـ تعهد پرداخت خسارات

       وقتي‌كه يكي از امضاء‌كنندگان در اجراي تعهدي كه طبق اين قرارداد برعهده وي مي‌باشد، قصور ورزد، بايد مبلغ خسارات مستقيمي ‌كه متوجه امضاء‌كننده ديگري شده را بپردازد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1ـ توصيه مي‌شود كه شركتهاي راه‌آهني مبلغ 17000يورو را در نظر بگيرند.

       ماده32ـ ‌مرجع قضائي ذي‌صلاح

       مرجع قضائي ذي‌صلاح دادگاهي است كه اقامه دعوي در آنجا صورت گرفته باشد، مگر آن‌كه طرفين غير از اين توافق نموده باشند.

       ماده33ـ ‌مرور زمان دعوي

       1ـ33ـ‌ مرور زمان دعوي بر اساس فصل (3) يك‌سال خواهد بود. مدت مرور زمان براساس فصول(5) و (6)، سه‌سال خواهد بود.

       2ـ33ـ ‌مدت مرور زمان به ترتيب زير خواهد بود:

       الف ـ درخصوص دعاوي كه تحت فصل(3) اقامه شوند، از روزي كه مدت زمان يا زمانهاي مشخص شده در مقررات مربوط به قرارداد حمل و نقل بين‌المللي كالاها با راه‌آهن (سي.آي.ام) منقضي شود.

       ب ـ در مورد دعاوي كه تحت فصل(5) اقامه شوند، از روزي كه خسارت يا گم شدن واگن ثبت شـده باشد يا از روزي كه نگهدارنده بتواند واگن يا قطعات آن را مطابق با ماده(20) گم شده در نظر بگيرد.

       پ ـ براي دعاوي كه تحت فصل(6) اقامه شوند، از روزي كه خسارت ايجاد شود.

       ماده34ـ ‌زبانها

       ‌اين قرارداد به انگليسي، فرانسوي و آلماني تهيه شده است و هر سه نسخه به‌طور يكسان الزام‌‌آور مي‌باشند.

       ماده35ـ اجراء

       اين قرارداد از دهم تير ماه 1385 هجري شمسي (1/7/2006 ميلادي) به اجراء درخواهد آمد