۸ ـ ارزیابی امنیتی کشتی

۱. ۸ ـ ارزیابی امنیتی کشتی بخش ضروری و لاینفک روند تهیه و روزآمد سازی طرح امنیتی کشتی می باشد.

۲. ۸ ـ مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی باید اطمینان حاصل نماید که ارزیابی امنیتی کشتی توسط افراد دارای مهارت های لازم برای ارزیابی امنیتی کشتی، طبق این بخش و با در نظر گرفتن راهکار ارائه شده در بخش (ب) این آیین نامه صورت می گیرد.

۳. ۸ ـ با رعایت مفاد بند (۱. ۲. ۹)، یک سازمان امنیتی شناخته شده ممکن است ارزیابی امنیتی یک کشتی خاص را انجام دهد.

۴. ۸ـ ارزیابی امنیتی کشتی باید شامل بازرسی امنیتی در محل و حداقل، اصول زیر باشد:

۱. تعیین اقدامات، روشها و فعالیت های موجود امنیتی؛

۲. تعیین و برآورد عملیات کلیدی روی کشتی که از جهت حفاظتی مهم می باشد؛

۳. شناسایی خطرات احتمالی نسبت به عملیات کلیدی روی کشتی و احتمال وقوع آنها، به منظور برقرار نمودن و اولویت بندی کردن اقدامات امنیتی؛ و

۴. تعیین نقاط ضعف، شامل عوامل انسانی موجود در زیرساخت ها، سیاستگذاری ها و روشها.

۵. ۸ـ ارزیابی امنیتی کشتی باید توسط شرکت کشتیرانی، مستند، بازبینی، تأیید و نگهداری شود.

۹ـ طرح امنیتی کشتی

۱. ۹ـ هر کشتی باید یک طرح امنیتی کشتی که توسط مرجع دریایی تأیید شده است را روی کشتی داشته باشد. این طرح باید مقرراتی را برای سه سطح امنیتی آن طور که در این بخش از آیین نامه تعریف شده، وضع نماید.

۱. ۱. ۹ـ با رعایت مفاد بند (۱. ۲. ۹)، یک سازمان امنیتی شناخته شده ممکن است طرح امنیتی کشتی را برای یک کشتی خاص تهیه کند.

۲. ۹ـ مرجع دریایی ممکن است بازنگری و تأیید طرحهای امنیتی کشتی، یا اصلاحیه های طرح تأیید شده پیشین را به سازمان های امنیتی شناخته شده محول نماید.

۱. ۲. ۹ـ در چنین مواردی، سازمان امنیتی شناخته شده ای که بازبینی و تأیید طرح امنیتی کشتی یا اصلاحیه های آن را برای یک کشتی خاص بر عهده دارد، نباید در تدوین ارزیابی امنیتی یا طرح امنیتی کشتی یا اصلاحیه های تحت بازبینی، دست داشته باشد.

۳. ۹ـ ارائه طرح امنیتی کشتی یا اصلاحیه های طرح تأیید شده پیشین جهت تأیید، باید همراه با ارزیابی امنیتی ای که بر اساس آن طرح یا اصلاحیه ها تهیه شده اند، همراه باشد.

۴. ۹ـ چنین طرحی باید با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه تهیه شود و باید به زبان یا زبانهای کاری کشتی نوشته شود. اگر زبان یا زبانهای استفاده شده انگلیسی، فرانسوی یا اسپانیولی نباشد، ترجمه یکی از این زبانها باید پیوست گردد. طرح امنیتی کشتی باید، حداقل، به موارد زیر بپردازد:

۱. اقدامات طراحی شده جهت جلوگیری از آوردن سلاح، مواد خطرناک و وسایلی که به منظور استفاده علیه مردم، کشتیها یا بنادر می باشد و حمل آنها با هر نیتی روی کشتی غیرمجاز است؛

۲. تعیین مناطق محدودیت دار و اقدامات جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به آنها؛

۳. اقدامات مربوط به جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به کشتی؛

۴. روشهای واکنش به تهدیدات امنیتی یا نقض امنیت، شامل مقررات حفاظت از فعالیت های حیاتی کشتی یا فعل و انفعال کشتی/ بندر؛

۵. روشهای واکنش در برابر دستورهای امنیتی که دولتهای متعاهد ممکن است در سطح امنیتی ۳ اعلام نمایند؛

۶. روشهای تخلیه از در صورت تهدیدات امنیتی یا نقض امنیت؛

۷. وظایف کارکنان روی کشتی که جهت مسؤولیت های امنیتی تخصیص یافته اند و دیگر کارکنان مسؤول روی کشتی در خصوص جوانب امنیتی؛

۸. روشهای ممیزی فعالیت های امنیتی؛

۹. روشهای آموزش، رزمایش ها (مانورها) و تمرینات مربوط به طرح امنیتی؛

۱۰. روشهای مواجهه با فعالیت های امنیتی تسهیلات بندری؛

۱۱. روشهای بازنگری ادواری طرح و روزآمدسازی آن؛

۱۲. روشهای گزارش دهی حوادث امنیتی؛

۱۳.تعیین مأمور امنیتی کشتی؛

۱۴. تعیین مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی شامل اطلاعات تماس ۲۴ ساعته وی؛

۱۵. روشهای حصول اطمینان از بازرسی، آزمایش، سنجش و نگهداری هر تجهیزات امنیتی تدارک دیده شده روی کشتی؛

۱۶. تناوب آزمایش یا سنجش هرتجهیزات امنیتی تدارک دیده شده روی کشتی؛

۱۷. تعیین مکانهایی که نقاط فعال سازی سامانه(سیستم) زنگ خطر امنیتی کشتی پیش بینی شده است؛ ۱  و

۱۸. روشها، دستورالعمل ها و راهکار استفاده از سامانه زنگ خطر امنیتی کشتی، شامل آزمایش، فعالسازی، غیرفعالسازی و تنظیم مجدد و محدود کردن زنگ خطرهای غیرواقعی.

۱. ۴. ۹ـ کارکنانی که ممیزی های داخلی مربوط به فعالیت های امنیتی مندرج در طرح را انجام می دهند یا اجرای طرح را ارزشیابی می کنند، باید مستقل از فعالیت هایی باشند که مورد ممیزی قرار می گیرد، مگر این که این امر به دلیل اندازه و ماهیت شرکت کشتیرانی یا کشتی میسر نباشد.

۵. ۹ـ مرجع دریایی باید تعیین نماید که چه تغییراتی در طرح امنیتی تأیید شده کشتی یا تجهیزات امنیتی مندرج در طرح تأیید شده نباید اجراء شود تا زمانی که اصلاحیه های مربوط به طرح، توسط مرجع دریایی تأیید شود. چنین تغییراتی باید حداقل از همان کارایی اقدامات مندرج در فصل (۲ـ۱۱) و این بخش از آیین نامه برخوردار باشد.

۱. ۵. ۹ـ ماهیت تغییرات طرح امنیتی کشتی یا تجهیزات امنیتی که بالاخص توسط مرجع دریایی بر اساس بند (۵. ۹) تأیید شده است، باید به نحوی ثبت (مستند) شود که مشخصاً چنین تأییدی را نشان دهد. این تأییدیه باید روی کشتی در دسترس باشد و باید همراه گواهینامه بین المللی امنیت کشتی (یا گواهینامه بین المللی موقت امنیت کشتی) ارائه شود. اگر این تغییرات موقتی باشند، هنگامی که اقدامات یا تجهیزات تأیید شده اصلی به حالت اولیه بازگردانده می شوند، دیگر نیازی به نگهداری این مستندات روی کشتی نمی باشد.

۶. ۹ـ این طرح ممکن است به صورت الکترونیکی نیز نگهداری شود. در این صورت باید به طریقی از حذف، از بین بردن یا اصلاح غیرمجاز آن جلوگیری شود.

۷. ۹ـ این طرح باید از دسترسی غیرمجاز یا افشاء محافظت شود.

۸. ۹ـ طرحهای امنیتی کشتی، توسط مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد جهت انجام اقدامات وارسی(کنترلی) و تطابقی طبق مقرره (۹) فصل (۲ـ۱۱)، مورد بازرسی قرار نمی گیرند مگر به موجب شرایطی که در بند (۱. ۸. ۹) ذکر شده است.

۱. ۸. ۹ـ اگر مأموران به طور مقتضی مجاز شده دولت متعاهد، دلایل مشخصی برای باور این که کشتی با الزامات فصل (۲ـ۱۱) یا بخش (الف) این آیین نامه مطابقت ندارد داشته باشند و تنها راه جهت تصدیق یا رفع عدم تطابق، بازنگری الزامات مربوط طرح امنیتی کشتی باشد، صرفاً دسترسی محدود به بندهای ویژه طرح که مربوط به عدم تطابق ها می باشد اجازه داده می شود، اما فقط با رضایت دولت متعاهد، یا فرمانده کشتی ذی ربط. با این وجود، مفاد جزءهای (۲. ۴. ۹)، (۴. ۴. ۹)، (۵. ۴. ۹)، (۷. ۴. ۹)، (۱۵. ۴. ۹)، (۱۷. ۴. ۹) و (۱۸. ۴. ۹) بند (۴. ۹) این بخش از آیین نامه به صورت اطلاعات محرمانه تلقی می شوند و نمی توانند مورد بازرسی قرار گیرند مگر این که به نحو دیگری توسط دولتهای متعاهد ذی ربط توافق شده باشد.

۱۰ـ سوابق

۱. ۱۰ـ سوابق فعالیت های زیر که در طرح امنیتی کشتی به آن اشاره شده باید روی کشتی برای حداقل مدتی که توسط مرجع دریایی مشخص می شود، با در نظر گرفتن مفاد مقرره (۳. ۲. ۹) فصل (۲ـ۱۱) نگهداری شود:

۱. آموزش، رزمایش ها(مانورها) و تمرینات؛

۲. تهدیدات امنیتی و حوادث امنیتی؛

۳. نقایص امنیت؛

۴. تغییر در سطح امنیتی؛

۵. ارتباطات مربوط به امنیت مستقیم کشتی مانند تهدیدهای ویژه نسبت به کشتی یا تسهیلات بندری ای که کشتی در آن قرار دارد، یا در آن بوده است؛

۶. ممیزی های داخلی و بازنگری فعالیت های امنیتی؛

۷. بازنگری ادواری ارزیابی امنیتی کشتی؛

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ـ رجوع شود به اقدام بیشتر توسط سازمان بین المللی دریانوردی در رابطه با افزایش امنیت دریانوردی و ایجاد اقدامات مقتضی جهت افزایش امنیت کشتیها، تسهیلات بندری واحدهای حفاری متحرک فراساحلی مستقر در محل، و سکوهای ثابت و شناوری که تحت پوشش فصل (۲-۱۱) و معاهده (کنوانسیون) سولاس ۱۹۷۴ (۱۳۵۳) قرار نمی گیرند، مصوب فراهمایی امنیت دریانوردی (به ترتیب طی قطعنامه ۳ و ۷)

۸. بازنگری ادواری طرح امنیتی کشتی؛

۹. اجرای هرگونه اصلاح این طرح؛ و

۱۰. حفظ و نگهداری، سنجش و آزمایش هر تجهیزات امنیتی تدارک دیده شده روی کشتی شامل آزمایش سامانه (سیستم) زنگ خطر امنیتی کشتی.

۲. ۱۰ـ سوابق مربوط باید به زبان یا زبانهای کاری کشتی نگهداری شود. اگر زبان یا زبانهای استفاده شده انگلیسی، فرانسوی یا اسپانیولی نباشد، ترجمه یکی از این زبانها باید پیوست شود.

۳. ۱۰ـ سوابق ممکن است به صورت الکترونیکی نگهداری شود. در این صورت باید به طریقی از حذف، از بین بردن یا اصلاح غیرمجاز آن جلوگیری شود.

۴. ۱۰ـ سوابق باید از دسترسی غیرمجاز یا افشاء محافظت شود.

۱۱ـ مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی

۱. ۱۱ـ شرکت کشتیرانی باید یک مأمور امنیتی شرکت تعیین نماید. شخص تعیین شده به عنوان مأمور امنیتی شرکت ممکن است به عنوان مأمور امنیتی یک یا چند کشتی، بسته به تعداد یا نوع کشتیهایی شرکت از آن ها بهره برداری می نماید، فعالیت کند، به شرطی که دقیقاً مشخص شود که این شخص مسؤول کدام کشتیها می باشد. یک شرکت ممکن است بر اساس تعداد یا نوع کشتیهایی که اداره می کند، چندین نفر را به عنوان مأموران امنیتی شرکت تعیین نماید به شرطی که دقیقاً مشخص شود که هر شخص مسؤول کدام کشتیها می باشد.

۲. ۱۱ـ علاوه بر وظایفی که جای دیگری در این بخش از آیین نامه ذکر شده، وظایف و مسؤولیت های مأمور امنیتی شرکت باید شامل موارد زیر اما محدود به آن نشود:

۱. اطلاع سطح تهدیدهایی که کشتی احتمالاً با آنها مواجه خواهد شد، با استفاده از ارزیابی های امنیتی مناسب و دیگر اطلاعات مربوط؛

۲. حصول اطمینان از انجام ارزیابی های امنیتی کشتی؛

۳. حصول اطمینان از تهیه طرح امنیتی کشتی، ارائه آن جهت تأیید و پس از آن اجراء و حفظ و نگهداری طرح؛

۴. حصول اطمینان از این که طرح امنیتی کشتی، در صورت لزوم، اصلاح می شود، تا نواقص رفع شده و الزامات امنیتی هر کشتی جداگانه برآورده شود؛

۵. ترتیب دادن ممیزهای داخلی و بازنگری فعالیت های امنیتی؛

۶. ترتیب دادن تصدیق های اولیه و بعدی کشتی توسط مرجع دریایی یا سازمان امنیتی شناخته شده؛

۷. حصول اطمینان از این که نقایص و عدم تطابق هایی که در طی ممیزی های داخلی، بازبینی های ادواری، بازرسی های امنیتی و تصدیق های تطبیق مشخص شده است، کاملاً مورد توجه قرار می گیرد و به آن پرداخته می شود؛

۸. ارتقاء هوشیاری و آگاهی امنیتی؛

۹. حصول اطمینان از آموزش مناسب کارکنان مسؤول امنیت کشتی؛

۱۰. حصول اطمینان از ارتباط و همکاری کارآمد بین مأمور امنیتی کشتی و مأموران ذی ربط امنیت تسهیلات بندری؛

۱۱. حصول اطمینان از ارتباط منطقی بین الزامات امنیتی و الزامات ایمنی؛

۱۲. حصول اطمینان از اینکه چنانچه از طرحهای امنیتی ناوگان یا کشتی هم خانواده استفاده می شود، طرح امنیتی هر کشتی کاملاً منعکس کننده اطلاعات ویژه کشتی مربوط باشد؛ و

۱۳. حصول اطمینان از این که ترتیبات جایگزین یا برابر تأیید شده برای یک کشتی خاص یا گروهی از کشتیها اجراء و حفظ و نگهداری می شود.

۱۲ـ مأمور امنیتی کشتی

۱. ۱۲ـ یک مأمور امنیتی کشتی باید برای هر کشتی تعیین شود.

۲. ۱۲ـ علاوه بر وظایفی که جای دیگری در این بخش از آیین نامه ذکر شده است، وظایف و مسؤولیت های مأمور امنیتی کشتی باید شامل موارد زیر اما محدود به آن نشود:

۱. برعهده گرفتن بازرسی های منظم امنیتی از کشتی به منظور حصول اطمینان از این که اقدامات امنیتی مناسب تداوم دارند؛

۲. تداوم طرح امنیتی کشتی و نظارت بر اجرای آن، شامل هرگونه اصلاح طرح؛

۳. هماهنگی در جوانب امنیتی جابه جایی کالا و انبارهای کشتی با دیگرکارکنان روی کشتی و با مأموران امنیتی تسهیلات بندری مربوط؛

۴. پیشنهاد تغییرات در طرح امنیتی کشتی؛

۵. گزارش هرگونه نقص و عدم تطابق هایی که در طی ممیزی های داخلی، بازبینی های ادواری، بازرسی های امنیتی و تصدیق مطابقت مدارک مشخص می شود به مأمور امنیتی شرکت و اجرای هر گونه اقدامات اصلاحی؛

۶. ارتقاء هوشیاری و آگاهی امنیتی روی کشتی؛

۷. حصول اطمینان از این که آموزش های لازم جهت کارکنان روی کشتی، در صورت اقتضاء، تدارک دیده شده است؛

۸. گزارش کلیه حوادث امنیتی؛

۹. هماهنگی با مأمور امنیتی شرکت و مأمور امنیتی مربوط تسهیلات بندری، در اجرای طرح امنیتی کشتی؛ و

۱۰. حصول اطمینان از این که تجهیزات امنیتی، اگر موجود باشد، به طور دقیق کار می کند، آزمایش و تنظیم شده و حفظ و نگهداری می شود.

۱۳ـ آموزش، رزمایش ها (مانورها) و تمرینات در رابطه با امنیت کشتی

۱. ۱۳ـ مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی و کارکنان ذی ربط روی خشکی باید دانش لازم را داشته و با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش(ب) این آیین نامه آموزش ببینند.

۲. ۱۳ـ مأمور امنیتی کشتی باید دانش لازم را داشته و با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه آموزش ببیند.

۳. ۱۳ـ کارکنان روی کشتی که دارای وظایف و مسؤولیت های ویژه امنیتی هستند، باید وظایف خود در قبال امنیت کشتی که در طرح امنیتی کشتی ذکر شده را درک نموده و باید دارای دانش کافی بوده و توانایی انجام وظایف محوله را با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه داشته باشند.

۴. ۱۳ـ به منظور حصول اطمینان از اجرای کارآمد طرح امنیتی کشتی، رزمایش هایی(مانورهایی) باید در فواصل مناسب با توجه به نوع کشتی، تغییرات کارکنان کشتی و تسهیلات بندری که به آن مراجعه خواهد کرد و دیگر شرایط مربوط، با توجه به راهکار مندرج در بخش(ب) این آیین نامه انجام شود.

۵. ۱۳ـ مأمور امنیتی شرکت کشتیرانی باید از هماهنگی و اجرای کارآمد طرحهای امنیتی کشتی از طریق شرکت در تمرینات با فواصل مناسب، با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه اطمینان حاصل کند.

۱۴ـ امنیت تسهیلات بندری

۱. ۱۴ـ هر تسهیلات بندری لازم است که طبق سطوح امنیتی تعیین شده توسط دولت متعاهدی که در قلمرو آن واقع شده است، اقدام نماید. اقدامات و رویه های امنیتی در مورد تسهیلات بندری باید به نحوی اعمال شود که کمترین مداخله یا تأخیر را برای مسافرین، کشتی، کارکنان کشتی، بازدید کنندگان، کالاها و خدمات به وجود آورد.

۲. ۱۴ـ در سطح امنیتی شماره ۱، فعالیت های زیر باید از طریق اقدامات مناسب در کلیه تسهیلات بندری و با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش(ب) این آیین نامه و به منظور تعیین وانجام اقدامات پیشگیرانه علیه حوادث امنیتی به مورد اجراء درآید:

۱. حصول اطمینان از انجام کلیه وظایف امنیتی تسهیلات بندری؛

۲. وارسی(کنترل) دسترسی به تسهیلات بندری؛

۳. نظارت بر تسهیلات بندری، شامل منطقه (مناطق) لنگرگاهی و اسکله ها؛

۴. نظارت بر مناطق محدودیت دار به منظور حصول اطمینان از این که تنها افراد مجاز به آن دسترسی دارند؛

۵. نظارت بر جابه جایی کالا؛

۶. نظارت بر اداره انبارهای کشتی؛ و

۷. حصول اطمینان از در دسترس بودن آسان ارتباطات امنیتی.

۳. ۱۴ـ در سطح امنیتی شماره ۲، اقدامات حفاظتی اضافی تر، مندرج در طرح امنیتی تسهیلات بندری، باید برای هر یک از فعالیت های مشروح در بند (۲. ۱۴) با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه به مورد اجراء در آید.

۴. ۱۴ـ در سطح امنیتی شماره ۳، اقدامات حفاظتی ویژه بیشتری که در طرح امنیتی تسهیلات بندری ذکر شده، باید برای هر یک از فعالیت های مشروح در بند (۲. ۱۴) با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه به مورد اجراء درآید.

۱. ۴. ۱۴ـ به علاوه، در سطح امنیتی ۳، لازم است تسهیلات بندری به دستورهای امنیتی که توسط دولت متعاهدی که تسهیلات بندری درقلمرو آن واقع شده صادر شده؛ واکنش نشان داده و آنها را اجراء نماید.

۵. ۱۴ـ هنگامی که به مأمور امنیتی تسهیلات بندری اطلاع داده می شود که یک کشتی در رابطه با مطابقت با الزامات فصل (۲ـ۱۱) یا این بخش یا در اجرای اقدامات و رویه های مناسب آن طور که در طرح امنیتی کشتی به تفصیل شرح داده شده و در سطح امنیتی ۳ پس از دریافت دستورهای امنیتی دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده، با مشکل مواجه است، مأمور امنیتی تسهیلات بندری و مأمور امنیتی کشتی باید با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و اقدامات مقتضی را هماهنگ نمایند.

۶. ۱۴ـ هنگامی که به مأمور امنیتی تسهیلات بندری اطلاع داده می شود که کشتی در سطح امنیتی ای می باشد که بالاتر از سطح امنیتی تسهیلات بندری است، مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید موضوع را به مقام صلاحیتدار گزارش نموده و باید با مأمور امنیتی کشتی ارتباط برقرار نموده و در صورت لزوم، در اجرای اقدامات مناسب همکاری نماید.

۱۵ـ ارزیابی امنیت تسهیلات بندری

۱. ۱۵ـ ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری بخش ضروری و لاینفک روند تهیه و روزآمدسازی طرح امنیتی تسهیلات بندری می باشد.

۲. ۱۵ـ ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری باید توسط دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده انجام شود. دولت متعاهد ممکن است به یک سازمان امنیتی شناخته شده اختیار دهد تا ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری یک تسهیلات بندری خاص را که در قلمرو آن واقع شده، انجام دهد.

۱. ۲. ۱۵ـ هنگامی که ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری توسط سازمان امنیتی شناخته شده انجام شده است، ارزیابی امنیتی باید بازبینی شود و به منظور مطابقت با این بخش، توسط دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده تأیید شود.

۳. ۱۵ـ افرادی که ارزیابی را انجام می دهند باید دارای مهارت های لازم جهت ارزیابی امنیت تسهیلات بندری، طبق این بخش، و با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه باشند.

۴. ۱۵ـ ارزیابی های امنیتی تسهیلات بندری باید به صورت ادواری بازبینی و روزآمد شود، با توجه به تغییر در تهدیدات و یا تغییرات جزئی در تسهیلات بندری و باید همیشه هنگامی که تغییرات عمده ای در تسهیلات بندری ایجاد می شود بازبینی شده و روزآمد شود.

۵. ۱۵ـ ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری باید، حداقل، شامل اصول زیر باشد:

۱. تعیین و برآورد دارایی های مهم و زیرساخت هایی که از نظر حفاظتی مهم هستند؛

۲. تعیین تهدیدات احتمالی نسبت به دارایی ها و زیرساخت ها و احتمال وقوع آنها، به منظور برقراری و اولویت بندی کردن اقدامات امنیتی؛

۳. تعیین، انتخاب و اولویت بندی اقدامات دفاعی و تغییرات شکلی و میزان کارآمدی آنها در کاهش آسیب پذیری؛ و

۴. تعیین نقاط ضعف، شامل عوامل انسانی موجود در ساختمان های زیربنایی، سیاست گذاری ها و روشها.

۶. ۱۵ـ دولت متعاهد ممکن است مجاز بداند که ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری بیش از یک تسهیلات بندری را تحت پوشش قرار دهد مشروط بر این که متصدی، مکان، عملیات، تجهیزات و طراحی این تسهیلات بندری مشابه باشد. دولت متعاهدی که چنین ترتیبی را مجاز می داند باید جزئیات مربوط را به سازمان اطلاع دهد.

۷. ۱۵ـ به محض اتمام ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری، گزارشی باید تهیه شود که حاوی خلاصه ای از نحوه انجام ارزیابی، شرحی از هر آسیب پذیری یافت شده در طی ارزیابی و شرح اقدامات دفاعی که می تواند برای پرداختن به هر آسیب پذیری استفاده شود، باشد. این گزارش باید از دسترسی غیرمجاز یا افشاء محافظت شود.

۱۶ـ طرح امنیتی تسهیلات بندری

۱. ۱۶ـ یک طرح امنیتی تسهیلات بندری، بر اساس ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری برای هر تسهیلات بندری، مناسب جهت فعل و انفعال کشتی/ بندر، باید تهیه و نگهداری شود. این طرح باید مقرراتی را برای سه سطح امنیتی، آن طور که در این بخش از آیین نامه تعریف شده، وضع نماید.

۱. ۱. ۱۶ـ با رعایت مفاد بند (۲. ۱۶)، یک سازمان امنیتی شناخته شده ممکن است طرح امنیتی تسهیلات بندری یک تسهیلات بندری خاص را تهیه نماید.

۲. ۱۶ـ طرح امنیتی تسهیلات بندری باید توسط دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده است، تأیید شود.

۳. ۱۶ـ چنین طرحی باید با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش(ب) این آیین نامه تهیه شود و باید به زبان کاری تسهیلات بندری باشد. این طرح باید حداقل موارد زیر را در برگیرد:

۱. اقدامات طراحی شده جهت جلوگیری از آوردن هر گونه سلاح یا دیگر وسایل و مواد خطرناک به تسهیلات بندری یا روی کشتی به قصد استفاده علیه مردم، کشتیها یا بنادر که حمل آنها غیرمجاز می باشد؛

۲. اقدامات طراحی شده به منظور جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به تسهیلات بندری، به کشتیهایی که در تسهیلات بندری پهلو گرفته اند، و به مناطق محدودیت دار تسهیلات بندری؛

۳. روشهای عکس العمل در برابر تهدیدات امنیتی یا نقض امنیت، شامل قوانین مقررات تسهیلات بندری یا فعل و انفعال کشتی/ بندر؛

۴. روشهای واکنش به دستورهای امنیتی دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده و در سطح امنیتی ۳ ممکن است صادر نماید،

۵. روشهای تخلیه درصورت وجود تهدیدات امنیتی یا نقایض امنیتی؛

۶. وظایف کارکنان تسهیلات بندری که دارای مسؤولیت های امنیتی می باشند و دیگر کارکنان تسهیلات بندری در خصوص جوانب امنیتی؛

۷. روشهای رویارویی با فعالیت های امنیتی کشتی؛

۸. روشهای بازنگری ادواری طرح و روزآمدسازی؛

۹. روشهای گزارش دهی حوادث امنیتی؛

۱۰. تعیین مأمور امنیتی تسهیلات بندری شامل مشخصات تماس ۲۴ ساعته وی؛

۱۱. روشهای حصول اطمینان از امنیت اطلاعات موجود در طرح؛

۱۲. اقدامات طراحی شده جهت حصول اطمینان از امنیت کار آمد کالا و تجهیزات حمل کالا در تسهیلات بندری؛

۱۳. روشهای ممیزی طرح امنیتی تسهیلات بندری؛

۱۴. روشهای واکنش در مواقعی که سامانه (سیستم) زنگ خطر امنیتی کشتی در تسهیلات بندری فعال شده است؛ و

۱۵. روشهای تسهیل نمودن مرخصی های روی خشکی کارکنان کشتی یا تغییر کارکنان، همچنین تسهیل دسترسی بازدیدکنندگان کشتی شامل نمایندگان سازمان های کار و امور رفاهی دریانوردان.

۴. ۱۶ـ افرادی که ممیزی های داخلی فعالیت های امنیتی مندرج در طرح را انجام می دهند یا اجرای طرح را ارزیابی می کنند، باید مستقل از فعالیت هایی که مورد ممیزی قرار می گیرند باشند، مگر این که این امر به خاطر اندازه و ماهیت تسهیلات بندری میسر نباشد.

۵. ۱۶ـ طرح امنیتی تسهیلات بندری ممکن است با طرح امنیتی بندر یا هر گونه طرح یا طرحهای وضعیت اضطراری دیگر بندری ادغام یا بخشی از آن باشد.

۶. ۱۶ـ دولت متعاهدی که تسهیلات بندری در قلمرو آن واقع شده باید در مورد این که چه تغییراتی در طرح امنیتی تسهیلات بندری نباید اجراء شود تا زمانی که اصلاحیه های طرح مذکور توسط آن دولت تأیید شود، تصمیم گیری نماید.

۷. ۱۶ـ این طرح ممکن است به صورت الکترونیکی باشد. در چنین مواردی، باید به طریقی از حذف، از بین بردن یا اصلاح غیرمجاز آن جلوگیری به عمل آید.

۸. ۱۶ـ این طرح باید از دسترسی غیرمجاز یا افشاء محافظت شود.

۹. ۱۶ـ دولت متعاهد ممکن است مجاز بداند که طرح امنیتی تسهیلات بندری بیش از یک تسهیلات بندری را تحت پوشش قرار دهد، چنانچه بهره بردار، مکان، فعالیت، تجهیزات و طراحی این تسهیلات بندری مشابه باشند. هر دولت متعاهدی که چنین ترتیبات جایگزینی را مجاز می داند، باید جزئیات مربوط را به سازمان اعلام نماید.

۱۷ـ مأمور امنیتی تسهیلات بندری

۱. ۱۷ـ یک مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید برای هر بندر تخصیص یابد. یک فرد می تواند به عنوان مأمور امنیتی یک یا چند تسهیلات بندری تعیین شود.

۲. ۱۷ـ علاوه بر مواردی که جای دیگری در این بخش از آیین نامه ذکر شده است، وظایف و مسؤولیت های مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید شامل موارد زیر اما محدود به آن نشود:

۱. انجام بازرسی امنیتی جامع اولیه تسهیلات بندری با در نظر داشتن ارزیابی امنیتی تسهیلات بندری مربوط؛

۲. حصول اطمینان از تهیه و حفظ و نگهداری طرح امنیتی تسهیلات بندری؛

۳. اجراء و تمرین طرح امنیتی تسهیلات بندری؛

۴. انجام بازرسی های منظم امنیتی از تسهیلات بندری به منظور حصول اطمینان از تدوام اقدامات امنیتی مناسب؛

۵. پیشنهاد و الحاق، حسب مورد، اصلاح طرح امنیتی تسهیلات بندری به منظور اصلاح نواقص و روزآمدسازی طرح با در نظر گرفتن تغییرات مربوط در تسهیلات بندری؛

۶. ارتقاء هوشیاری و آگاهی امنیتی کارکنان تسهیلات بندری؛

۷. حصول اطمینان از فراهم بودن آموزش های لازم جهت کارکنان مسؤول امنیت تسهیلات بندری؛

۸. گزارش به مقامهای ذی ربط و حفظ و نگهداری سوابق وقوع حوادثی که امنیت تسهیلات بندری را به مخاطره می اندازد؛

۹. هماهنگی با مأمور (مأموران) امنیتی کشتی و شرکت کشتیرانی مربوط در اجرای طرح امنیتی تسهیلات بندری؛

۱۰. هماهنگی در ارائه خدمات امنیتی، حسب مورد؛

۱۱. حصول اطمینان از برآورده شدن استانداردهای مربوط به کارکنان مسؤول امنیت تسهیلات بندری؛

۱۲. حصول اطمینان از این که تجهیزات امنیتی، چنانچه موجود باشد، دقیقاً کار می کند، آزمایش، سنجش و حفظ و نگهداری می شود؛ و

۱۳. کمک به مأموران امنیتی کشتی در تأیید هویت افرادی که قصد سوار شدن به کشتی را دارند، هنگامی که درخواست می شود.

۳. ۱۷ـ مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید از حمایت لازم جهت اجرای وظایف و مسؤولیت هایی که به موجب فصل ۲ـ۱۱ و این بخش از آیین نامه به وی محول شده، برخوردار باشد.

۱۸ـ آموزش، رزمایش ها(مانورها) و تمرینات امنیتی مربوط به تسهیلات بندری

۱. ۱۸ـ مأمور امنیتی تسهیلات بندری و کارکنان ذی ربط امنیت تسهیلات بندری باید دارای دانش لازم بوده و با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه آموزش ببینند.

۲. ۱۸ـ کارکنان تسهیلات بندری که دارای وظایف امنیتی ویژه می باشند باید به وظایف و مسؤولیت خود جهت امنیت تسهیلات بندری آن طور که در طرح امنیتی تسهیلات بندری ذکر شده، آگاه بوده و باید با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه دارای دانش مکفی بوده و توانایی انجام وظایف محوله را داشته باشند.

۳. ۱۸ـ به منظور حصول اطمینان از اجرای کارآمد طرح امنیتی تسهیلات بندری، باید با توجه به انواع فعالیت های تسهیلات بندری، تغییرات کارکنانی تسهیلات بندری، نوع کشتیهایی که تسهیلات بندری مربوط به آنها سرویس ارائه می نماید و دیگر شرایط مرتبط، با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش (ب) این آیین نامه، رزمایش هایی (مانورهایی) در فواصل مناسب صورت گیرد.

۴. ۱۸ـ مأمور امنیتی تسهیلات بندری باید از هماهنگی و اجرای کارآمد طرح امنیتی تسهیلات بندری، از طریق شرکت در تمرینات در فواصل مناسب با در نظر گرفتن راهکار مندرج در بخش(ب) آیین نامه اطمینان حاصل نماید.

۱۹ـ تصدیق و صدور گواهینامه برای کشتیها

۱. ۱۹ـ تصدیق ها

۱. ۱. ۱۹ـ هر کشتی که این بخش از آیین نامه در مورد آن اعمال می شود، مشمول تصدیق های تعیین شده زیر خواهد بود:

۱. یک تصدیق اولیه، پیش از این که کشتی به خدمت گرفته شود یا پیش از این که گواهینامه مورد نیاز به موجب بند (۲. ۱۹) برای بار اول صادر شود، که شامل تصدیق کامل سامانه(سیستم) امنیتی کشتی و هر تجهیزات امنیتی مربوط که تحت پوشش مقررات مربوط فصل (۲ـ۱۱)، این بخش از آیین نامه و طرح تأیید شده امنیتی کشتی قرار می گیرد، می باشد. این تصدیق باید اطمینان حاصل نماید که سامانه(سیستم) امنیتی کشتی و هر تجهیزات امنیتی مربوط به کشتی کاملاً با الزامات قابل اعمال فصل (۲ـ۱۱) و این بخش از آیین نامه مطابقت دارد، در شرایط رضایت بخشی است و جهت خدماتی که کشتی قصد انجام آن را دارد مناسب می باشد؛

۲. یک تصدیق مجدد، در فواصل مشخص شده توسط مرجع دریایی، که نباید از پنج سال تجاوز نماید، مگر هنگامی که بند (۳. ۱۹) قابل اعمال باشد. این تصدیق باید اطمینان حاصل نماید که سامانه(سیستم) امنیتی کشتی و هر تجهیزات امنیتی مربوط به کشتی کاملاً با الزامات قابل اعمال فصل (۲ـ۱۱)، این بخش از آیین نامه و طرح امنیتی تأیید شده کشتی مطابقت دارد، در شرایط رضایت بخشی است و جهت خدماتی که کشتی قصد انجام آن را دارد مناسب است؛

۳. حداقل یک تصدیق میانی. اگر تنها یک تصدیق میانی انجام می شود این تصدیق باید بین دومین و سومین تاریخ سالگرد گواهینامه آن طور که در مقرره (ژ) (۲) فصل (۱) توصیف شده، انجام شود. تصدیق میانی باید شامل بازرسی سامانه(سیستم) امنیتی و هر تجهیزات امنیتی مربوط به کشتی باشد تا اطمینان حاصل شود که جهت خدماتی که برای کشتی متصور است، رضایت بخش باقی می ماند. چنین تصدیق میانی باید روی گواهینامه پشت نویسی شود.

۴. هر گونه تصدیق اضافی دیگر آن طور که توسط مرجع دریایی تعیین می شود.

۲. ۱. ۱۹ـ تصدیق کشتیها باید توسط مأموران مرجع دریایی انجام شود. اگرچه، ممکن است مرجع دریایی انجام تصدیق ها را به یک سازمان امنیتی شناخته شده موضوع مقرره (۱) فصل (۲ـ۱۱) محول نماید.

۳. ۱. ۱۹ـ در هر مورد، مرجع دریایی ذی ربط، باید اتمام و کارآیی تصدیق را تضمین نماید و باید متعهد شود که اطمینان حاصل نماید ترتیبات لازم جهت برآورده نمودن این وظیفه فراهم است.

۴. ۱. ۱۹ـ سامانه(سیستم) امنیتی کشتی و هر گونه تجهیزات امنیتی دیگر مربوط به کشتی، پس از تصدیق، باید طبق مفاد مقرره های (۲. ۴) و (۶) فصل (۲ـ۱۱)، این بخش از آیین نامه و طرح امنیتی تأیید شده کشتی، حفظ و نگهداری شود. پس از این که هر گونه تصدیق به موجب بند (۱. ۱. ۱۹) اتمام یافت، هیچ تغییری نباید در سامانه(سیستم) امنیتی کشتی، هر تجهیزات امنیتی مربوط یا طرح امنیتی تأیید شده کشتی بدون اجازه مرجع دریایی ایجاد شود.

۲. ۱۹ـ صدور یا پشت نویسی گواهینامه ها

۱. ۲. ۱۹ـ یک گواهینامه بین المللی امنیت کشتی باید پس از تصدیق اولیه یا مجدد، طبق مقررات بند (۱. ۱۹) صادر شود.

۲. ۲. ۱۹ـ چنین گواهینامه ای باید توسط مرجع دریایی یا توسط سازمان امنیتی شناخته شده به نیابت از مرجع دریایی، صادر یا پشت نویسی شود.

۳. ۲. ۱۹ـ یک دولت متعاهد دیگر، ممکن است بنا به درخواست مرجع دریایی موجب بازرسی کشتی ‎ ای شود، و چنانچه مجاب شود که با مقررات بند (۱. ۱. ۱۹) مطابقت دارد، باید گواهینامه ‎ بین ‎ المللی امنیت کشتی را صادر یا اجازه صدور آن را برای کشتی بدهد، و به هنگام لزوم آن گواهینامه کشتی را طبق این آیین نامه پشت نویسی نماید یا دستور پشت ‎ نویسی آن را بدهد.

۱. ۳. ۲. ۱۹ـ یک رونوشت از گواهینامه و یک رونوشت از گزارش تصدیق باید در اسرع وقت ممکن برای مرجع دریایی درخواست کننده فرستاده شود.

۲. ۳. ۲. ۱۹ـ گواهینامه ای که به این ترتیب صادر می شود باید حاوی گزاره ای باشد مبنی بر این که این گواهینامه بنا به درخواست مرجع دریایی صادر شده است و باید از همان قدرت و همان رسمیت گواهینامه های صادره به موجب بند (۲. ۲. ۱۹) برخوردار باشد.

۴. ۲. ۱۹ـ گواهینامه بین المللی امنیت کشتی باید به شکلی تهیه شود که با نمونه ارائه شده در پیوست این آیین نامه برابر باشد. اگر زبان مورد استفاده انگلیسی، فرانسوی یا اسپانیایی نباشد، ترجمه یکی از این زبانها باید پیوست شود.

۳. ۱۹ـ مدت و اعتبار گواهینامه

۱. ۳. ۱۹ـ یک گواهینامه بین المللی امنیت کشتی باید برای مدتی که توسط مرجع دریایی مشخص می شود و نباید از پنج سال تجاوز نماید صادر شود.

۲. ۳. ۱۹ـ هنگامی که تصدیق مجدد طی سه ماه پیش از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود تکمیل شود، گواهینامه جدید باید از تاریخ تکمیل تصدیق مجدد تا تاریخی که از پنج سال پس از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود تجاوز نخواهد کرد، معتبر باقی بماند.

۱. ۲. ۳. ۱۹ـ هنگامی که تصدیق مجدد پس از تاریخ انقضای گواهینامه موجود تکمیل شود، گواهینامه جدید باید از تاریخ تکمیل تصدیق مجدد تا تاریخی که از پنج سال پس از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود تجاوز نخواهد کرد، معتبر باقی بماند.

۲. ۲. ۳. ۱۹ـ هنگامی که تصدیق مجدد بیش از سه ماه پیش از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود تکمیل شود، گواهینامه جدید باید از تاریخ تکمیل تصدیق مجدد تا تاریخی که از پنج سال پس از تاریخ تکمیل تصدیق مجدد تجاوز نخواهد کرد، معتبر باقی بماند.

۳. ۳. ۱۹ـ اگر گواهینامه ای برای مدت کمتر از پنج سال صادر می شود، مرجع دریایی می تواند اعتبار گواهینامه را بیش از تاریخ انقضاء حداکثر زمان مشخص شده در بند (۱. ۳. ۱۹) افزایش دهد، مشروط بر این که هنگامی که گواهینامه ای برای مدت پنج سال صادر می شود، تصدیق های مندرج در بند (۱. ۱. ۱۹) حسب مورد انجام گرفته باشند.

۴. ۳. ۱۹ـ اگر تصدیق مجدد تکمیل شده باشد و گواهینامه جدید را نتوان پیش از تاریخ انقضای گواهینامه موجود صادر نمود یا در کشتی قرار داد، مرجع دریایی یا سازمان امنیتی شناخته شده به نیابت از مرجع دریایی می تواند گواهینامه موجود را پشت نویسی نماید و چنین گواهینامه ای باید به عنوان گواهینامه معتبر برای مدت بیشتری که نباید از پنج ماه از تاریخ انقضاء تجاوز نماید، پذیرفته شود.

۵. ۳. ۱۹ـ اگر کشتی در زمان انقضای گواهینامه در بندری نباشد که قرار است در آن تصدیق شود، مرجع دریایی می تواند مدت اعتبار گواهینامه را تمدید کند اما این تمدید فقط به جهت اجازه به کشتی برای اتمام سفر خود برای رسیدن به بندری است که در آن قرار است تصدیق شود بوده و فقط در مواردی که صحیح و منطقی به نظر رسد چنین کاری انجام می شود. هیچ گواهینامه ای نباید بیشتر از سه ماه تمدید شود و کشتی ای که برای آن تمدیدی اعطاء شده، نباید هنگام ورود به بندری که باید در آن تصدیق شود با استناد به چنین تمدیدی بدون داشتن گواهینامه جدید، محق به ترک بندر شود. هنگامی که تصدیق مجدد کامل می شود، گواهینامه جدید باید تا تاریخی که نباید پنج سال از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود پیش از تمدید اعطاء شده تجاوز نماید، معتبر باقی بماند.

۶. ۳. ۱۹ـ گواهینامه صادره برای کشتی ای که به سفرهای کوتاه مشغول است و به موجب مقررات فوق الذکر در این بخش تمدید نشده است، می تواند توسط مرجع دریایی برای یک مهلت یک ماهه از تاریخ انقضاء مندرج در آن تمدید شود. هنگامی که تصدیق مجدد تکمیل شد، گواهینامه جدید باید تا تاریخی که نباید پنج سال از تاریخ انقضاء گواهینامه موجود پیش از تمدید اعطاء شده تجاوز نماید، معتبر باقی بماند.

۷. ۳. ۱۹ـ اگر تصدیق میانی پیش از مدت مشخص شده در بند (۱. ۱. ۱۹) تکمیل شود، آنگاه:

۱. تاریخ انقضاء مندرج در گواهینامه باید از طریق پشت نویسی به تاریخی که نباید بیش از سه ماه دیرتر از تاریخی باشد که تصدیق میانی اتمام یافته است، اصلاح شود؛

۲. تاریخ انقضاء می تواند بدون تغییر باقی بماند به شرط آنکه یک یا چند تصدیق اضافی به گونه ای انجام شوند که از حداکثر فواصل میان تصدیق هایی که در بند (۱. ۱. ۱۹) تجویز شده تجاوز ننماید.

۸. ۳. ۱۹ـ گواهینامه صادره به موجب بند (۲. ۱۹) در هر یک از موارد زیر از اعتبار ساقط می شود:

۱. اگر تصدیق های مربوط طی مدت مشخص شده در بند (۱. ۱. ۱۹) کامل نشود؛

۲. اگر گواهینامه طبق بند (۳. ۱. ۱. ۱۹) و (۱. ۷. ۳. ۱۹)، چنانچه عملی باشد، پشت نویسی نشده باشد؛

۳. هنگامی که شرکت کشتیرانی مسؤولیت اداره کشتی ای را بر عهده می گیرد که سابقاً توسط آن شرکت کشتیرانی اداره نمی شده است؛ و

۴. پس از انتقال کشتی به پرچم کشور دیگر .

۹. ۳. ۱۹ـ در صورت:

۱. انتقال کشتی به پرچم دولت متعاهد دیگر، دولت متعاهدی که کشتی سابقاً حق برافراشتن پرچم آن را داشته، باید هر چه سریعتر رونوشت یا، کلیه اطلاعات مربوط به گواهینامه بین المللی امنیت کشتی را که کشتی پیش از انتقال داشته و رونوشت گزارش های موجود تصدیق را به مرجع دریایی تحویل گیرنده ارسال نماید، یا

۲. در صورت تقبل مسؤولیت اداره کشتی ای که شرکت کشتیرانی قبلاً آن را اداره نمی کرده، شرکت کشتیرانی قبلی باید هر چه سریعتر، رونوشت هرگونه اطلاعات مربوط به گواهینامه بین المللی امنیت کشتی یا اطلاعات تسهیل در تصدیق، مندرج در بند (۲. ۴. ۱۹) را برای شرکت کشتیرانی تحویل گیرنده ارسال نماید.