مقایسه تعویق صدور حکم با تعلیق اجرای مجازات در قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٩٢

۱- تعویق صدور حکم محکومیت را به تاخیر می‌اندازد، ولی تعلیق، اجرای حکم را معلق می‌نماید.

۲- پس از گذشت مدت تعویق دادگاه اقدام به صدور حکم مجازات یا معافیت از آن اقدام می‌نماید، ولی پس از مدت تعلیق یا مجازات بلا اثر می‌شود یا به اجرا درخواهد آمد. (مواد ۴۰ و ۴۶ و ۴۵ و ۵۴)

۳- تعویق در جرایم تعزیری درجه ۶ تا ۸ قابل اعمال است در حالی که تعلیق در جرایم تعزیری درجه ۳ تا ۸ قابل صدور رای است.

۴- مدت تعویق صدور حکم ۶ ماه تا ۲ سال است در حالی که مدت تعلیق اجرای مجازات ۱ سال تا ۵ سال است.

۵- شرایطی که به دادگاه اختیار می‌دهد که صدور حکم را معوق نماید یا اجرای حکم را معلق نماید یکی است و همان شرایط ذیل ماده ۴۰ است. (ماده ۴۶)

۶- تعویق و تعلیق هردو می‌تواند به شکل ساده یا به شکل مراقبتی اعمال شوند. تعویق یا تعلیق مراقبتی مستلزم اجرای تدابیر و دستورات دادگاه هستند.

۷- دستورات دادگاه در تعویق یا تعلیق مراقبتی وقتی باید صادر شوند که دستورات در زندگی مرتکب یا خانواده وی اختلال اساسی ایجاد ننمایند.

۸- جرایم ماده ۴۷ مشترکا قابل تعلیق و تعویق نیستند.

۹- تعویق قبل از صدور حکم است و تعلیق همراه با صدور حکم یا پس از آن است. قاضی اجرای احکام یا دادستان یا متهم می‌تواند پس از اجرای یک سوم مجازات از دادگاه تقاضای تعلیق مابقی اجرای مجازات را بنمایند.

۱۰- در صورت عدم اجرای دستورات دادگاه، توسط فردی که صدور حکمش معوق شده است دادگاه اختیار می‌یابد که تا نصف مدت مقرر در قرار به مدت تعویق اضافه نماید یا اقدام به صدور حکم نماید؛ و در تعلیق اگر دستورات دادگاه اجرا نشوند برای بار اول دادگاه می‌تواند یک تا دو سال به مدت تعلیق اضافه نماید یا قرار تعلیق را لغو نماید؛ و برای بار دوم فقط می‌تواند قرار تعلیق را لغو نماید.