تفاوت های بین حق فسخ و حق رجوع

حق رجوع قائم به شخص است و به وراث منتقل نمی شود، یعنی اگر هبه کننده بعد از اینکه مال را بخشید و آن را به تصرف طرف قرار داد و سپس فوت نمود وارث او حق رجوع نخواهند داشت، اما در معامله ای که در آن حق فسخ هست و صاحب حق در مدت بقاء آن حق فوت نماید حق فسخ به وراث منتقل می شود.

اگر معامله ای که در آن حق فسخ بوده و صاحب حق آن معامله را به همان جهت (حق فسخ) بهم بزند تمام نمائات (ارزش‌ های افزوده) متعلق به فسخ کننده خواهد بود.

اگر معامله از نوع هبه با حق رجوع باشد و هبه کننده پشیمان شود و اقدام به رجوع نماید، در انتقال نمائات تفصیل قائل شده اند:

یعنی اگر نمائات متصل باشد (مانند چاق شدن گوسفند) متعلق به رجوع کننده است.
اما اگر نمائات منفصل باشد (مانند نوزاد آوردن گوسفند) در مالکیت متهب باقی است و رجوع کننده حقی نسبت به آن ندارد.